ΓΝΩΜΕΣ

Μόνο εδώ οι πολιτικές δυνάμεις δεν βρήκαν κοινό παρονομαστή εθνικής συνεννόησης

Η ελληνική εξαίρεση

Του Γιάννη Βούλγαρη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Η πρόσφατη Σύνοδος της Ε.Ε. απογοήτευσε τους διεθνείς κύκλους που ποντάρουν στη χρεοκοπία του ευρώ και διέψευσε τις εγχώριες φωνές που είτε επιθυμούν τη χρεοκοπία της Ελλάδας είτε την προκρίνουν ως λύση. Μένοντας πράγματι στον κοινό παρονομαστή των εκτιμήσεων των ξένων και εγχώριων ειδικών, η Ευρώπη έκανε ένα μεγάλο βήμα για τη διάσωση της ευρωζώνης χωρίς να δώσει μια οριστική «συστημική λύση». Η Ελλάδα βγήκε ανακουφισμένη καθώς απομάκρυνε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και εξασφάλισε μια μακρά περίοδο για να ρυθμίσει τα του οίκου της, να ελέγξει δηλαδή τα δημοσιονομικά και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της. Υπάρχει και ένα πρόσθετο πολύ σημαντικό όφελος. Η συνειδητοποίηση εκ μέρους των ευρωπαίων ηγετών και των δανειστών ότι η λύση του ελληνικού προβλήματος πρέπει να περιλαμβάνει μια ουσιαστική αναπτυξιακή βοήθεια όχι μόνο για τη βραχυχρόνια αντιμετώπιση της ύφεσης αλλά για τη μακροπρόθεσμη αναβάθμιση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 21/7, η Ελλάδα εξαρτάται περισσότερο από τον εαυτό της. Αυτό είναι το ευτύχημα αλλά και η ανησυχία. Οι διεθνείς αγορές δεν μπορούν πλέον εύκολα να πνίξουν την Ελλάδα, ο μόνος κίνδυνος προέρχεται από το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Από την ανεύθυνη δημαγωγία του πολιτικού - μιντιακού συστήματος και τον ογκούμενο στην κοινωνία αντιπολιτικό λαϊκισμό. Ας το υπογραμμίσουμε με έμφαση. Μέσα στο πανόραμα της κρίσης της ευρωζώνης, η Ελλάδα συνιστά μια θλιβερή πολιτική εξαίρεση. Είναι η μόνη χώρα που έπεσε στη δίνη της κρίσης και οι πολιτικές της δυνάμεις δεν κατόρθωσαν να βρουν έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή εθνικής συνεννόησης. Ούτε καν να κατανοήσουν το μέγεθος της κρίσης. Δεν μιλώ για τη διαβόητη συναίνεση με τον Α. Σαμαρά, αλλά το στοιχειώδες καθήκον εθνικής συσπείρωσης των πολιτικών δυνάμεων ώστε να ισχυροποιήσουν διεθνώς τη χώρα. Αυτό έκαναν η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία. Στη Γερμανία επίσης, λίγο πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, η ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος δήλωσε ότι προκειμένου να σωθεί το ευρώ θα στηρίξει κοινοβουλευτικά όποιον συμβιβασμό κάνει η κυβέρνηση Μέρκελ.

