37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(164)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (17)
-
►
2011
(777)
- ► Δεκεμβρίου (11)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (183)
- ► Ιανουαρίου (178)
-
►
2010
(2192)
- ► Δεκεμβρίου (177)
- ► Σεπτεμβρίου (202)
- ► Φεβρουαρίου (8)
-
►
2009
(221)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2008
(309)
- ► Δεκεμβρίου (44)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (36)
-
▼
2007
(99)
- ► Δεκεμβρίου (37)
-
▼
Νοεμβρίου
(24)
- Ωραίο το ανεκδοτάκι με τον Σουζούκι.Σας στέλνω τώρ...
- AΝΕΚΔΟΤΟ
- Κυβερνητική Αθλιότητα...
- ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ
- Ανώνυμος είπε...
- ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΗ...
- ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ...
- Δημοκρατία στην καθημερινότητά μας...
- ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ
- ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΟΡΗ...
- ΑΜΕΙΩΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
- Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ
- Μερικά σημεία...
- Ελπίζω τώρα, μετά τη ραγδαία πτώση του αμερικ...
- Κορυφαίο παράδειγμα...
- ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΕΙΟΣ ΣΚΕΨΗ
- ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΣΕ ΟΛΑ
- Ο Πασόκος με τους 4 Zippo και το γκαζάκι του καφέ ...
- ...Και που βάλαμε το άλογο μπροστά από το κάρο, σύ...
- Σχόλιο
- ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΣΚΑΤΑ
- Χαλάνδρι 1 Νοέμβρη
- φωτό2
- Φωτό1
Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)
2 σχόλια:
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Είναι γνωστό ότι πολλές φορές η σκέψη μας παρασύρει και όταν την διατυπώνουμε θεωρούμε μερικά πράγματα αυτονόητα , απλά και μόνο επειδή τα έχουμε σκεφτεί εμείς. Αυτό προφανώς έγινε και με το σημείωμά μου «Πρετεντέρειος σκέψη», γιατί δημιουργήθηκε μια θεμελιώδης παρεξήγηση, όπως κατάλαβα από το σχόλιο του Κώστα αλλά και το προφορικό σχόλιο του φίλου μου Βαγγέλη Λ.
Το σημείωμά μου, παρά την αγανάκτηση που αποπνέει, δεν έχει στόχο τόσο τον Πρετεντέρη σαν συνολική προσωπικότητα, αν και υποκύπτω στον πειρασμό να τον καταχεριάσω, όσο στο τρόπο σκέψης του, αυτόν τον καφενειακό τρόπο που δυστυχώς χαρακτηρίζει την πολύ μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Το δυστύχημα είναι ότι οι πολιτικοί σχολιαστές και δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και οι κάθε είδους ειδικοί των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών επιστημών δε μπαίνουν στον κόπο να εκλαϊκεύσουν μια απλή επιστημονική αλήθεια : ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένα κοινωνικό σύνολο περιγράφεται από ένα πλήθος παραμέτρων τις οποίες δε μπορείς να αριστοποιήσεις παρά μόνο να βελτιστοποιήσεις.
Η πολιτική θεωρία του μαξιμαλισμού είναι ξεκάθαρα αντιεπιστημονική και συνήθως καταλήγει στο τίποτα ενώ μερικές φορές οδηγεί στην καταστροφή διότι αποσταθεροποιεί το σύστημα χωρίς να το οδηγεί σε καινούργια θέση ισορροπίας.
Μπαίνω στον πειρασμό να δώσω ένα απλό παραδειγματάκι πάνω σ’ αυτά που λέω.
