ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ

Τον γνώρισα όταν αυτός ήταν δώδεκα χρονών κι εγώ δεκατρία. Τον γνώρισα αλλά δε μιλήσαμε. Απλά πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο, στο Οικονομικό - τέρμα Ασκληπιού - και μου είχαν τραβήξει από την πρώτη στιγμή την προσοχή το αφύσικα σοβαρό ύφος του για τόσο μικρό παιδί αλλά και μια μεγάλη ελιά που είχε στο μάγουλο.

Τον καιρό της Χούντας, όταν φτιάξαμε τη μικρή αντιδικτατορική μας ομάδα που αργότερα ο Τάκης, σε μια διακριτική προσπάθεια να υποβαθμίσει τη σημασία των ενεργειών μας, την ονόμασε Ροφός το Μαύρο Ψάρι με τα Αντιιμπεριαλιστικά Αισθήματα, τίτλο που οι υπόλοιποι δεχτήκαμε με χαρά, ο Νίκος Τ. μας σύστησε τον Κώστα σαν ένα άτομο ιδιαίτερα έξυπνο και καταρτισμένο. Είχαμε κάποιες επιφυλάξεις γιατί ήταν ακόμη μαθητής αλλά τον καιρό εκείνο ήταν τόσο δύσκολες οι στρατολογήσεις που γρήγορα πειστήκαμε.

Ο Κώστας έγραφε από τότε στίχους. Εμένα δε μου είχανε κάνει εντύπωση, προφανώς γιατί δεν είχα ιδέα από ποίηση. Κι οι υπόλοιποι όμως δεν ήταν τόσο σχετικοί, με αποτέλεσμα να υιοθετήσουν με ενθουσιασμό το ελαφρά ειρωνικό παρατσούκλι "Ποέτας" που του έβγαλα.

Πάνε, πέρασαν αυτά, τον Ποέτα τον συναντούσα αραιά και πού στο δρόμο και αλλάζαμε δυο κουβέντες. Ώσπου, γύρω στο '82, τον συνάντησα στου Γκύζη ενώ βάδιζα με το Μήτσο. Τότε ο Ποέτας μας είπε την ατάκα "από σουξέ σε σουξέ", ότι έχει κάνει δηλαδή πολλές επιτυχίες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τον ρώτησα αν χρησιμοποιούσε ψευδώνυμο και μου απάντησε όχι. Αφού χαιρετηθήκαμε, ο Μήτσος φαινότανε ενθουσιασμένος από την γνωριμία ενώ εγώ ήμουν ακόμη επιφυλακτικός. Είχα αμφιβολίες για την αλήθεια των λεγομένων του Κώστα.

Βέβαια στην πορεία αποδείχτηκε ότι ο Ποέτας έλεγε αλήθεια και όχι μόνο αυτό. Αναδείχτηκε σε έναν από τους κορυφαίους στιχουργούς της γενιάς μας. Αργότερα, γύρω στο '86, περίοδο που κάναμε κολλητή παρέα, είχε έρθει στο σπίτι του ο γνωστός μουσικός και συνθέτης Γιάννης Σπυρόπουλος - Μπαχ που έφτιαχνε τότε ένα δίσκο. Μιλώντας για τους στίχους, ο συνθέτης είπε : Εντάξει, καλοί είναι αλλά τι τα θες, στίχος "γεμίσανε τα χρόνια μ' εκτελεσμένους μήνες" δεν υπάρχει!

Ο Κώστας Τριπολίτης είναι ένας άνθρωπος αλλά και ένας καλλιτέχνης ανεπανάληπτος. Γυρίζει προκλητικά την πλάτη στα χρήματα και τις δημόσιες σχέσεις, τσακώνεται χωρίς καμιά αναστολή μ' εκείνους που θα μπορούσαν να του φανούν χρήσιμοι και υιοθετεί για τον εαυτό του την ιδιότητα του στιχουργού και όχι του ποιητή. Θεωρώ φυσικά τον εαυτό μου τυχερό που τον γνώρισα και γίναμε φίλοι.

Don Aera Patera