37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΜΠΛΕΚΟΥΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ;

Προσπαθώ να είμαι κουλ, όταν αντιπαρατίθενται απόψεις. Όταν θίγεται από θλιβερούς συκοφάντες η αξιοπρέπειά μου γίνομαι αντι-κουλ.

Φίλε Σαλωνίτη, λες ότι ότι δε μπορείς να σεβαστείς ένα κράτος που δεν τιμωρεί παραδειγματικά κάποιους παραβάτες. Διαφωνώ. Η ατιμωρησία παραβατών δε σημαίνει ότι θα γίνω κι εγώ παραβάτης. Συμφωνώ όμως ότι δε μπορούμε να είμαστε περήφανοι για το κράτος μας. Άμεση συνέπεια αυτού είναι να ζηλεύουμε τις ευνομούμενες πολιτείες. Νομίζω; Αν λοιπόν ζηλεύω σε τούτο τους γερμανούς, τους σκανδιναβούς κλπ γιατί με λες ευρωλιγούρη; Λογικό είναι να θέλω να μοιάσω σε αυτούς που έχουν δημιουργήσει κράτος που τους σέβεται και το σέβονται.

Φίλε Σαλωνίτη μίλησες για συντεχνιακή αντιπαράθεση. Λάθος. Ξέρω ότι παρακολουθείς το blog άρα θα πρέπει να έχεις προσέξει ότι αυτό που μάχομαι είναι ακριβώς η συντεχνιακή αντίληψη. Κάποιοι με αντίθετη άποψη, υπερασπιζόμενοι μόνο το δικαίωμα της τσέπης, αναλίσκονται σε χυδαίες προσωπικές επιθέσεις. Δήλωνα και δηλώνω ευθαρσώς ότι θέλω να αναμορφωθεί το ΙΓΜΕ και η χώρα, ακόμη κι αν είμαι ο πρώτος που θα φύγει.

Φίλε Σαλωνίτη είπες κάτι για Χάρο. Γνωρίζω ότι Χάρο λες την κυβερνητική πολιτική, εγώ ας πούμε ότι λέω Χάρο την κρίση. Δεν έχει σημασία. Σε ενημερώνω λοιπόν ότι τις συνέπειες τις έχω υποστεί από πολλού, όπως η μεγίστη πλειοψηφία των Ελλήνων. Το οικογενειακό μου εισόδημα έχει περιοριστεί στο 30% (χωρίς καμία υπερβολή) λόγω απώλειας εργασίας της συζύγου μου που είναι ελεύθερη επαγγελματίας και δευτερευόντως λόγω μειώσεως των δικών μου αποδοχών. Επιπλέον οδεύω προς μειωμένη σύνταξιν. Θα προσθέσω βεβαίως ότι ο ΑπΙφ είναι ήδη συνταξιούχος και ο Κ.Λ ελεύθερος επαγγελματίας, δεινά δοκιμαζόμενος και αυτός και η γυναίκα του που ασκεί επίσης ελεύθερο επάγγελμα. Τι νόμιζες, ότι γράφουμε στο blog από καμιά παραλία στις Μπαχάμες;

Είμουνα αρκετά κατατοπιστικός και κουλ;

Πελεκάνος Ερημικός

6 σχόλια:

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Ερημικέ μου Πελεκάνε, με τιμά το γεγονός ότι μου αφιέρωσες μια ολόκληρη ανάρτηση αλλά,υποθέτω ότι δε με κατατάσσεις στους "θλιβερούς συκοφάντες"!
-Από ποιο σημείο του σχολίου μου προκύπτει ότι, επειδή δε σέβομαι "αυτό" το Κράτος που έχει κάνει θεσμό την ατιμωρησία,είμαι ή επιθυμώ να γίνω κι εγώ παραβάτης!Δικαιοσύνη και ισονομία ζητάω, την οποία έπρεπε "αυτό" το Κράτος να μου έχει εξασφαλίσει κατ΄εφαρμογήν του Συντάγματος!
- Ως "συντεχνιακή αντιπαράθεση" την είδα, με την καλή έννοια βέβαια, αλλά ως άσχετος με το θέμα δε μπαίνω στην ουσία!
- Ο Χάρος φίλε μου, είναι Χάρος! Και κρατάει δρεπάνι και ... όποιον πάρει ο Χάρος!
Από κάποιους σκεπτόμενου ανθρώπους, θα επιθυμούσα έστω και τούτη την ώρα μια ανάλυση,του τι μας έφερε εδώ,μακράν σκοπιμοτήτων και κομματικών οπτικών!
Γιατί "η αληθής γνώση, είναι η γνώση των αιτίων"!
Δε θυμάμαι ποιος το είπε αλλά είναι καλό!

Ανώνυμος είπε...