Πού οφείλεται αυτή η θλιβερή ελληνική εξαίρεση; Ασφαλώς στην παγιωμένη παράδοση του μικροκομματισμού, στην επικράτηση του αρνητισμού, της ψευτοπόλωσης και της αφόρητης δημαγωγίας ως πολιτικού ύφους της μεταπολιτευτικής περιόδου. Και δομικότερα, στην ενισχυμένη αυτονομία που είχε το ελληνικό πολιτικοκομματικό σύστημα έναντι της κοινωνίας και της οικονομίας, γεγονός που επέτρεπε την εκδήλωση σε αυτό το επίπεδο αυθύπαρκτων και αυτοτελών συγκρούσεων, είτε ερήμην είτε εις βάρος του γενικού συμφέροντος. Ας μη βιαστούμε όμως να επιρρίψουμε όλες τις ευθύνες στις πολιτικές ηγεσίες και τα κόμματα. Εδώ κακοφορμίζουν παλαιές πληγές και δοκιμάζονται βαθύτερες έννοιες - σύμβολα. Οπως, π.χ., το έθνος. Ξέρουμε ότι ο ελληνικός εθνικισμός είχε συχνά μια αμυντική λειτουργία, παρήγαγε ένα φοβικό και περιχαρακωμένο «εμείς» έναντι πραγματικών ή φαντασιακών εχθρών. Σήμερα όμως διαπιστώνουνε ότι στην κορύφωση της κρίσης αυτό το «εμείς» στένεψε τόσο ώστε να αναφέρεται μόνο στον «κλάδο μου», στη «συντεχνία μου», στο «κόμμα» μου, στην οικογένεια ή στο άτομό μου, νομιμοποιώντας την αδυσώπητη φυσικότητα με την οποία η μία ομάδα επιτίθεται στην άλλη και όλες από κοινού στην κοινή προσπάθεια ανάκαμψης. Τόνοι εθνικής ρητορείας, ατέλειωτες διατριβές περί της ελληνικότητας, αδυνατούν σήμερα να παραγάγουν ένα στοιχειώδες αίσθημα αλληλεγγύης έναντι του κοινού κινδύνου και ένα υπόβαθρο κοινωνικής συνοχής. Σαν το έθνος να ήταν ευχάριστο παραμύθι για την εποχή των παχέων αγελάδων, όταν η κοινωνική ανοδικότητα και η ευμάρεια ομογενοποιούσαν την κοινωνία, και στην εποχή των ισχνών αγελάδων να μετατράπηκε σε ψευδεπίγραφο σύμβολο.

Αλλη ενδημική τάση του κοινωνικοπολιτικού μας βίου που αναθερμάνθηκε με την κρίση είναι ασφαλώς ο αντιπολιτικός λαϊκισμός, η διάχυτη δηλαδή καχυποψία και καταγγελία της «επίσημης πολιτικής», των «πάνω», των πολιτικών και γενικότερα των ελίτ. Με την ίδια ευκολία που η κοινωνία και οι συντεχνίες συναλλάσσονταν μαζί τους στην εποχή των παχέων αγελάδων επ' αμοιβαίω όφελος, με την ίδια ευκολία τώρα επιτίθενται εναντίον τους, χρεώνοντάς τους κατά απόλυτο και γι' αυτό άδικο τρόπο τις ευθύνες για την κρίση. Είναι μια εκδήλωση της παλαιάς αντιφατικής συνύφανσης της «κρατολατρείας» με τον αντικρατισμό. Η διάλυση των μεγάλων κοινωνικών οργανώσεων και η απαξίωση των συνδικαλιστικών ηγεσιών ενισχύουν τον αντιπολιτικό λαϊκισμό και την ατομιστική αναρχοειδή κινητοποίηση που επενδύονται ιδεολογικά με όλες τις διαθέσιμες στο συλλογικό φαντασιακό αναπαραστάσεις. Τον «καλό λαό» ή την «καλή κοινωνία πολιτών» που αντιπαρατίθενται στους «ισχυρούς», στους «ξένους» και στους κακούς πολιτικούς. Τη βία που επιζητεί να νομιμοποιηθεί σαν απάντηση στη «βία του συστήματος», αδιαφορώντας για τις κατακτημένες ηθικές και πολιτικές αξίες της δημοκρατίας. Την «ταξική πάλη» που ως έννοια και κατάσταση ξεχειλώνει ιδεολογικά για να περιλάβει πολύ συζητήσιμες από την άποψη του γενικού συμφέροντος κοινωνικές διεκδικήσεις και συγκρούσεις.

Τα πιο πάνω φαινόμενα τροφοδοτούν μια έρπουσα κρίση νομιμοποίησης του κράτους, που γίνεται απτή στην αθέτηση των αμοιβαίων υποχρεώσεων κράτους - πολίτη (άρνηση πληρωμής των φόρων, αλλά και απαράδεκτη καθυστέρηση του κράτους να καταβάλει τις οφειλές του στους ιδιώτες), στη διάχυση των παντοειδών ανομικών συμπεριφορών, στην κρίση κύρους των κεντρικών κρατικών θεσμών, καθόσον η Δικαιοσύνη δικάζει με καθυστέρηση χρόνων και η Αστυνομία έχει επιλέξει τη σύγκρουση δακρυγόνο εναντίον μολότοφ χάνοντας βαθμιαία το πλεονέκτημα της στολής, δηλαδή του κράτους.

