37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το λένε όλοι, το τηρούν ελάχιστοι, το λέω κι εγώ : αυτό το αίσχος με το όπου νάναι παρκάρισμα των αυτοκινήτων πρέπει να σταματήσει πάραυτα.

Απαγορεύεται η στάθμευση, στάση και στάθμευση, στα παπάρια μας. Πας στο Χαλάνδρι, παρκαρισμένοι δεξιά κι αριστερά, γωνίες, διπλά, τα πάντα όλα. Δεν περνάν τα λεωφορεία, δεν περνάν τα αυτοκίνητα της τροφοδοσίας των καταστημάτων, με αίμα τα Ι.Χ., δύσκολα ακόμα και τα μηχανάκια. Και ατυχήματα πολλά.

Στην Πεντέλης ψηλά, στα Βριλήσσια, γίνανε έργα διαπλάτυνσης για βελτίωση της κυκλοφορίας. Έργο με μεγάλο κόστος. Το καταργήσανε οι κυράτσες και οι παπάρες με τις τζιπούρες που τις παρκάρουνε εκεί που απαγορεύεται και η στάση! Οι ίδιοι φιγουρατζήδες αστοί του κώλου παρκάρουνε τα μεγαθήρια πάνω στα πεζοδρόμια στο σταθμό του μετρό Δουκίσσης Πλακεντίας, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να περάσει ούτε πεζός αλλά ούτε και κάπως μεγάλο όχημα. Εκεί ακριβώς υπάρχει άνετο πάρκιν που οι "μεγαλοαστοί " των BMW, Cherokee και Mercedes το σνομπάρουν για να μη δώσουν 3 ευρώ.

Παπακωνσταντίνου, ξέρεις ποιους θα γαμήσεις.

Αέρα Πατέρα.

1 σχόλιο:

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Θα προσπσθήσω να σου περιγράψω μια σκηνή στην οποία πρωταγωνιστές έιμαστε δύο βαλίτσες, εγώ και εκατοντάδες παρκαρισμένα αυτοκίνητα! Σκηνικό το πεζοδρόμιο έξω απο το παλαιό ανατολικό αεροδρόμιο του Ελληνικού!
Επιστρέφω 4 τα χαράματα από Hall, όπου σπόυδαζαν τα παιδιά μου, μέσω Μάντσεστερ και Χίθροου!Οι λεπτομέρειες δίνονται για να καταφανεί η ταλαιπωρία!Έχω περάσει άψογα μία σιδηροδρομική γραμμή και δύο Αγγλικά αεροδρόμια και φτάνω ταλαίπωρος στο Ελληνικό χαράματα!
Παίρνω τις βαλιτσούλες μου και βγαίνω στο πεζοδρόμιο με σκοπό να περάσω στο πάρκινκ απέναντι! Αμ δε!
Δεκάδες αυτοκίνητα παρκαρισμένα το ένα κολλητά στο άλλο ακόμα ΚΑΙ στις ράμπες διέλευσης ατόμωμ με προβλήματα και με φορτία!Χάος! Καθόμουνα σα μαλάκας και γέλαγα από τα νεύρα μου! Με βοήθησε κάποιος συνταξιδιώτης και περάσαμε ΠΑΝΩ από το καπό ενός αυτοκινήτου! Χάλια μαύρα!Δυστυχώς, για μερικά πράγματα,δεν υπάρχει ελπίδα σ' αυτή τη χώρα! Δεν είναι ότι είμαστε άξεστοι, δεν φτάνει που είμαστε ανεπιδεκτοι βελτίωσης αλλά αυτό το χάλι μας το θεωρούμε και ΜΑΓΚΙΑ!

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)