ΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ

Σε συνέχεια ίσως με την ανάρτηση του Γιάννη, θα ήθελα να δημοσιοποιήσω μερικές σκέψεις γύρω από την βαθύτερη προεκλογική τακτική της Νέας Δημοκρατίας.
Από μήνες τώρα, είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πια προηγηθεί καθαρά στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος, όπως αυτές καταγράφονται από τις δημοσκοπήσεις. Οι λόγοι γνωστοί και δεν χρειάζεται να αναφερθούμε εδώ σ’ αυτούς. Είναι επίσης καθαρό ότι και στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο κόμμα και το ζητούμενο πλέον είναι η διαφορά.
Μπροστά σε αυτή την ανελαστική πολιτική κατάσταση, η ΝΔ επιλέγει για μια ακόμα φορά την συνολική απαξίωση και φθορά του πολιτικού συστήματος, έναντι της παθητικής προσμονής ενός αποτελέσματος που με μαθηματική ακρίβεια θα την οδηγούσε το φθινόπωρο σε πρόωρες εκλογές.
Η αναθέρμανση του σκανδάλου SIEMENS δεν της «βγήκε», καθώς μια ποικιλία τακτικών των κατηγορουμένων και απρόβλεπτες αντιδράσεις στις μετρήσεις του εκλογικού σώματος έθεσαν σε κίνδυνο την προεκλογική αυτή «στροφή»… προσέθεσε όμως μερικές πινελιές απαξίωσης του συνολικού πολιτικού συστήματος, στον καμβά της επικαιρότητας…
Τι έμενε;
Η καθολική απαξίωση του δικομματισμού. Η προσδοκία μεγάλης αποχής, χαμηλής συσπείρωσης και για τα δύο μεγάλα κόμματα (της ΝΔ φυσικά χαμηλότερης) και η εκτόξευση των ποσοστών ενός μικρού κόμματος - μορφώματος, σχεδόν άγνωστου στο ευρύ κοινό, των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ - ΠΡΑΣΙΝΩΝ στα ύψη.
Τούτο είναι εύκολο να συμβεί καθόσον οι ευρωεκλογές δεν είχαν ποτέ τη δυναμική ενός κορυφαίου πολιτικού γεγονότος και δεν επηρέασαν ποτέ τα πολιτικά πράγματα καθοριστικά. Κατά συνέπεια, τα «μπλε παπαγαλάκια», που είναι φυσικά απείρως περισσότερα και ισχυρότερα από τα τυχόν πράσινα (κι ας λέει η διαφήμιση…) καταφέρνουν να διαμορφώσουν από τηλεοράσεως «κλίμα»… (Πρετεντέρηδες, Λαζόπουλοι κλπ)
Η ελπίδα τους;
Από το ίδιο βράδυ των εκλογών και από την επόμενη μέρα, να μην αποτελεί η (μικρή ή μεγάλη) διαφορά νίκης του ΠΑΣΟΚ το βασικό θέμα συζήτησης, αλλά:
- Η συρρίκνωση του δικομματισμού συλλήβδην
- Η εντυπωσιακή είσοδος μιας νέας δύναμης στο προσκήνιο.
Μέσα σε ένα τέτοιο μετεκλογικό σκηνικό η ΝΔ κερδίζει χρόνο (και – φυσικά – κάποιοι κερδίζουν χρήμα)…
Ως την επόμενη «καμπή» που δεν θα είναι άλλη από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τον επόμενο Φεβρουάριο…
Ως τότε όμως έχουμε καιρό…
Κάτι θα βρεθεί…
...Καθώς απέναντι, ο αντίπαλος, επιδεικνύει μια εντυπωσιακή ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της αδίστακτης - καταστροφικής πολιτικής και του εξουσιαστικού θράσους, οι εξελίξεις δεν προοιωνίζονται κάτι ελπιδοφόρο…
Μακάρι βέβαια τα πράγματα να είναι πιο καλά απ’ όσο εγώ τα βλέπω…
Κ.Λ.