ΠΕΤΡΟΣ ΜΙΝΩΠΕΤΡΟΣ

Τον γνώρισα στα χρόνια της Ρουμανίας. Μπήκε μια μέρα στο δωμάτιο της φοιτητικής εστίας που έμενα με τη γυναίκα μου και τον τρίχρονο Έκτορα, έριξε ένα πανοραμικό βλέμμα και συστήθηκε : Πέτρος Μινώπετρος, σκηνοθέτης.

Στη συνέχεια μας είπε ότι ετοιμάζει μια ταινία μικρού μήκους για το φεστιβάλ του Βερολίνου και χρειάζεται ένα μικρό παιδί για να παίξει. Η ταινία έγινε, ο Έκτορας έπαιξε αλλά φυσικά δεν ήταν για κανένα φεστιβάλ. Ήταν η διπλωματική εργασία του Πέτρου.

Από τότε γίναμε κολλητοί. Ο Πέτρος έφτανε στο δωμάτιο κατά τις εννιά το βράδυ, τσιμπάγαμε κάτι και μετά πιάναμε την κουβέντα μέχρι τις πέντε το πρωί. Η θεματολογία δεν είχε πλαίσιο. Ο Πέτρος ήταν διαβασμένος, εύστροφος και με πολλά ενδιαφέροντα. Ήταν μαρξιστής, υπότροφος της Ε.Δ.Α. της οποίας ήταν στέλεχος αλλά αρκετά ανοιχτόμυαλος. Τον καιρό εκείνο, εγώ ήμουνα ο δογματικός.

Μιλάγαμε για αθλητικά, πολιτικά, λογοτεχνία, ποίηση, μουσική και κυρίως για κινηματογράφο. Τακτικά βλέπαμε ταινίες μαζί. Έμαθα αρκετά πράγματα από τον Πέτρο και παίρνοντας υπόψιν το επίπεδό του και τις σπουδές του, είχε τελειώσει την Σχολή Σταυράκου και τελείωνε την Σχολή Κινηματογραφίας στο Βουκουρέστι, πίστευα ότι είχε πράγματα να δώσει στον κινηματογράφο.

Όταν γύρισα από την Ρουμανία τον έχασα. Μετά από κάτι χρόνια έμαθα ότι είχε γυρίσει μια βιντεοταινία με την Ισμήνη Καλέση κι έμεινα ξερός.

Πέρασαν πάλι κάτι χρόνια, μέχρι που έμαθα ότι ο Πέτρος είχε μια εκπομπή στο σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πριν συνέλθω από την κεραμίδα μου ήρθε και δεύτερη: Ο Πέτρος Παπάς. Πρεσβύτερος Πέτρος Μινώπετρος.

Τον είδα και φωτογραφία στην Ραδιοτηλεόραση κι είναι αλήθεια ότι του ταιριάζει το λουκ. Είδα επίσης ότι στην εκπομπή του έρχονται και συζητάνε πολύ αξιόλογα άτομα του ευρύτερου εκκλησιαστικού χώρου.

Να 'σαι καλά πρεσβύτερε Πέτρο. Και είθε να ξαναβρεθούμε κάποτε να τα πούμε. Μέχρι το πρωί.

Don Aera Patera