37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΘΗΡΙΟΝ, ΞΕΚΙΝΑΕΙ Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ.

Το Θηρίον το Αλύπητον ετελεύτησεν κατ' επιθυμίαν του υιού μου ο οποίος εθεώρησε ότι το προσωνύμιον παραπέμπει στον Αρχιδαίμονα. Ετελεύτησεν όμως και διότι εξατμίσθη η οργή η οποία υπαγόρευσε την υιοθέτησή του. Την θέση της οργής κατέλαβε ένα αίσθημα ερημώσεως και μια πνευματική και ψυχική ερημία. Ως εκ τούτου, το προκριθέν προσωνύμιον είναι Πελεκάνος Ερημικός, προς τιμήν και του σοφού δασκάλου μου Στέλιου Ράμφου.

Πελεκάνος Ερημικός

2 σχόλια:

Koupakia είπε...

Σε βλέπω να καταλήγεις ως Κοκκινολαίμης ο αποδημητικός! :)))))

Πελεκάνος είπε...

Πλέον μόνον εις Κύριον μπορώ να αποδημήσω. Αλίμονο στους νέους!

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)