37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΟΥΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΜΟΝΟΝ

Είμαι ένας εχθρός του λαού. Απεχθάνομαι τους υποκριτές "πολίτες" που τα ρίχνουν στους πολιτικούς για να ξεχάσουν τα μεγάλα ή μικρά τους εγκλήματα. Και οι πολιτικοί είναι "σαρξ εκ σαρκός". Αναγουλιάζω όταν ακούω για λαό, αυτή την πλαστελίνη με την οποία ο καθείς παίζει σα νήπιο. Εγώ ο πένης ανακράζω: Λαέ, πάψε να μιλάς για λαό. Μας πρήξατε τ' αρχίδια!

Αέρα Πατέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)