Είναι φανερό ότι πίσω από αυτήν την έρπουσα και εξαιρετικά επικίνδυνη κρίση νομιμοποίησης του κράτους βρίσκεται η απώλεια προσανατολισμού της ελληνικής κοινωνίας, η αίσθηση αδιεξόδου και προοπτικής. Θα ήταν ανόητο να θεωρήσουμε ότι μια σκληρή οικονομική πολιτική που είναι υποχρεωμένη να αλλάξει σε ελάχιστο χρόνο κακοδαιμονίες δεκαετιών θα μπορούσε να εφαρμοστεί χωρίς μαζικές αντιδράσεις, χωρίς βίαιες συγκρούσεις, χωρίς πολλαπλό πολιτικό κόστος. Η διαφορά είναι αν αυτή η συγκρουσιακή κατάσταση τείνει προς τη διαυγέστερη διατύπωση των πραγματικών διλημμάτων, τη δόμηση ρεαλιστικών εναλλακτικών σχεδίων, επιλογών και συμμαχιών ή αν, αντιθέτως, παροξύνει όλα τα αρνητικά στερεότυπα και τις κακοδαιμονίες του πολιτικοκοινωνικού μας βίου. Σήμερα συμβαίνει το δεύτερο. Μπορεί να αντιστραφεί αυτή η τάση; Το νέο σκηνικό που δημιούργησε η Σύνοδος Κορυφής, η περίφημη πλέον «ανάσα» που μας έδωσε, βαθιά ή όχι, βοηθά. Είναι φανερό ότι η ενδεχόμενη αναστροφή δεν θα έρθει από τις αντιπολιτεύσεις, καθώς η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν επενδύσει ανοιχτά και καθαρά στην μικροκομματική εκμετάλλευση της κρίσης. Ετσι, η πιθανότητα αναστροφής βρίσκεται στα χέρια της κυβερνητικής παράταξης. Στη συνοχή της, στην αποφασιστικότητά της και στην ικανότητά της να ανασυγκροτήσει την πλειοψηφούσα στάση ανοχής της κοινής γνώμης που είχε σχηματιστεί τους πρώτους μήνες όταν έγινε αντιληπτό το μέγεθος της κρίσης. Να συναντηθεί δηλαδή με τις υπάρχουσες κοινωνικές δυνάμεις που επιμένουν να εντάσσουν την ατομική, οικογενειακή ή συλλογική αγωνία σε μια ευρύτερη οπτική γενικού συμφέροντος και εθνικής ανασύνταξης.

Ο Γιάννης Βούλγαρης είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου

Για την αντιγραφή ΑπΙφ

ZOOM IN

ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ!

ΑΓΡΙΑ ΛΕΜΕ!

ΠΑΝΗΓΥΡΙ

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Ο Θρύλος χρειάζεται χιλιάδες μεταγραφές. Και φυσικά εννοώ στην εξέδρα και στους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του. Τέτοια έλλειψη ποιότητας είναι απαράδεκτη. Οι παίκτες να μείνουν οι ίδιοι. Η ομάδα θα πετάει.

Θηρίον το Αλύπητον

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

poytanes royles

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΤΕ!

Μ' αυτά και με κείνα, τους φτιάξατε βρε κορίτσια τον Φορλάν και τον Σουάρες.

ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ!

ΝΑ ΜΕ ΣΥΛΛΑΒΕΤΕ ΠΑΡΑΥΤΑ!

ΝΑ ΠΙΑΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΠΕΝΑΛΤΙ!

ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ!

ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ!

ΓΙΑ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!

ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!

ΒΡΕ ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑ!

Τους ταξιτζήδες τους λέμε ταρίφες. Αυτούς που είναι πίσω από τους ταξιτζήδες τους λέμε τραμπαρίφες.

Κι επειδή οι τραμπαρίφες θα είναι οσονούπω στο πηδάλιο της έρημης χώρας, θα εισπράξουν τα επίχειρα της ηλίθιας συμπεριφοράς τους. Θα ζητούν συναίνεση και φυσικά δεν θα την έχουν. Πίσω από τους ταρίφες θα είναι οι άλλοι τραμπαρίφες.