Αξιότιμε Πελεκάνε- Γιώργο.
Αντί να λοιδορείς τους συναδέλφους στο ΙΓΜΕ, γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας να μας βοηθήσεις να κάνουμε το ΙΓΜΕ καλλίτερο;
Μπορεί να είσαι ο εξυπνότερος, εργατικότερος, τιμιότερος και επαναστατικότερος όλων, αλλά είναι δυνατό μέσα σε τόσο κόσμο να μην υπάρχουν δυο-τρεις αντάξιοί σου ώστε να ηγηθείς μιας νέας αρχής;
Ή θεωρείς ότι όλοι μας είμαστε χαμένα κορμιά που πρέπει να καούμε στην πυρά και δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί μας ;
Κι αν είναι έτσι, γιατί δεν παραιτείσαι από το ΙΓΜΕ για να απαλλαγείς από αυτό το αναξιοπρεπές σινάφι αλλά και να διευκολύνεις αυτούς που θέλουν να αφανίσουν το Ινστιτούτο και στους οποίους, όσο νάναι, χρωστάς και κάποιες χάρες από το παρελθόν;
Εξάλλου εσύ δεν έχεις ανάγκη. Όντας ηθικά και πνευματικά ισότιμα κοντά στο Θεό, όλο και κάποια ιδέα θα Του ψιθυρίσεις…

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τον ανόητο ανώνυμο που συνεχίζει την άθλια ενασχόληση του με τα ευγενή σπορ της συκοφαντίας και της λασπολογίας. Για να καταλάβει όμως τι σημαίνει να πυροβολείς τους άλλους κρυπτόμενος με δειλία πίσω από ανώνυμες αναρτήσεις έχω να του πω τούτο.
- Εγώ ξέρω ποιός είσαι κόπανε , τεμπέλη, διεφθαρμένε, χαραμοφάη,τραμπούκε άλλα τι μπορεί να περιμένει κανείς από άνθρωπο που από μικρός είναι ρουφιάνος και χαφιές της ασφάλειας ;
Ανώνυμος

Πελεκάνος Ερημικός είπε...

Έχει πλάκα αυτή η ιστορία. Χάρες από το παρελθόν; Θεός; Ποιος μιλάει για χάρες; Ο Θεός διασκεδάζει αφάνταστα με όσα γίνονται στο ΙΓΜΕ. Και Θεός βέβαια είναι ο Μπούτας που έδειξε το δρόμο.

Επιμένω βέβαια στην πρόκληση. Όποιος έχει να μου πει κάτι προσωπικό, μιας και με ξέρει, να μου τα πει στα μούτρα. Αλλιώς είναι κότα με λειρί.

ΑπΙφ είπε...

Η μοναδική μου σχέση με το ΙΓΜΕ με παραπέμπει στην δεκαετία του ΄90 όταν η θρυλική ομάδα μπάσκετ του ιδρύματος διέλυε τον έναν μετά τον άλλο τους αντιπάλους της στους αγωνιστικούς χώρους. Παρά ταύτα όμως, το σημερινό πρόβλημα του ΙΓΜΕ πιστεύω ότι με αφορά γιατί είναι χαρακτηριστικό δείγμα λειτουργίας του συνόλου των φορέων του Δημοσίου. Με άλλα λόγια τα ίδια φαινόμενα ,κακοδιαχείρισης ,αναξιοκρατίας, ρεμούλας ,συντεχνιακής αυθαιρεσίας κ.τ.λ συναντά κανείς σήμερα σε όλο το φάσμα της Δημόσιας ζωής. Το ερώτημα αμείλικτο. Θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε ακόμη και αν " πονέσουμε " ή προτιμούμε να δώσουμε μάχες - χαμένες εκ των προτέρων - με την απατηλή ελπίδα ότι δεν θα αλλάξει τίποτε ; Το πεδίο διαλόγου είναι αυτό και είναι ανοικτό σε όλους να καταθέσουν τις απόψεις τους είτε είναι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ είτε δεν είναι.Μερικοί , όπως ο πρώτος ανώνυμος , αισθάνονται την ανάγκη να υπερβούν το ερώτημα με προσωπικές επιθέσεις και φτηνές ειρωνείες.Είναι τόσο μεγάλος ο καημός του ώστε αναρτά τον ίδιο σχολιασμό σε δύο διαφορετικές αναρτήσεις , ώστε να είναι σίγουρος ότι " έπληξε " τον στόχο του που δεν είναι άλλος από την διαπόμπευση του άλλου προσώπου.Την διαφορά θέσης την αντιλαμβάνεται όχι με αντιπαράθεση επιχειρημάτων σε έναν νηφάλιο διάλογο αλλά προσπαθεί να την επιβάλλει με ύβρεις και ειρωνείες και μάλιστα ανώνυμες.Είναι ο νέος τραμπουκισμός ; Η στάση του πρώτου ανώνυμου προκάλεσε από ότι κατάλαβα την αντίδραση του δεύτερου ανώνυμου που επιθυμεί να συνετίσει τον πρώτο ,και ίσως υπάρξει και τρίτος ανώνυμος και πιθανόν και τέταρτος ………
. Κάπως έτσι λύνουμε τα μεγάλα μας προβλήματα εμείς οι Έλληνες διαχρονικά. Το μόνο που άλλαξε από την εποχή του Καποδίστρια μέχρι σήμερα είναι ότι τότε έπεφτε και καμιά κουμπουριά ενώ τώρα μέσα από τα μπλόκ τα πράγματα είναι πιο λάϊτ ( και πιο επικίνδυνα συνάμα).

Vatopedinos είπε...

Μια μικρή ιστορία!
Κάποτε στη Μεσογείων 70 έγινε μια μικρή ζημιά σε ένα από τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα. Αποτέλεσμα αυτού του ασήμαντου κατά τα άλλα γεγονότος ήταν μέσα από ένα ντόμινο, να εντοπισθεί συνάδελφος που είχε στην κατοχή του 40 ηλεκτρονικές κάρτες συναδέλφων για να "κτυπάει" την παρουσία - απουσία τους, φυσικά επί αμοιβή. 5000 δραχμές μηνιαίως.

Το ζήτημα φυσικά πέρασε στο ντούκου και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)