37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Η κρίση - κρίση, αλλά για κανένα μεροκάματο... γιοκ!

"...Την ώρα που η ανεργία στην Κεντρική Μακεδονία μαστίζει, μόλις 19 Έλληνες ανταποκρίθηκαν φέτος στο κάλεσμα της Ένωσης Νέων Αγροτών για τη συγκομιδή ροδάκινων στον κάμπο της Ημαθίας.

Η προσφορά για εργασία που αφορά σε 6 μέρες απασχόληση με έξοδα διαμονής για 4 μήνες και μεροκάματο 23 ευρώ φαίνεται πως δεν αποτέλεσε δέλεαρ για το ελληνικό εργατικό δυναμικό, την ώρα που οι αιτήσεις για τους μετακλητούς εργάτες από την Αλβανία φτάνουν τις 4.885.

Πριν δύο εβδομάδες η Ένωση Νέων Αγροτών κοινοποίησε με δελτίο τύπου στις Περιφέρειες και τους Δήμους όλης της χώρας, την ανάγκη εργασίας Ελλήνων εργατών γης που θα δουλέψουν για 4 μήνες στον κάμπο της Ημαθίας και της Πέλλας. Η αίτηση γίνεται ηλεκτρονικά και μέσω μηνύματος από το κινητό, χωρίς γραφειοκρατική διαδικασία. Ωστόσο, η ανταπόκριση στην πρόσκληση για εργασία σε ένα τόπο με δεκάδες χιλιάδες στρέμματα ροδάκινων, ήταν πολύ μικρή και δεν συνάδει με το ύψος της ανεργίας που φτάνει το 25% στη Βέροια και το 50% στη Νάουσα.

Οπως αναφέρει στο protothema.gr ο πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών Ημαθίας, Νίκος Αγγελόπουλος, «Φέτος περιμέναμε να έχουμε μεγάλη ανταπόκριση. Ακούμε για κρίση και ανεργία. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για δύσκολο επάγγελμα αλλά όταν είσαι άνεργος παλεύεις για το μεροκάματο. Ενδιαφέρθηκαν την πρώτη εβδομάδα οχτώ Έλληνες που σήμερα φτάνουν τους 19. Φαίνεται πως οι Έλληνες δεν θέλουν να ασχοληθούν με τη γεωργία και να επιστρέψουν στα χωράφια».

Στους 19 Έλληνες πάντως που υπέβαλαν αίτηση συμπεριλαμβάνονται γυναίκες άνω των 60 ετών, ένας συνταξιούχος γιατρός και ένας άνεργος μηχανικός. Άνθρωποι μεγαλύτερης δηλαδή ηλικίας και επιστήμονες που αναζητούν μερικά χρήματα για να ζήσουν.

Σε Ημαθία υπάρχουν 1700 εγγεγραμμένοι νέοι αγρότες οι οποίοι αναζητούν περίπου 4800 εργάτες για τέσσερις μήνες. Όπως αναφέρει ο κ. Αγγελόπουλος, «μάλλον θα καλύψουμε τις ανάγκες μας με Αλβανούς, Βούλγαρους και Σκοπιανούς..."

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Κ.Λ.

3 σχόλια:

