37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΠΑΛΙ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΘΑ ΦΤΑΙΕΙ.

Υπάρχει απογοήτευση στον "ολυμπιακό λαό" για την εξέλιξη των μεταγραφών στο μπάσκετ. Υποψιάζομαι ότι πάλι φταίει ο Γιαννάκης γιατί δεν πήρε τίτλους και "πάγωσε" τους Αγγελόπουλους. Δε φταίει φυσικά ο Ίβκοβιτς που έχασε τον δικό του Μπιέλιτσα ή που δεν πρότεινε με επιμονή κάποιον εφικτό στόχο.

Ο Παντελής έγραψε ότι ο Ίβκοβιτς έχει επιτυχίες, έστω και με λειψό ρόστερ, όταν οι επιλογές είναι δικές του. Αυτό που θυμάμαι από τον Ολυμπιακό είναι ότι πήρε το τρεμπλ με την ομάδα του Ιωαννίδη, ενώ με την ομάδα τη δική του, τα δύο επόμενα χρόνια, πήρε πάλι τρία εκ των οποίων το ένα ήταν το μακρύτερο.

Δεν θέλω να μειώσω την αξία του Ντούντα ο οποίος είναι πράγματι ένας δάσκαλος της προπονητικής. Ούτε να απογειώσω τον Παναγιώτη ο οποίος φάνηκε να χάνει τον έλεγχο της ομάδας στο φάιναλ φορ. Κατά τη γνώμη μου και οι δυο προπονητές είναι καλοί με τη διαφορά ότι ο ένας είναι 67 και ο άλλος 51 που όπως και να το κάνουμε, σε επίπεδο συλλόγων, είναι μια διαφορά.

Σκοπός μου είναι να τονίσω τη μεροληπτικότητα που δείχνουμε σε μια προσπάθεια να διατηρούμε τα πράγματα σε μια κατάσταση άσπρου - μαύρου που μπορούμε μέσα στον εγκέφαλο και την ψυχή μας να την διαχειριστούμε καλύτερα από τις αποχρώσεις του γκρι.

αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)