Η Ελλάδα στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης

Δύο φορές τον τελευταίο μήνα ο Πρόεδρος της ΤτΕ κ Γ. Προβόπουλος έχει επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να τον ενημερώσει. Και μόνο αυτό αποδεικνύει ότι τα πράγματα στην ελληνική οικονομία δεν πάνε καθόλου καλά. Σιγά - σιγά οι αρμόδιοι αρχίζουν και ψιθυρίζουν ότι "υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία"... (βλ. σημερινό ΒΗΜΑ)

Ενώ λοιπόν στην κεντρική πολιτική μας σκηνή παρελαύνουν αρλεκίνοι και ασώματες κεφαλές μπας και τραβήξουν το ενδιαφέρον μας από την ανακάλυψη της αλήθειας και την παραπομπή στη δικαιοσύνη των υπευθύνων του τεράστιου και θρασύτατου σκανδάλου του Βατοπεδίου,

- Το ελληνικό χρηματιστήριο "διορθώνει" στα πραγματικά εν μέσω κρίσης επίπεδα, αρκετά κάτω από 2.000 μονάδες

- Η θρυλική ποντοπόρος ναυτιλία μας βουλιάζει στην ύφεση και δισεκατομμύρια ευρώ εξαϋλώνονται, καθώς ο ημερήσιος ναύλος στα ξηρά φορτία από 150.000 δολ. ημερησίως έχει πέσει στα 7.000 δολ.

- Οι τράπεζές μας κρύβουν αλαφιασμένες τις επισφάλειές τους και κρατούν το χρήμα για τη σωτηρία τους κι όχι για την τόνωση της - όποιας - αγοράς, αφού το ξάνοιγμά τους στα Βαλκάνια και την Τουρκία είναι υπερβολικό...

- Το ελληνικό δημόσιο κινδυνεύει από τον καινούριο χρόνο να μη βρίσκει κεφάλαια να δανειστεί, αφού τα ομόλογά του αξιολογούνται πλέον ως η επισφαλέστερη επένδυση στο χώρο της ΕΕ και κατά συνέπεια, αν βρίσκονται ακόμα τέτοια κεφάλαια, αυτά κοστίζουν περίπου 175 μονάδες ψηλότερα από τα γερμανικά ομόλογα. Αν π.χ. το γερμανικό δημόσιο δανείζεται με 2%, το ελληνικό δανείζεται με 3,7%, αυξάνοντας έτσι δραματικά το δημόσιο χρέος... Κι όσο αυξάνεται το δημόσιο χρέος, τόσο αυξάνεται και η αναξιοπιστία και πάει λέγοντας.

- Η αγκυλωτική γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους και η πελατειακή εξάρτηση αποδιώχνει ακόμα και κάποιους - λίγους - που μάταια, χρόνια τώρα, προσπαθούν να ρίξουν χρήμα στην πραγματική οικονομία μας και να τονωθεί με αυτό τον τρόπο το έρμο το ΑΕΠ μας...

- Οι τουριστικοί μας επιχειρηματίες με αγωνία σκέφτονται την σεζόν που έρχεται και κάνουν κι αυτοί τους λογαριασμούς τους, απολύοντας ή αρνούμενοι να επαναπροσλάβουν προσωπικό...

Πόσο πιθανή είναι η εφιαλτική προοπτική της "στάσης πληρωμών" από το ελληνικό κράτος;
Διεθνείς εκτιμητικοί αναλυτές ανεβάζουν τον τελευταίο μήνα την πιθανότητα αυτή από το 3% (Σεπτέμβριος) στο 12% και το συσχετίζουν με την πορεία των λεγόμενων Credit Swaps (άλλη φούσκα αυτή, που ακόμα δεν έχει σκάσει)...

Η προοπτική είναι ζοφερή. Αν κανείς πρσθέσει τον πανικό και τις πολύ πιθανές αταβιστικές αντιδράσεις μιας ανώριμης αγοράς όπως η δική μας, τότε έχει κάθε λόγο να ανησυχεί. Σε περιόδους όπως αυτή, που ποτέ πριν στο παρελθόν οι σήμερα ζώσες γενεές δεν έχουν ξαναζήσει, δεν υπάρχουν δυστυχώς ούτε γιατροσόφια ούτε μαντζούνια... Δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις. Κι όσο κι αν ανοίγουν τα κιτάπια τους οι απόφοιτοι του LSE απορημένοι, δεν θα βρουν παρά λόγια της καραβάνας...
Απαιτείται έμπνευση. Πολιτικό θάρρος και ριζοσπαστικές κινήσεις.
Αν δεν γίνουν, για πολλά χρόνια θα παραδέρνουμε έρμαιοι των ανέμων και των θυελλών μιας παγκόσμιας κρίσης που κι αν δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε έγκαιρα, τουλάχιστον θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάποτε, με βάση τα αθάνατα πορίσματα της αριστοτέλειας λογικής...
Κ.Λ.