37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ.

Το Νίκο Παπανδρέου τον έχω γνωρίσει και συναναστραφεί και έχω τις καλύτερες των εντυπώσεων. Τον Γιώργο δεν τον ξέρω προσωπικά. Ξέρω όμως και εκτιμώ, από άποψη ήθους, κρίσης και ευφυίας, ανθρώπους που τον γνωρίζουν καλά προσωπικά και λένε τα καλύτερα για την ικανότητά του να ακούει, να κρίνει και να αποφασίζει αλλά και για την εντιμότητά του.

Από την άλλη έχω τον γνωστό Λάκη, τον κολλητό της Μιμής, κάποιον Θανάσο, την Τόνια, την κολλητή του γερογαμπρού που τον ξέρουμε καλά, τον Γείτονα που δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός του κατά την ιστορική ρήση Κατσιφάρα και κάποιους άλλους του ιδίου και χειρότερου φυράματος.

Επειδή και οι άλλοι φίλοι της ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ ξέρουν πρόσωπα και πράγματα και διαθέτουν κρίση, ας το σκεφτούν λίγο. Νομίζω ότι από τότε που πήρε την προεδρία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχα πει ποιος είναι ο Γιώργος και τι θέλει. Κάποιοι άλλοι νόμιζαν ότι θα πάρει τα κομμάτια του Παναγιωτακόπουλου και του Τζουμάκα. Λάθος.


αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)