Οι Έλληνες Αθνάρ... και οι "ταλιμπάν"

Το σενάριο ήταν καλογραμμένο. Οι φωστήρες της πολιτικής ίντριγκας (μεγαλοεργολαβοεκδοτοπαπαγάλοι) σε συνεργασία με το καραμανλικό επιτελείο (κρυφό και φανερό) είχαν προβλέψει σχεδόν τα πάντα:

«Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ προηγείται. Αλλά δεν έχει δυναμική μεγάλης νίκης. Οπότε, υποσκάπτουμε την όποια δυναμική του με
α) σκάνδαλο ζήμενς, που το φορτώνουμε όλο στο ΠΑΣΟΚ (ας αρχίσουν οι απολογίες των κατηγορουμένων...)
β) επικοινωνιακή αποδόμηση (ξανά) του παπανδρεϊκού προφίλ (Λαζόπουλος κλπ)
γ) φούσκωμα των οικολόγων (που έχουν κάποια άνοδο) στις δημοσκοπήσεις,
δ) προπαγάνδιση της απογοήτευσης και της «παραλίας» ως τη λύση για τους αναποφάσιστους.
Ρίχνουμε στη μάχη και το «καθαρόαιμο» (τον Καραμανλή δηλαδή) και τελικά το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα κάτω από το 3%, μπορεί και εντυπωσιακά πιο κάτω!»

Κι αν πηγαίναμε έτσι, τι θα γινόταν από Δευτέρα;

Από Δευτέρα, με ένα τόσο ανώδυνο για τη ΝΔ αποτέλεσμα, θα έβγαινε ο Καραμανλής άμεσα, με «γενναίες κινήσεις», δηλαδή ένα ανασχηματισμό και κάποιες άλλες κινήσεις εντυπωσιασμού να αναφωνήσει ως άλλος Ανδρέας Παπανδρέου:
«Έλαβα το μήνυμα, λαέ. Αλλάζουμε για ακόμα καλύτερες μέρες…»
Οι Ψυχαροπρετεντέρηδες κλπ θα έβγαιναν και θα ούρλιαζαν:
«Ο Τζέφρι φταίει! Σας τα λέγαμε, πασόκοι, δεν μας ακούγατε, δεν μπορεί το πιντί…»
Θα άρχιζε μεγάλη γκρίνια στο ΠΑΣΟΚ.
Και θα έβγαινε και ο Βενιζέλος από το μούσκιο που βρίσκεται το τελευταίο διάστημα για να εγγυηθεί με τον πολιτικό του όγκο… «την ενότητα και τη συνέχεια της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης»
Και όλα θα πήγαιναν κατ’ ευχή…

Σε ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ, σε μια επαρχία της χώρας μας, μια γριά, στην ερώτηση τι θα κάνει στις ευρωεκλογές, χαμογέλασε, έδειξε την τηλεόραση και είπε:
«Ό,τι μας πει το κουτί παιδάκι μου…»

Ό,τι μας πει το κουτί…
Γι αυτό και το σενάριο που αναπτύξαμε πιο πάνω θα είχε τρανή επιτυχία.
Το εγγυώντο ο Πρετεντέρης, η Τρέμη, ο Χατζηνικολάου, ο Παπαχελάς (κρίμα, αυτός φαινόταν να έχει αξιολογότερο μέλλον) και ο Λαζόπουλος…
Και οι δημοσκοπικές εταιρείες… που σημειωτέον (για τους αφελείς), οι πιο πολλές παίρνουν κρατικές δουλειές και φυσικά υπακούουν στο δίκαιο του ισχυρότερου, (με μια απλή προϋπόθεση βέβαια: Να μην εξευτελιστούν.)

Όμως πέρα από το κουτί και τα σενάρια, υπάρχει η ζώσα πραγματικότητα. Υπάρχει η ανθρώπινη βλακεία, υπάρχει κι ο «Ρέλλος» του σουρεαλιστικού μας πολιτικού πολιτισμού. Υπάρχει ο Αντώναρος, ο ανακριτής Ζαγοριανός, ο Σανιδάς κι η… Ντόρα. Όλοι αυτοί μαζί ανακάτεψαν κομματικό φανατισμό, πολιτικό ερασιτεχνισμό, δικαστικό φασισμό και πούρα ηλιθιότητα κι έφτιαξαν ένα κοκτέιλ που έστειλε αδιάβαστο το σενάριο!..
(Κρίμα τα ξενύχτια Πρετεντέρη!..)

Οι Έλληνες Αθνάρ οδεύουν ενδόξως προς την πολλαπλή ήττα έκπληκτοι και αποσβολωμένοι ομού και ταυτοχρόνως...
Με μια διαφορά: Εδώ οι "ταλιμπάν" ήταν κάποιοι από αυτούς...

Πώς τα φέρνει η ρημάδα η τύχη…

Κ.Λ.