37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΑΥΓΟ.

Σκέφτομαι μια σκηνή Καραγκιόζη. Ο μακρυχέρης με την ανοικονόμητη χερούκλα καραπαζώνει το Μιχαλοβλάκο και τον πηγαίνει "ώπα ρε μπαχαλοβλάκα" από την παράγκα μέχρι το σαράι. Από κει βγαίνει ο Βεληγκέκας που με κλωτσιές "πο - για" τον γυρίζει στην παράγκα. Τέτοια βλέπω στον ύπνο μου. Γιατί στον ξύπνιο μου βλέπω τα κωθώνια του Μιχαλοβλάκου να φωνάζουν "εγέρθητ-ο"!

Πελεκάνος Ερημικός

2 σχόλια:

Koupakia είπε...

Δεν πιστεύω να στεναχωρήθηκες που ο σοφός σήκωσε την κούπα με παιδάκια;

Πελεκάνος Ερημικός είπε...

Θα απαντήσω στην ανάρτηση που έτσι κι αλλιώς θα έκανα.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)