37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ Γ.Κ.

Το συνειδητό (εγώ) συνδέει τις παραστάσεις, κυρίως μέσω της λογικής. Το ασυνείδητο (αυτό) δημιουργεί όνειρα συνδέοντας παραστάσεις και δημιουργώντας εικόνες, κυρίως βάσει του συναισθηματικού τους αντίκτυπου. Γι αυτό βλέπουμε "τρελά" όνειρα που όμως υποδηλώνουν μια συναισθηματική μας κατάσταση, π.χ. άγχος. Αυτό είναι ο σουρεαλισμός που έχει εμπνεύσει και την τέχνη.

Στις μέρες μας ζούμε το εξής παράδοξο : Η πραγματικότητα τείνει να γίνει (κυριολεκτώ) πιο τρελή από τα όνειρα. Ο μεγάλος όγκος δράσεων και πληροφοριών (συνήθως χωρίς νόημα) και η αδυναμία ορθολογιστικής διαχείρισής τους δημιουργούν μια ατμόσφαιρα παραλόγου που σε μπερδεύει. Είμαι ξύπνιος ή ονειρεύομαι;


αέρα πατέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)