Μια κλασική θέση της παραδοσιακής αριστεράς για την παιδεία είναι η κατάργηση της παραπαιδείας που ακυρώνει στην πράξη την δωρεάν παιδεία. Αν όμως υπήρχε μαγικό ραβδί για να υλοποιηθεί αυτό, με την κατάργηση των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών μαθημάτων, οι άμεσες συνέπειες θα ήταν καταστροφικές : χιλιάδες καθηγητές, αποκλειστικά απασχολούμενοι σε αυτόν τον τομέα, θα έμεναν χωρίς δουλειά, ενώ και εκείνοι που συμπληρώνουν τον πενιχρό μισθό του δημόσιου σχολείου, μεταξύ των οποίων και πάρα πολλοί ακραιφνείς αριστεροί, θα έβλεπαν το βιοτικό τους επίπεδο να κάνει μια θεαματική βουτιά. Βέβαια σε όλα αυτά υπάρχει πάντα και η εύκολη απάντηση του καφενείου, κάτι σαν την απάντηση του Γιώργου στο debate για το ασφαλιστικό, ότι αρκεί να δώσει πολλά χρήματα το κράτος, να διπλασιάσει τους μισθούς και να προσλάβει όλους τους άνεργους καθηγητές για να λυθεί το πρόβλημα. Αυτά τα αφήνω ασχολίαστα.
Ας πάμε τώρα στα Ζωνιανά του Πρετεντέρη. Το κράτος χρησιμοποιεί την ισχύ του με τόσο αποτελεσματικό τρόπο που εξαφανίζει τις παράνομες δραστηριότητες. Φανταζόμαστε πόσες νόμιμες και μεγάλες επιχειρήσεις, κυρίως παροχής τουριστικών υπηρεσιών, παρασύρει το ντόμινο; Πόσοι άνεργοι και πόσοι θα στραφούν αναγκαστικά σε νέες παράνομες δραστηριότητες, ίσως εκτός ελέγχου;
Μ’ αυτά και με κείνα θα κατηγορηθώ ότι είμαι υπέρ της απραξίας. Το αντίθετο. Είμαι υπέρ των επεμβάσεων, πέστε το μεταρρυθμίσεων, που είναι μελετημένες και υπακούουν σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική. Η πολιτική βούληση είναι προαπαιτούμενο αλλά δεν αρκεί. Γι’ αυτό και η πολιτική δεν είναι εύκολη δουλίτσα και δε μπορεί να την κάνει ο καθένας.
(Καταλάβαμε Γιώργη μου, αλλά εσύ γιατί δεν υποκύπτεις στον πειρασμό να καταχεριάσεις λιγάκι τον πρετεντέρη; Μην τον περνάς δα και για ... μαξιμαλιστή!.. Ένας χυδαίος λαϊκιστής είναι. Μια πιο λεπτεπίλεπτη μορφή Αυριανισμού.)
Όσον αφορά το παράδειγμά σου τα λέει όλα... Συμπλήρωσέ το και με την μπαρούφα που αμολάνε κάποιοι να... κατεδαφιστούν εδώ και τώρα όλα τα αυθαίρετα στην Ελλάδα!.. Θα μείνουν άστεγοι χιλιάδες!..
Τώρα, με αφορμή τα Ζωνιανά, να πούμε ότι μια Ελλάδα ολόκληρη έχει εθιστεί και λειτουργεί στην παρανομία. Γι' αυτό και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας βγάζει σπυράκια όταν ακούει περί "εκσυγχρονισμού του κράτους"...
Εδώ, με ένα καλό μπαξίσι και ένα βουλευτή στην τσέπη, κάνεις τη δουλειά σου, ενώ στους κουτόφραγκους μπαίνεις στο κοπάδι...
Οι Ζωνιανοί μάλλον έκαναν το "αιώνιο λάθος"... Όσο περιόριζαν την παράνομη δράση τους πέριξ των δικών τους εδαφών και των δικών τους ορίων, τους άφηναν όλοι στην ησυχία τους. Μάλλον όμως παραβγήκαν στην αγορά και ενόχλησαν πολλούς και πιο ισχυρούς... Και γι αυτό τώρα "το κράτος μπήκε στο χωριό"...
Κ.Λ.
Δημοσίευση σχολίου