ΕΝΑΣ ΦΟΝΟΣ.

Κάπου τον είχα δει, κάπου τον είχα ακούσει. Από αυτά που ελέχτηκαν μετά την δολοφονία του κατάλαβα μέσες - άκρες κάποια πράγματα. Συνεργάτης του βρωμιάρη Τριανταφυλλόπουλου, δημιουργός του λαϊκίστικου Τρωκτικού, φίλος του life style - μονίμως μαυρισμένου Μαρακάκη αλλά και κουμπάρος του Κεντέρη που προσωπικά σέβομαι πολύ. Δεν είχε πολλές φιλίες μεταξύ των συναδέλφων του. Επειδή λοιπόν δε θέλω να εκφέρω γνώμη για κάτι που δε γνωρίζω καλά, προτιμώ να παραθέσω ένα απόσπασμα από αυτά που έγραψε η Ντέπυ Γκολεμά στο "ΦΩΣ".

" Άλλο να είναι συγκλονισμένος κανείς από την αποτρόπαια πράξη της δολοφονίας και άλλο να διαβάζουμε σχόλια του τύπου - ο μακαρίτης ήταν ο εκφραστής της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Δε μπορούμε ως κλάδος να βρούμε μια ισορροπία. Όχι προσβλητική για το νεκρό αλλά ούτε κοροϊδευτική για μας που τα ακούμε και τα διαβάζουμε...

...Όμως να αφήσουμε κατά μέρος τις υπερβολές. Για παράδειγμα, εμένα και δεν ξέρω αν ακούγεται σκληρό αλλά είναι η αλήθεια, δε με βρήκε σύμφωνη ποτέ η δημοσιογραφία που ασκούσε το Τρωκτικό - πνευματικό παιδί του δολοφονημένου - ούτε οι μέθοδοι της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας μέσω της κρυφής κάμερας. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι τον πρεσβευτή αυτών των ιδεών τον ήθελα με 16 σφαίρες σε όλο του το σώμα. Τον ήθελα γερό, να τις εκφράζει κι εγώ να διαφωνώ..."

αέρα πατέρα