37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ

2 σχόλια:

ΤΕΩΣ Σ. είπε...

Ενα απο τα πιο υπεροχα τραγουδια-ποιηματα του Νιονιου .
Του δικου μαs Bob Dylan τηs δεκαετιαs του 60.

Εκει που αρχιζω να μελαγχολω οταν ακουω ..
"..αs μου κοστισαν ακριβα σε κοπουs και θυσιεs" ,
χαμογελω αισιοδοξα στο..
" ..τα παιδια του δρομου δεs
πωs αφηνουνε των γονιων τουs
τιs φωλιεs".
Χρονια πολλα Διονυση για χθεs.

Y.Γ.
Aναρτηση του Don τυχαια?
Δεν νομιζω.

Vatopedinos είπε...

Ευτυχώς τόχω από τότε και σε βινίλιο!

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)