37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΤΙ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ.

Βλέπει από ψηλά την έρημη χώρα. Βλέπει τους ανθρώπους να περνάνε ένα-ένα και τελετουργικά τα στάδια του πένθους : Άρνηση, Θυμός, Διαπραγμάτευση, Κατάθλιψη, Αποδοχή.


Η 'Αρνηση και ο Θυμός έφεραν στο προσκήνιο κάποιον Αλέξη. Ήδη όμως προχωράνε στα επόμενα στάδια.

Πελεκάνος Ερημικός

1 σχόλιο:

ΑΛΕΞΗΣ είπε...

Ποιον Αλεξη εμενα.
Εγω δεν εκανα τιποτα.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)