Η συνταγματική λύση που βλέπει το Αλύπητον Θηρίον είναι η εξής: Εκλογές με αποδοχή κοινής στρατηγικής και τακτικής πλατφόρμας από τα κόμματα που συμφωνούν στον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης. Για να μιλήσουμε ρεαλιστικά, απαραίτητο είναι να συμφωνήσουν τα δυο μεγάλα κόμματα και μετά ας συμφωνήσουν και η Μπακογιάννη και ο Καρατζαφέρης.

Η συμφωνία θα πρέπει να καταλήξει σε κοινό ψηφοδέλτιο, στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και στο σχήμα του υπουργικού συμβουλίου.

Μια τέτοια συναίνεση θα είναι αποτελεσματική, θα ανεβάσει το κύρος του πολιτικού κόσμου και το κυριότερο, θα ανεβάσει το ηθικό του λαού. Ιδού κύριοι πεδίον δόξης λαμπρόν!

Θηρίον το Αλύπητον

thessaloniki hectoire

ΜΕ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΜΑΓΙΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!

ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!

ΩΡΑΙΟ ΡΟΛΟΪ!

ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ ΕΙΠΑΜΕ!

ΠΑΡΑΛΙΑ - ΑΓΡΙΑ ΚΩΛΟΜΕΡΙΑ

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ N.ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ - ΑΓΡΙΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ

ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ;

ΑΚΡΟΘΑΛΑΣΣΙΑ

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

ΣΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑΠΟΛΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Το Θηρίον το Αλύπητον με τον παλιό του φίλο και συμμαθητή Σπύρο Γ. Τα χρόνια και τα κιλά δεν κρύβονται.

ΤΣΑΤΑΛΙ - ΑΓΡΙΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ - Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ

Λογαριασμός – επιβράβευση, δύο λέξεις που δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους , θα προσπαθήσω να δείξω παραθέτοντας ιστορικά γεγονότα, ότι στην Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.

ΑΝΟΙΞΗ 2001 . Ο τότε εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός Εργασίας Τ.Γιανίτσης καταθέτει ένα Νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό .

Η μάχη που ακολούθησε παραμένει στην Ιστορία ως “ Η Μεγάλη μάχη του ασφαλιστικού ”. Οι δύο στρατοί παρατάχθηκαν ως ακολούθως.

Από την μεριά των Κυβερνητικών δυνάμεων Αρχιστράτηγος ήταν ο Πρωθυπουργός Κ.Σημίτης και Επιτελάρχης ο Τ.Γιαννίτσης οι οποίοι διαθέτουν τις εξής δυνάμεις . Μικρές δυνάμεις από το Σύλλογο εκσυγχρονιστών του Πασοκ, μεμονωμένες προσωπικότητες από το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ,ανεξάρτητους τεχνοκράτες και τραπεζίτες και αρκετούς Υπουργούς της Κυβέρνησης όχι πάντως το σύνολον αυτών.

