37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ

Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό και οπωσδήποτε διαφοροποιείται από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Το ερώτημα είναι : Μπορεί η σύγχρονη οργανωμένη δυτική κοινωνία να χωρέσει τους νομάδες Ρομά χωρίς ν' αλλάξει τον τρόπο ζωής τους ή αυτό είναι αδύνατο;

Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι και σία οδηγούνται στην εύκολη λύση του διωγμού. Όμως οι άνθρωποι αυτοί ή κάπου πρέπει να πάνε ή να εξαφανιστούν. Εξ ου και οι εθνοκαθάρσεις - εκκαθαρίσεις εναντίον τους που έχουν γίνει πολλές φορές στο παρελθόν από ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Η εγκληματική δράση σαφώς και πρέπει να αντιμετωπιστεί, απ' όπου και αν προέρχεται. Είναι εντελώς άδικο όμως να αποδίδεται αδιακρίτως στους Ρομά ο χαρακτηρισμός του εγκληματία.

Εν κατακλείδι. Είναι ένα σοβαρό πρόβημα που απαιτεί μια επεξεργασμένη θέση η οποία ασφαλώς δε μπορεί να περιλαμβάνει την καταναγκαστική αλλαγή του πατροπαράδοτου νομαδικού τρόπου ζωής των Ρομά ούτε την εκδίωξη στο άγνωστο.

αέρα πατέρα

3 σχόλια:

ΤΕΩΣ Σ. είπε...

Eτυχε να τουs γνωρισω απο κοντα για μεγαλο χρονικο διαστημα οταν καναμε την στρατιωτικη μαs θητεια στην Λημνο.
Ατομα χαρουμενα μα και φοβισμενα.Βλεμματα σπινθηροβολα , μα και μελαγχολικα.Μορφεs γλυκεs , ευγενικεs. Η διαθεση για γνωση πραγματικα αστειρευτη. Το ξεφυλλισμα του τετραδιου, το κρατημα του στυλο ,ιεροτελεστια. Με χαμογελο ικανοποιησηs τα πρωτα γραμματα. Γραφη και αναγνωση. Kαι ολα αυτα μετα τιs λατζεs και τα σκουπιδια!!!
Και το βραδυ τουμπερλεκια!!!
Απιστευτοs λαοs. Μονο που για μαs φυτρωσε στο τσιμεντο.
Επικινδυνοs ,και πρεπει να ξεριζωθei.

αέρα πατέρα είπε...

Τους είδες τους Ρουμάνους με τι λαχτάρα και τι πόνο έπαιξαν τα δικά τους; Για τα δικά μου γούστα, οι τσιγγάνοι είναι οι καλύτεροι μουσικοί του κόσμου.

ΤΕΩΣ Σ. είπε...

Με διχωs δοντια παιχτη μου, μα τραγουδουσανε με την καρδια τουs. Με δυο ματια σπιθεs.
Εγω που δεν ξερω Ρουμανικα και εκανα να σιγοτραγουδησω .
Χωριs να ξερω ουτε φθογγο.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)