37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Μερικά σημεία...

Επειδή ακούμε πολλά, δεξιά κι αριστερά, για τις πρόσφατες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ (το θέμα των ημερών…), θέλω να επισημάνω μερικά σημεία που νομίζω ότι έχουν ενδιαφέρον:

1. Πολλοί διατείνονται δημόσια (Βενιζελοειδείς, Πρετεντέρης κλπ) ότι «το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ προτίμησε Παπανδρέου»… Όμως, πρόσφατη (χθεσινή) δημοσκόπηση της GPO στο MEGA μας βεβαιώνει ότι «αυτοί που ψήφισαν Παπανδρέου, στην συντριπτική τους πλειοψηφία απαντούν ότι θέλουν πρωτίστως ένα Πρόεδρο που να ανανεώσει το κόμμα και να επαναφέρει τις ηθικές αξίες σε αυτό»… Ενώ Βενιζέλο ψήφισαν «αυτοί που θέλουν το ΠΑΣΟΚ γρήγορα και πάλι στην εξουσία»…
Πρώτη φορά ακούω «καθεστωτικές λογικές» να αποστασιοποιούνται από την άμεση προοπτική της ανάληψης της διακυβέρνησης!.. Και να αναλίσκονται στην αναζήτηση… ηθικών αξιών!..

2. Επίσης η ίδια ανάλυση έδειξε ότι τον Παπανδρέου ψήφισαν τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, ενώ τον Βενιζέλο, τα ευπορότερα. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι τα φτωχότερα αυτά στρώματα έχουν την άποψη ότι «μια διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έτσι, χωρίς βαθιές αλλαγές στο κόμμα, δεν τους ενδιαφέρει διότι δεν ωφελούνται από αυτή»!..
Μήπως τελικά αυτοί που προσήλθαν στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν πολύ πιο ώριμα, απ’ ότι μερικοί ισχυρίζονται και δεν ψήφισαν «το όνομα» ή «με συναισθηματισμό»;

3. Τέλος, χρεώνουν στον Παπανδρέου τους λεγόμενους «βαρόνους» του κόμματος… Αυτοί όμως επέλεξαν να υποστηρίξουν τον Παπανδρέου ΑΦΟΥ οι δημοσκοπήσεις, εντελώς ανέλπιστα, τον έφερναν πια πρώτο και με διαφορά… Ήγουν, τίποτε απολύτως δεν προσέθεσαν στην εμφανή πλέον κυριαρχία του!..
Και κάτι ακόμα: Θυμάται κανείς ΕΝΑΝ στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, να υποστήριξε την πρόταση Παπανδρέου για ψήφο εμπιστοσύνης;
Ο άνθρωπος μόνος του ανέστρεψε το κλίμα…

Συμπέρασμα;
Μπορεί η πολιτική να αρχίζει να αποκτά ξανά περιεχόμενο…

Κ.Λ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

'Εκπληξη οαριθμός των ατόμων που ψήφισαν. Περίμενα περίπου 250-300.000 και ποσοστά 80-20% υπέρ του Παπανδρέου. Δύο ερμηνείες που δεν θα εκπλαγώ μελλοντικά άν δεν επιβεβαιωθούν.
1. Ο αριθμός αυτός αποδεικνύει ότι οι δημοκρατικές ευαισθησίες δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, υπάρχουν ριζωμένες στον χρόνο και οιπολίτες τις εκδηλώνουν όταν θεωρήσουν ότι διακυβεύεται κάτι σοβαρό. Ακόμα η πραγματική εικόνα της Ελληνικής κοινωνίαςδεν είναι τόσο μίζερη και τόσο παθητικη όσο θέλουν να την παρουσίάσουν. Αντιστάσεις υπήρξανε και υπάρχου πολλές απέναντι στον κατανωτισμό, δημιουργιές δυνάμεις επίσης. Νομιμοποιημένη λοιπόν η νέα ηγεσία απ' αυτή την ανταπόκριση, μπορεί να δει αυτοκριτικά το παρελθόννα καταλάβει ότι λάθη δεν είναι η έλλειψη μεγάλων πολιτικών αλλά η απουσία από το καθημερινό και το λίγο. Κάπως ΄ετσι νέοι που κακόπιστα αντιμετωπίζουν την πολιτική θα στρατευθούν στο ΠΑΣΟΚ και θα φέρουν το καινούργιο.
2. Θα ξαναεπιβεβαιωθεί ο Κάρολος που ισχυρίζεται ότι την δεύτερη φορά η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τα κόμματα δεν ταυτίζονται και δεν πρέπει να ταυτίζονται με κάτι που δεν είναι. Η διαδικασία εκλογής της ηγεσίας τους είναι υπόθεση και ευθύνη δική τους. Αν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ο καθένας που ιδεολογικά η ιστορικά ψηφίζει, θα βάλλει πλάτες και ψυχή και θα κερδίσει Αλλοιώς θα χάνει.Σε αυτή τη διαδικασίαδεν υπήρχε κανένας ποταμός που χώριζε συντηριτικούς και προοδευτικούς. 'Ιδιοι άνθρωποι με τα ίδια άγχη και από τις δύο πλευρές. Η αναμέτρηση δεν ήταν γιά τη θέση του χαλίφη αλλά και γιά το ότι το κόμμα είναι γεμάτο χαλιφόπουλα που έχουν πλήρη την αυτεπίγνωση ότι είναι πολλά. Αν λοιπόν ο Παπανδρέου τραγικά συνειδιτοποίησε στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις ότι το ένα εκατομμύριο που τον διάλεξαν το 2.004 κατ' ουσίαν μία μούτζα ήτανε, θα είναι κωμωδία γιά τον καθένα άν το ξανααποκαλύψει μετά από τέσσερα χρόνια.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ, κυρίως στο νο 1.
Και σ' αυτό κατά βάθος αναφέρομαι κι εγώ.
Κ.Λ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)