Πριν ακόμη ξεσπάσει με όλη της τη βιαιότητα η κρίση, σ’ αυτό το blog είχαμε επισημάνει ότι πιθανά η περιπέτεια αυτή θα σημάνει την ανάδειξη της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Πράγματι, σήμερα βλέπουμε να προβάλλονται πρωτοβουλίες που αφορούν σε συσσίτια, συλλογή αγαθών πρώτης ανάγκης για τους ασθενέστερους και άλλα.
Όλα αυτά είναι καλά και ασφαλώς χρήσιμα αλλά ίσως έχουν περιορισμένη σημασία. Φερ’ ειπείν, μια τέτοια πρωτοβουλία από τους χώρους της αριστεράς μπορεί να μη σημαίνει κάτι παραπάνω από ευκαιρία προπαγάνδας – ότι ακριβώς σήμαινε και σημαίνει και η οικολογία γι αυτούς τους χώρους – ενώ για την εκκλησία μπορεί να σημαίνει αφενός προπαγάνδα και αφετέρου πασαπόρτι Παραδείσου για τους πιστούς.
Για μια προηγμένη κοινωνία πολιτών, το σπουδαιότερο επίπεδο αλληλεγγύης αφορά στην τήρηση των νόμων και των υποχρεώσεων προς το κράτος – το μόνο που μπορεί ουσιαστικά να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή – αλλά και στον έμπρακτο σεβασμό των συμπολιτών μας σε κάθε εκδήλωση της κοινωνικής μας ζωής. Αυτό είναι το δύσκολο. Θα τα καταφέρουμε;
Θηρίον το Αλύπητον
1 σχόλιο:
h alh8eia einai oti h an8rwpothta de swnetai me tipota.Mia eukairia ston paradeiso na pame mas dinetai se auth th zwh.H epilogh einai aplh alla emeis thn kanoume duskolh.Kai meta th la8os epilogh katalhgoume sta farmaka.An exw kanei la8os mou to epishmainete.
Δημοσίευση σχολίου