37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.

Χθες το βραδάκι βρέθηκα Ηλιούπολη για να δω θεατρική παράσταση που ανέβασαν φίλοι ερασιτέχνες. Πήγα να δω τους φίλους και έφυγα εντυπωσιασμένος και ενθουσιασμένος από την παράσταση. Οι ηθοποιοί αλλά και το κοινό, κάθε ηλικίας, γέμισαν το χώρο θετική ενέργεια.

Φεύγοντας μου ήρθε αυθόρμητα η σκέψη : Δε θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη.

αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)