37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ΠΑΡΑΜΥΘΑ

Τάχα μου οι αγανακτισμένοι στην Ελλάδα είναι συνέχεια και επέκταση του ευρωπαϊκού κινήματος. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι και οι ίδιοι αργόσχολοι, κατ' επάγγελμα "επαναστάτες", αλλάζουν προβιά.

Θυμάμαι ότι με την μετεμφύτευση του οικολογικού κινήματος στη χώρα μας - γιατί ως γνωστόν η μανούλα Ελλάς εκτός από χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είναι και χώρα της καταβολάδας - οι πρώτοι που προσέτρεξαν ήταν κάτι σεσημασμένοι γκρουπουσκουλοαριστεροί.

Το καφενείο αλλάζει ταμπέλα φίλοι μου. Και μένει ίδιο και απαράλλαχτο.

Θηρίον το Αλύπητον

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)