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Εδώ θα ταυτιστούν επικίνδυνα οι απόψεις μας!
Η καλλιέργεια της ελιάς, είναι μια καλλιέργεια στην οποία δε χωρεί ...εκσυγχρονισμός! Σε μεγάλο ποσοστό γίνεται με παραδοσιακό τρόπο, ανάλογα με την ποικιλία της! Τα δένδρα στον περιώνυμο "Ελαιώνα της Άμφισσας", περίπου ένα εκατομ διακόσιες χιλ., έχουν ακόμα μεγάλο ύψος, παρά το ότι το κλάδεμα γίνεται πλέον από τη νέα γενιά ιδιοκτητών όλο και πιο αυστηρό! Σε αντίθεση με άλλες περιοχές, π.χ. Στυλίδα, Πελοπόννησο και αλλού, το κλάδεμα δε γίνεται συγχρόνως με τη συγκομιδή αλλά μετά το τέλος της και όχι κάθε χρόνο.
Η περίοδος συγκομιδής και συντήρησης (συλλογή καρπού, λίπανση, κλάδεμα, κοπή χόρτων κ.λ.π.) αθροιστικά είναι ένα πεντάμηνο περίπου!
Δεν υπάρχουν σήμερα στη Άμφισσα και στην ευρύτερη περιοχή ημεδαποί, ως μεμονωμένα άτομα ή συνεργεία που να γνωρίζουν αυτές τις εργασίες!Η εργασίες γίνονται από εργαζόμενους αλλοδαπούς (Αλβανοί και Βούλγαροι κυρίως) οι οποίοι ως συνήθως έμαθαν εδώ τα πάντα στην πράξη!
Οι παλιοί "κλαδευτάδες" ή "τιναχτήδες" με τις γυναίκες "λιομαζώχτρες" εξέλιπαν!
Η νέα γενιά, παρά την ανεργία στην περιοχή δεν έχει δείξει μέχρι τώρα ενδιαφέρον!
Κάνω μια προσπάθεια να επικοινωνήσω με τη Γεωπονική Σχολή και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, προκειμένου, μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να οργανωθούν κάποια σεμινάρια για εκπαίδευση στο "τίναγμα", τη "λίπανση" την "άροση" και το "κλάδεμα", ακόμα και τη συσκευασία από μικροκαλλιεργητές σε δοχεία, μιας και η ελιά μας είναι βρώσιμη και όχι για ελαιοποίηση, αλλά τρέμω τη "μη συμμετοχή" και το ρεζίλεμα!
Ένας νέος που θα μάθει αυτές τις πανεύκολες παρεμβάσεις στο δένδρο της ελιάς με ένα μέσο μεροκάματο 30 ευρώ (οι Αλβανοί πέρυσι έπαιρναν ακατέβατα 45 και οι Βούλγαροι 25 στα κρυφά) θα μπορεί να έχει ένα ετήσιο εισόδημα περίπου 4000 ευρώ!
Φέτος κλάδεψα ένα κτήμα 50 δένδρων μόνος μου! Έκανα βέβαια 12 μέρες αντί για τρεις, αλλά γλίτωσα 300 ευρώ περίπου αφού έκοψα και τα ξύλα μόνος μου!
Ωστόσο είναι πολλοί εκείνοι που αναζητούν μόνιμους ανθρώπους που θα γνωρίσουν τα κτήματα και θα απασχολούνται κάθε χρόνο σε γνωστούς κτηματίες, άρα σε ένα βαθμό εξασφαλισμένη απασχόληση περίπου 150 ημερών!
Δεν είναι εύκολη αλλά είναι μια αξιοπρεπής δουλειά!

Ανώνυμος είπε...

Επειδή νογάω κι εγώ από λιόδεντρα λόγω καταγωγής - έχω μαζέψει ελιές πολλά χρόνια - δυστυχώς ενώ εμείς πάμε ακόμα με τον αραμπά οι Ιταλοί κι άλλοι ευρωπαίοι έχουν μηχανοποιήσει την παραγωγή ελαιολάδου και ελαιοκάρπου τόσο που ενώ εμείς π.χ. μαζεύουμε στην πατρίδα μου σε μια μέρα πχ δέκα κιλά λάδι ο καθένας μας, αυτοί να μαζεύουν εκατό και διακόσια κιλά.
Μετά μας ξυνίζει που το κιλό το λάδι έχει 2,3 ευρώ και φυσικά οι ελιές μένουν αμάζευτες σε πολλά κτήματα πια, γιατί δε συμφέρει. και πώς να συμφέρει, με αυτές τις συνθήκες;
Δυστυχώς σήμερα δεν μπορεί να υπάρχει αγρότης ελαιοπαραγωγός με λιγότερες από 10.000 ρίζες ελιές και με πλήρως μηχανοποιημένη παραγωγή.
Αυτά πρέπει να αλλάξουν στον τόπο μας και τότε και τα μεροκάματα θα τσιμπίσουν κάπως κι έτσι θα συμφέρει να είναι κάποιος εργάτης γης.
Μέχρι τότε, Βούλγαροι...

Κ.Λ.

Πελεκάνος Ερημικός είπε...

Κανονικά άμα πεινάσεις δεν περιμένεις τις καλύτερες συνθήκες παραγωγής αλλά γίνεσαι όχι Βούλγαρος αλλά Νουμίδης. Υπάρχει όμως μια μεγάλη αδράνεια στη μετάβαση. Είναι σα να πηγαίνει ανέμελη βόλτα με βαρκούλα, να σ' αφήνει η μηχανή, να ξέρεις ότι μπορεί να πνιγείς και να μην αποφασίζεις να πιάσεις το κουπί.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)