Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ.

Μετά από κάθε τρομοκρατική ενέργεια διαβάζουμε και ακούμε τα ίδια. Ούτε οι λέξεις αλλάζουνε, ούτε οι προτάσεις.

Της μόδας είναι η σπουδαία διαπίστωση ότι η τρομοκρατία άλλαξε και έγινε νέα τρομοκρατία που είναι πιο κοντά στο κοινό έγκλημα, δεν την ενδιαφέρει δηλαδή τόσο η πολιτική «νομιμοποίηση». Δυστυχώς τα ίδια λένε και οι περίφημοι αναλυτές, όπως εκείνη η λίγο σιτεμένη αγριογκόμενα που την γουστάρω πολύ αλλά όχι σαν αναλύτρια.

Όλα όσα λέγονται και γράφονται είναι πάντα μέσα στο κλίμα μιας υπερβολής που βοηθάει τα μέσα να κρατούν το ενδιαφέρον του κοινού στο κόκκινο. Για τις κοινωνικές επιπτώσεις αδιαφορούν. Αν δηλαδή σπέρνουν άγχος, ανασφάλεια και σύγχυση. Από το ΔΝΤ, στους «καύσωνες» και από κει στην τρομοκρατία. Το θέμα δεν ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι να γίνει μεγάλο. Τεράστιο. Να είμαστε συνέχεια υπό καθεστώς απειλής.

Στο ζήτημα της τρομοκρατίας, η ανάλυση δεν είναι δα και τόσο δύσκολη υπόθεση. Λίγο να μελετήσεις το πλούσιο υλικό που συνιστούν τόσο οι ενέργειες όσο και οι μέχρι τώρα συλληφθέντες, λίγο να βάλεις το μυαλουδάκι σου να δουλέψει. Χρειάζεται όμως και κάτι άλλο. Να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση του τρομοκράτη. Να δεις την υπόθεση όχι από απέναντι αλλά από μέσα.

Το άλλο μεγάλο θέμα είναι γιατί την κάνεις την ανάλυση. Για να συλλάβεις τους τρομοκράτες; Δεκτό. Δεν αλλάζεις όμως έτσι τα πράγματα. Όσο δυνατό και να είναι το χτύπημα που θα καταφέρεις, η συνέχεια είναι μάλλον γνωστή. Θα εμφανιστούν άλλοι. Ούτε ο ίδιος ο Δημήτρης Κουφοντίνας φανταζότανε ότι τόσο γρήγορα θα ξεφυτρώσουν καινούργιες ομάδες της επαναστατικής βίας. Όμως έγινε. Για λόγους που οφείλει να προσεγγίσει η ανάλυση.

Την ανάλυση την κάνεις κυρίως για να καταλάβεις τα βαθειά αίτια που οδηγούν κάποιον σ’ αυτό τον επικίνδυνο δρόμο. Επικίνδυνο για τους άλλους αλλά και γι αυτόν τον ίδιον, εξηγούμαι. Αν το κάνεις αυτό, πιάνεις μηνύματα που είναι και πέραν της συγκυρίας. Και καταλαβαίνεις θαυμάσια ότι η κρίση νοήματος είναι αυτή που ευθύνεται για τις ακραίες παρεκτροπές και όχι μόνο η οικονομική της διάσταση.

αέρα πατέρα