Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ.

Με παραβολάς ωμίλησεν και ο Κύριος.

Ήτουνα που λέτε μια βολά μια παρέα τεσσάρων νοματαίων πούθελε τσάρκα στο νερό. Βρήκανε βάρκα και βαρκάρη και ξανοιχτήκανε. Να τα κρασά, να τα ούζα, να τα χάχανα, φίνα τη γαζώνανε. Μέχρι που πλάκωσε μπουρίνι άγριο. Γυρίζει το μάτι του βαρκάρη - σκούρα τα πράγματα.

Δίνει οδηγίες ο καπετάν - βαρκάρης, πάρτε κουβά, πετάτε τα νερά, να τα κουπιά έτσι, να εσείς από δω, να εσείς από κει. Οι δυο της παρέας σταυρώνουνε τα χέρια και λένε, δε γλυτώνουμε που δε γλυτώνουμε, γιατί να κουραστούμε; Ας κάνουμε παρέα στις Νηρηίδες και στις Γοργόνες. Οι άλλοι δύο βάζουνε τα δυνατά τους και ξεσκίζονται.

Και ερωτώ ο φτωχός : Πόθεν ήξεραν οι άσχετοι επιβάτες ότι το σκάφος ήτανε εκατό τοις εκατό για φούντο; Δεν το ξέρανε. Απλά σαν κουτοπόνηροι σου λένε : Ας ξεσκιστούνε οι άλλοι κι αν σωθούμε, σωθήκαμε όλοι. Αν βουλιάξουμε, βουλιάξαμε πάλι όλοι.

Κι αν δεν πιστεύετε την παραβολή, σας λέω ότι όταν η νύφη μου πήγε να πληρώσει την έκτακτη εισφορά στην ALPHA BANK της λέγανε οι ίδιοι οι υπάλληλοι της τράπεζας, μην πληρώνεις! Είναι η σιγουριά του μωρού επιβάτη, τραπεζικού, γεωφυσικού, αγρότη, μικροπωλητή, δικηγόρου που έχει "καταλάβει" ότι δε σωνόμαστε, άρα δε δεχόμαστε κανένα μέτρο. Και μη μου πείτε ότι στην αρχή ακολουθούσανε και μετά χάσανε την εμπιστοσύνη τους. Η αντίδραση φάνηκε από τα πρώτα κομμένα ευρώ και οι καθυστερήσεις δεν οφείλονται φυσικά μόνο και κυρίως στην ολιγωρία της κυβέρνησης όσο στην αντίδραση των "φορέων" και των συμφορέων.

Η ανωτερότητα, ψυχική και διανοητική, αυτών που πληρώνουν από το υστέρημά τους αγόγγυστα φαίνεται στο ότι δεν λοιδωρούνε, δεν γιαουρτώνουνε και δεν πετροβολάνε τους αρκουδόμαγκες που δεν πληρώνουν - δεν πληρώνουν. Κι όχι βέβαια ότι φοβούνται όπως ισχυρίζονται οι τσάμπα μάγκες. Απλά δε θέλουν να ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου και να γίνει η Ελλάδα Λίβανος.

Θηρίον το Αλύπητον