37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

ΕΞΥΠΝΟΙ, ΚΟΠΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ


Κυκλοφορεί ευρέως εντός του εκλογικού σώματος η άποψη ότι η πολιτική (όχι η εκλογική) κατρακύλα  του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεκίνησε με τον Σημίτη. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που λοιδορούν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί εξέθρεψε Τσοχατζόπουλους, οι οποίοι όμως ρε παιδιά ήταν οι Ηρακλείς της «αριστερής τάσης» του κόμματος.

Πάντα ξεκινάμε με καλαμπούρια που μας προσφέρει απλόχερα το μπάχαλο της ελληνικής κοινωνίας και του εκλογικού σώματος για να καταλήξουμε σε πιο σοβαρές εκτιμήσεις :
Τι ήταν η περίοδος Σημίτη; Ήταν η συνέχεια μιας πολιτικής που εγκαινίασε η κυβέρνηση Α.Παπανδρέου το 1993, η οποία ήθελε να εκμεταλλευτεί όλα τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που μας πρόσφερε η συμμετοχή σε μια Ε.Ε. που διευρύνθηκε και ενοποιήθηκε οικονομικά περισσότερο.

Οι κινήσεις Σημίτη ήταν σωστές:

Α) Μας δόθηκε η δυνατότητα να καθίσουμε στο τραπέζι των ισχυρών και να συμμετάσχουμε εκεί που παίρνονται οι σημαντικές αποφάσεις για την υφήλιο. Β) Με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. αποδυναμώθηκαν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Τουρκίας που βρέθηκε στα σχοινιά. Γ) Η ένταξη στο ευρώ ήταν επιτυχία και σωστή κίνηση για την οικονομική προοπτική της χώρας.

 Από το σημείο όμως αυτό και πέρα, εξαντλήθηκαν τα περιθώρια για τις από τα πάνω (από το κυβερνητικό επιτελείο) κινήσεις. Μέσα στο πλαίσιο που είχε δημιουργηθεί, έπρεπε «να μιλήσει ο λαός». Όχι να μιλήσει με λόγια που για μας τους έλληνες είναι εύκολα αλλά με πράξη. Να κοιτάξει να ζήσει και να πλουτίσει (να δημιουργήσει πλούτο) με δουλειά και όχι με τζόγο στο χρηματιστήριο. Να κολυμπήσει στη θάλασσα, όπως εξήγησα σε προηγούμενη ανάρτηση.

Ε, λοιπόν αυτό είναι το κομβικό σημείο για τον έλληνα πολίτη και ψηφοφόρο. Εκεί που πρέπει να δουλέψει, φροντίζει να την αράξει και να δουλεύουν οι αλλοδαποί. Εκεί που πρέπει να επιχειρήσει, προτιμάει τον τζόγο. Εκεί που πρέπει να δημιουργήσει, το αφήνει για αύριο. Και τα πράγματα ζορίζουν, γιατί ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, υπερκατανάλωση, τζόγος και υπερχρέωση, τον έστειλαν αδιάβαστο.

Λες γιατί χρεώθηκε το Κράτος. Εσύ ρε έξυπνε, κόπανε και μαλάκα, γιατί χρεώθηκες; Για να πάρεις αυτοκίνητο των τριάντα χιλιάδων, αντί των δεκαπέντε; Άντε στον αγύριστο λοιπόν.

Περιμένεις να σε σώσει ο κάθε Τσίπρας; Πώς; Θα πάρει πίσω τους απολυμένους ο Τσίπρας; Πώς θα τους πληρώσει; Σε νοιάζει; Δε σε νοιάζει. Γιατί το μυαλό τόχεις βάλει στην κατάψυξη.

Έρχονται οι εκλογές. Νέα αξονική εγκεφάλου. Θα βρεθεί κάτι μέσα;  

Πελεκάνος Ερημικός 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)