Στην μεριά των εξεγερμένων Αρχιστράτηγος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ.Πολυζωγόπουλος υψηλό κομματικό στέλεχος του Πασόκ ( του βαθέως). Εκ δεξιών με σεμνότητα όπως πάντα και λίγο ντροπαλά στην αρχή ο Κ.Καραμανλής με πολυπληθείς δυνάμεις, προϊούσης της μάχης όμως ο ενθουσιασμός ολοένα και μεγάλωνε. Αντιθέτως εξ ΄ ευωνύμων ο ενθουσιασμός περίσσευε από την πρώτη στιγμή. Στο κέντρο της αριστερής πτέρυγας μικρή παρεούλα των 40-50 ατόμων του Συνασπισμού κατελάμβαναν χώρο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το πλήθος τους και πέριξ αυτής γκρουπάκια των 3-4 ατόμων ,τα μετέπειτα ονομασθέντα συνιστώσες του Σύριζα. Εξ ΄αριστερών επίσης αλλά σε μία απόσταση αρκετών χιλιομέτρων , σε μια ομολογουμένως παγκόσμια πρωτοτυπία στις τακτικές πολέμου , το τιμημένο ΚΚΕ με τα λάβαρα και τις κόκκινες σημαίες να κυματίζουν υπερήφανα και με επικεφαλής την καλή μας συντρόφισσα Αλέκα προστάτιδα των εργατών και πασών των δεινοπαθούντων λαϊκών μαζών .Εδώ οι μαχητές είναι αγέλαστοι και βλοσυροί μόνο η τρεμάμενη φωνή μιας βουλευτού ακούγεται να σιγοψέλνει τον ύμνο «Τη υπερμάχω». Στο κέντρο της παράταξης πέριξ του Μεγάλου Αρχιστρατήγου διάσπαρτα μπουλούκια του βαθέως και του ρηχού Πασόκ καθώς επίσης σε συμπαγή μάζα τα τρομερά τάγματα εφόδου “ Ιερές Αγελάδες ΔΕΚΟ “”. Η ονομασία τους προέρχεται από τον καιρό της ειρήνης ,διότι τρώνε και πίνουν χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, μερικά δε παραρτήματα όπως το “ Ιερές αγελάδες ΔΕΗ ” είναι μέχρι σήμερα ανίκητα.Ακολουθούν σε απόσταση ασφαλείας ευγενείς κοινωνικές ομάδες μεταξύ των οποίων μπορεί κανείς να διακρίνει το σύνολον των μεγαλοδημοσιογράφων της χώρας .

Από την πρώτη ημέρα των μαχών η υπεροχή των δυνάμεων του Πολυζωγόπουλου ήταν εμφανής γι΄αυτό ο Σημίτης πρότεινε διάλογο και κάποιες αλλαγές. Η απάντηση όμως του αγέρωχου πολεμιστή ήταν σκληρή. Διάλογο μόνο μετά από απόσυρση του Νομοσχεδίου και με προαπαιτούμενα τους εξής όρους.Δεν συζητάμε μείωση συντάξεων ,δεν συζητάμε αύξηση των ορίων ηλικίας,δεν συζητάμε αύξηση των εισφορών και τέλος το κεφάλι του Τ.Γιανίτση επί πίνακι .Μετά από λίγες ακόμη μέρες άχρηστων μαχών ο Κ.Σημίτης απεδέχθη όλους τους όρους του Χ.Πολυζωγόπουλου.

Εκείνη την ημέρα η Ελλάδα γιόρτασε από άκρη σε άκρη ,στα Σάλωνα δεν πρόφταιναν να σφάζουν αρνιά για το μεγάλο γλεντοκόπι πού ακολούθησε .Όλη η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε μια απέραντη ταβέρνα.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2011.

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ . Σύμφωνα με έγκυρες μελέτες η απόρριψη του Νόμου Γιανίτση έχει κοστίσει στην Ελληνική κοινωνία 70 δις Ευρώ (!!) δηλαδή ποσό κατά 20 δις μεγαλύτερο από όλα τα προσδοκώμενα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις την προσεχή τριετία.

Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ . Πριν λίγες μέρες διάβασα στις εφημερίδες ότι ο Αρχιστράτηγος της μάχης του ασφαλιστικού Χ.Πολυζωγόπουλος εξελέγη σχεδόν παμψηφεί πρόεδρος της ΟΚΕ. Να πω την αμαρτία μου δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει αυτή η ΟΚΕ ,φαντάζομαι όμως ότι θα κάνει πολύ σπουδαία πράγματα για να βάλουν επικεφαλής της έναν τόσο ένδοξο άνθρωπο με τόσο μεγάλη προσφορά στην Ελληνική κοινωνία.

ΑπΙφ

ΝΕΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ

Βγήκε πάλι η Τιτίκα ο κύριος Βανδής να μας μιλήσει για τα στημένα πρωταθλήματα 1996-2003. Το ξαναθυμήθηκε τώρα που η ομαδούλα του δεν έχει πάλι μαντηλάκι να κλάψει. Τώρα που οι Χατζηχρήστοι δεν τον αγαπάνε πια και του φορτώνουν όλα τα μετά τον 44 δεινά.

