37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Στις μεγάλες κρίσεις του καπιταλισμού, αυτοί που πηδάν απ' τα παράθυρα είναι χρηματιστές, βιομήχανοι και τραπεζίτες.

Αέρα Πατέρα

4 σχόλια:

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Ακριβώς!Ιστορική! Γιατί σήμερα πηδάνε όλοι οι άλλοι και αυτοί με τους πολιτικούς ανοίγουν σαμπάνιες,με ή χωρίς Τζούλιες!

Αέρα Πατέρα είπε...

Εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα που θα μας κάνει να πηδήξουμε αγαπητέ μου φίλε. Πιστεύω ότι πάλι τέτοιοι θάναι αυτοί που θα την κάνουνε.
Ο πατέρας μου έλεγε ότι στην κατοχή κανένας δεν αυτοκτόνησε. Θεωρώ ότι όταν πεινάσουμε δε θα αυτοκτονήσουμε αλλά θα ψάξουμε κάτι για να φάμε.

Ανώνυμος είπε...

Μία Ισπανίδα ποιήτρια της εξορίας, έγραψε ότι πολλοί από τους Γερμανούς που την κοπανήσανε από την πατρίδα τους τον μεσοπόλεμο, όταν κατάλαβαν τον μέλλοντα χρόνο, αυτοκτόνησαν. Αντίθετα με τους Ισπανούς εξόριστους που είχαν χαμηλό δείκτη αυτοκτονιών. Οι Ισπανοί Δημοκράτες και Γερμανοί αντιφασίστες είναι το ίδιο συγκάτοικοι στην καρδιά μου.
Γ.Κ.

Αέρα Πατέρα είπε...

Φίλε μου Γ.Κ. υπάρχει μια διαφορά: Των γερμανών η ψυχή γέμισε φόβο και απελπισία από την ανάπτυξη του ναζιστικού τέρατος σε ένα τευτονικό περιβάλλον με παγωμένες καρδιές και εφιαλτικούς θρύλους, ενώ οι ισπανοί είχαν πάντα την ελπίδα της απελευθέρωσης και της τελικής νίκης γιατί είχαν πολεμήσει τους φασίστες, τους είχαν αντιμετωπίσει.
Θα πρέπει επίσης να πάρεις υπόψη σου φίλε ότι και οι καρδιές των ισπανών φασιστών δεν είχαν την οορθολογιστική σκληρότητα των γεμανών. Ο Έρεμπουργκ διηγείται ότι κατά την διάρκεια της πολιορκίας του Τολέδο από τους δημοκρατικούς και ενώ οι φασίστες είχαν περιέλθει σε πολύ δύσκολη θέση με πείνα κλπ, έγινε μια μικρή ανακωχή, νομίζω για την γιορτή της πρωτοχρονιάς. Τότε οι αντίπαλοι συναντήθηκαν, οι δημοκρατικοί κέρασαν τους πολιορκημένους φαγητό και τσιγάρα και οι φασίστες τους είπαν, περιμένετε, έρχετε ο Φράνκο και θα σας γ......
Έληξε η ανακωχή και ο καθένας γύρισε στη θέση του. Και όταν μετά από μερικές μέρες έφτασε ο στρατός του Φράνκο, έγινε αυτό που προέβλεψαν οι πολιορκημένοι. Άλλοι λαοί, άλλες νοοτροπίες, άλλες ψυχολογίες.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)