37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Κάποιοι έχουν κάνει την χρεωκοπία παντιέρα. Και χαμογελούν χαιρέκακα που θα την πατήσουν και οι τράπεζες.

Έχουν πιεί της λήθης το νερό ή το κρασί και ξέχασαν ότι το καταναλωτικό όνειρο του Έλληνα, το σπιτάκι, το αυτοκινητάκι, το στερεοφωνικάκι, το λαπτοπάκι, οι διακοπούλες, όλα αυτά τα ωραία που τόσο τρομάζει τώρα ότι θα τα χάσει, έγιναν πραγματικότητα για το λαό, επαναλαμβάνω για το λαό, στα τέλη της δεκαετίας του '90 που άρχισαν οι τράπεζες να δανείζουν εύκολα.

Οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Πληρώνουμε για το όνειρο. Το μικροαστικό, όπως το λέγαμε κάποτε, ε, Κουπάκια. Αυτό που δε θέλουμε να εγκαταλείψουμε καλέ μου φίλε.


αέρα πατέρα.

1 σχόλιο:

Koupakia είπε...

Φίλε Αέρα Πατέρα!

Η Ελληνική κοινωνία όσο και αν πονάει, χρειάζεται ένα σοκ και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από μια χρεωκοπία που ναι μεν θα μας γυρίσει πίσω στη 10ετία του 50 - 60 αλλά είναι και το μόνο που μπορεί να δώσει ελπίδα για ένα νέο ξεκίνημα!

Μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν από τη στιγμή που δεν υπάρχουν πόλεμοι τύπου 20ου αιώνα.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)