Την πεπατημένη και ο Βανδής. Ξεκινάει την ιστορία από κει που τον βολεύει. Τους Γιδόπουλους και τους Μελισσανήδηδες τους ξεχνάει. Και φυσικά το Μαντζαβελάκη και τα λουλούδια. Και στα σύγχρονα τον Δούρο και το Νικόλα. Ότι θέλει θυμάται ο Ντεμάκος. Τον κατευθύνει το προσωπικό συμφέρον, ο φανατισμός και η αντιολυμπιακή προκατάληψη.

Δεν πειράζει κοντέ. Η ομάδα που "λάτρεψες" και της πούλησες αβέρτα οπαδιλίκι με τατουάζ και άλλα καραγκιοζλίκια, το καθαρό και τίμιο αεκάκι θα ακολουθήσει την πορεία της "Βασίλισσας". Γιατί δεν είστε ΑΕΚ, Παναθηναϊκοί, Μπαοκτζήδες. Είστε όλοι αντιολυμπιακοί. Κι έτσι δεν πάτε πουθενά.

Θηρίον το Αλύπητον

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΟΠΙΤΟΥΡΑ

Αυτό που μ' αρέσει στον Σαλωνίτη είναι το αναμφισβήτητο χιούμορ του και το φλέγμα του στην αντιπαράθεση που θυμίζει Μητσοτάκη. Εξ ου και πολύ επιτυχημένη η επιλογή της ονομασίας του blog του : ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ.

Αυτό πάλι που δε μ' αρέσει είναι η εμμονή του σε μισές αλήθειες.

Ας πούμε λοιπόν ότι ο Μαλακοπίτουρας έχει οικόπεδα με κάποια αξία. Το αποδέχομαι. Όλοι βέβαια ξέρουν ότι τα οικόπεδα δεν πωλούνται εν μια νυκτί δότι τότε δίνονται μπιρ παρά, όπως θα έλεγαν και οι γείτονες. Εδώ και πολλά χρόνια μπορούσε και έπρεπε να λύσει αυτό το ζήτημα ο Μαλακοπίτουρας, προτιμούσε όμως να μοστράρει ιδιοκτήτης.

Πες όμως βρε αδερφέ ότι τα ξεπούλαγε όλα ο Μαλακοπίτουρας. Το χαλί του. τα ρούχα και το μπρίκι. Θα μπορούσε να συνεχίσει την ίδια ζωή; Δεν θα ξαναδανειζότανε στο πιτς φυτίλι; Και τότε τι θα πουλούσε; Το κορμί του; Δεν είναι ευπώλητον.

Γι αυτό λέω Σαλωνίτη μου : Νισάφι με τις εύκολες μισές αλήθειες. Η πραγματικότητα για τον Μαλακοπίτουρα είναι σκληρή. Και δυστυχώς δεν τον παίρνει άλλο. Πρέπει να αλλάξει ζωή.

Θηρίον το Αλύπητον

ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ : Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΜΟΓΕΑ

Εμπνευσμένος από την πραγματική ιστοριούλα του ΑπΙφ, ενδεικτικότατη του τρόπου που μας βλέπουν οι ξένοι, από Βούλγαρους έως Γερμανούς, θα σας διηγηθώ την δική μου ιστορία που αναφέρεται στην τραγική μοίρα του Λάκη Λαμογέα, εκ Μεσσηνιακής Μάνης ορμώμενου.

Ο Λαμογέας είχε μια καλούτσικη δουλίτσα, εργαζότανε κι η γυναικούλα του και θα μπορούσε να ζήσει αξιοπρεπέστατα την οικογένειά του.

Όμως ο Λαμογέας ήταν τζογαδόρος και γυναικάς. Να τα καζίνα, να τα κουστούμια, να τα ουίσκια και τα δώρα στις γκομενίτσες, πού να φτάσουν τα λεφτά!

Δανειζότανε λοιπόν ο Λαμογέας, δανειζότανε απ' όλο τον κόσμο, δανειζότανε και ξαναδανειζότανε. Στην αρχή πλήρωνε τους τόκους, γύρναγε και το κεφάλαιο, ξαναδανειζότανε για να επιστρέφει τα δανεισμένα, έφτασε να χρωστάει και τα κέρατά του.

