37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

Στη δροσιά του Κινίου, μόνο τον Αλεξάκη δεν έχω καμιά όρεξη να σκέφτομαι. Και τι είπε το παιδί; Το Μνημόνιο φέρνει πιο κοντά στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ. Και θα ζήσουμε χωρίς μνημόνια. Όπως ζούσαμε πριν. Με τις δομές που έφεραν όχι το μνημόνιο αλλά την χρεωκοπία.


Αυτό το παρτσακλό παιδί, σε μια πανικόβλητη κοινωνία, απέκτησε δύναμη και απειλεί να μας κυβερνήσει. Η δροσιά έγινε παγωμάρα. Μπρρρ!

Πελεκάνος Ερημικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)