37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΚΙ Ο ΚΩΣΤΑΚΗΣ.

Ένα - ένα τα βαζελάκια εγκαταλείπουν την "επίσημη αγαπημένη". Αυτοί δεν είναι προδότες, είναι ήρωες. Δοξάστε τους και πάλι!

αέρα πατέρα

1 σχόλιο:

ΤΕΩΣ Σ. είπε...

Αναγνωριζω και σεβομαι την οποιαδηποτε προσφορα του καθενοs που εχει φορεσει την φανελα τηs εθνικηs.
Στον βαθμο που του αναλογει.
Αλλα μεχρι εκει.
Μην αρχισουμε τιs παπαρολογιεs για το ποσο φτωχοτερο θα γινει το ελληνικο μπασκετ μετα την αποχωρηση του Κωστακη.
Χασαμε το μετρο και τον μπουσουλα με τουs "επικηδειουs"

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)