Τον πήρανε πρέφα λοιπόν τον Λαμογέα οι δανειστές και του λένε τέρμα. Δε σου ξαναδανείζουμε αν δεν επιστρέψεις τα δανεικά. Πού να τα βρει να τα επιστρέψει ο Λαμογέας; Βγαίνει λοιπόν στις πλατείες και ουρλιάζει : Δεν χρωστάω, δεν αναγνωρίζω κανένα χρέος, να πάτε να γαμηθήτε όλοι οι δανειστές. Και το πιο ωραίο ποιο ήτανε; Ότι ο Λαμογέας πίστευε πως μ' αυτή την ταχτική οι δανειστές του θα τον ξαναδανείζανε. Γιατί βέβαια ο Λαμογέας δε μπορούσε να κάνει χωρίς καζίνα και γκομενούλες.

Μετά από κείνα τα νούμερα που έκανε στις πλατείες, εγώ δεν ξανάκουσα για τον φουκαρά το Λαμογέα. Μήπως ακούσατε εσείς;

Θηρίον το Αλύπητον

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σήμερα ήρθε από την Βουλγαρία η κ.Τσάγκα η γυναίκα που προσέχει την πεθερά μου την Ελενίτσα, μετά από 20 ημέρες άδειας . Την ρώτησα λοιπόν πως είναι τα πράγματα στην γειτονική μας χώρα. Μου τα περιέγραψε με πολύ μελανά χρώματα δεδομένου ότι ενώ οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι ( περίπου 100 – 120 Ευρό τον μήνα) οι τιμές ανεβαίνουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα και είναι πλέον παρόμοιες με τις τιμές στην Ελλάδα. Κατόπιν τούτου δεν θα μπορέσει σύντομα να επιστρέψει στα παιδιά της και τα εγγόνια της γιατί πρέπει να τους φροντίζει όλους με τα λεφτά που βγάζει από την φύλαξη της υπερήλικης Ελένης ( 94 χρονών ζωή νάχει), παρά την αύξηση στην σύνταξη που υποσχέθηκε η κυβέρνηση από τον Σεπτέμβριο 15 Λέβα το μήνα δηλαδή περίπου 7Ευρό με αποτέλεσμα να φτάσει η σύνταξη της στο αστρονομικό ποσόν των 87 περίπου Ευρό. Όλοι οι παράγοντες στην Βουλγαρία ,μου είπε με μεγάλη πίκρα,οι τηλεοράσεις ,οι πολιτικοί αλλά και οι απλοί πολίτες αναρωτιούνται με παράπονο : Η Ευρώπη μόνο για την Ελλάδα έχει λεφτά ;;;;

ΑπΙφ

ΗΑΝΝΑ (2011)

Περιπέτεια, στην παράδοση των film noir. Πολύ καλή για τους φίλους του είδους και τους θαυμαστές της Cate Blanchett.

Θηρίον το Αλύπητον

ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΑΡΗΔΕΣ

ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΘΕΣΗ

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ NUMBER TWO

Δε συμφωνώ με τα σχόλια του Σαλωνίτη και του Τέως Σ. Κι αυτό γιατί το ΝΑΙ σημαίνει θέση, σημαίνει την αποδοχή ενός σχεδίου - τελέσφορου ή όχι δεν ξέρω - ενώ το ΟΧΙ δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Εκτός και αν πίσω από το ΟΧΙ υπάρχει σχέδιο που δεν το γνωρίζω.

Εν πάσει περιπτώσει, έγινε μια ψηφοφορία που κατέληξε στο λογικό. Το ίδιο θα γινότανε - θέλω να πιστεύω - αν στην κυβέρνηση ήταν η ΝΔ με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην αντιπολίτευση. Υπάρχει όμως και μια ψηφοφορία που κατέληξε στο τελείως παράλογο και εκφράζει το χάος και τη σύγχυση στον ελληνικό "τρόπο σκέψης".

Η συνέλευση των μελών του Ερασιτέχνη Ηρακλή αποφάσισε με πλειοψηφία γύρω στο 70% να δοθεί η ΠΑΕ στον διαβόητο Μάκη Ψωμιάδη. Και δεν απορώ που θέλουν να αφήσουν τις τύχες της ομάδας τους σε έναν εγκληματία καταζητούμενο με πλήθος καταδίκες εις βάρος του. Αυτά είναι συνηθισμένα. Η απορία μου είναι πώς δίνουν την ομάδα τους σε έναν αληταρά που έχει διαλύσει ΟΛΕΣ τις προηγούμενες ομάδες στις οποίες αναμίχτηκε. Και η απάντηση είναι "ας μην πέσουμε σήμερα και ας μην υπάρχουμε αύριο". Σας λέει κάτι αυτό;

Θηρίον το Αλύπητον

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ

Ελλάς το μεγαλείο σου!
Λακόπουλος Γιώργος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 01 Ιουλίου 2011


Ο διάλογος είναι απολύτως αυθεντικός και αφιερώνεται στον Βαγγέλη Βενιζέλο που - νομίζει ότι - θα πιάσει τη φοροδιαφυγή. Διαδραματίστηκε μόλις προχθές σε καφετέρια - όταν σε μια συζήτηση εναντίον των πολιτικών, γενικώς, κάποιος ρώτησε τον διπλανό του.
- Παντελή, δεν δουλεύεις σήμερα; (στην ΕΥΔΑΠ);
- Πετάχτηκα δυο λεπτά να πάρω τη γυναίκα μου - κουρεύει μια πελάτισσά της εδώ δίπλα.
- Δουλεύει σε σπίτια; Και αποδείξεις πώς κόβει ρε συ;
- Δεν κόβει, αυτό έλειπε με 12 ευρώ που χρεώνει το κούρεμα. Ούτε μπλοκ δεν έχει.
- Και από ασφάλιση για σύνταξη τι κάνει;
- Την παίρνει εικονικά ένας κουμπάρος μας στο ξενοδοχείο του έξι μήνες τον χρόνο και τους υπόλοιπους μπαίνει στο ταμείο ανεργίας. Του δίνουμε μόνο τις εισφορές.
- Ωραία, είναι ασφαλισμένη, θα έχει σύνταξη και παίρνετε και κάτι.
- Σιγά, ούτε για τη βενζίνη της δεν φτάνουν αυτά που δίνει το Ταμείο.
- Αλλά κι εσείς τρίτο αυτοκίνητο τι το θέλατε;
- Το πήραμε ως τρίτεκνοι χωρίς εισφορά και πάει η κόρη μας στο σχολείο.
- Μπα; Εχει δίπλωμα.
- Οχι, αλλά φέτος γίνεται 18 και θα της βγάλω.
- Και με το αγροτικό ποιος κυκλοφορεί;
- Ο μεγάλος γιος μας, αλλά προσέχει.
- Τι πράγμα;
- Δεν έχει πινακίδες, δεν βγάλαμε. Ούτε ασφάλεια, δεν συμφέρει. Εξάλλου μόνο Σαββατοκύριακα το κινεί.
- Για να πάει πού;
- Στον κουμπάρο με το ξενοδοχείο, δουλεύει στην ταβέρνα. Λέω μήπως τον πάρει κι αυτόν σαν τη μάνα του, να έχει ασφάλιση. Πετάγεται και στο χωριό και βοηθάει τον αδελφό μου στα πρόβατα και τις ελιές.
- Εχει καμιά εκατοστή πρόβατα νομίζω.
- Μπα, καμιά 25αριά έμειναν. Αλλά επιδότηση παίρνει για 100.
- Και ο έλεγχος δεν τον πιάνει;
- Οταν έχει μέτρημα τού στέλνει ο γείτονας τα δικά του.
- Και με τις ελιές;
- Είχαμε 200 ρίζες, άλλα οι μισές ξεράθηκαν.
- Δεν ξαναφύτεψες;
- Δεν συμφέρει. Με 2-3 ευρώ το κιλό το λάδι, τα μισά τα παίρνουν οι Αλβανοί, άσε λιπάσματα, οργώματα. Μια χαρά είναι με την επιδότηση.
- Και λες ότι σας κοροϊδεύουν οι πολιτικοί ρε Παντελή; Εσύ τι κάνεις;
- Σιγά τώρα, αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Οποιος νομίζει ότι πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό κάνει λάθος. Συμπέρασμα; «Ελλάς το μεγαλείο σου».

Για την αντιγαφή Απιφ