ΤΟ ΝΤΑΛΑΒΕΡΙ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΩΝ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

Περιμένοντας διευκρινήσεις από τον φίλο Γ.Κ. για το σχόλιό του επιμένω ότι πρέπει όχι απλώς να λέμε αλλά να φωνάζουμε την αλήθεια.

Στα "Δεκεμβριανά" του Γρηγορόπουλου είχα αναλύσει το νόημα της εξέγερσης που δεν είχε καμία σχέση με αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες και άλλες τέτοιες επινοήσεις όσων φαντασιώνονται την "επανάσταση". Η θεωρία όμως δεν έχει καμία αξία αν δεν συνοδεύεται από πρόβλεψη. Και ευτυχώς τα γραπτά μένουν, ακόμη και σ' αυτό το παρεϊστικο blog που δεν υπολείπεται όμως των πολύ δημοφιλών στην ευστοχία και την αξία των επισημάνσεων.

Η πρόβλεψη ήταν ότι το πράγμα θα ξεφούσκωνε. Και θα ξεφούσκωνε γρήγορα. Όπερ και εγένετο.

Δεν κάνω τίποτα άλλο από το να υποστηρίζω την θέση μου. Αυτό επισήμανα και στην ανάρτηση "το νόημα της φωτιάς", αυτό λέω και τώρα. Τα παιδιά των Πυρήνων είναι κατά βάση παιδιά. Κάποια εξ αυτών είναι ασταθή και χρειάζονται στήριξη. Ακόμη και ο τρόπος που στέκεται ένας άνθρωπος μπορεί να μας πει πολλά για την ψυχική του κατάσταση. Πόσο μάλλον η αντίδρασή του σε καθεστώς πίεσης. Για άσκηση, προτείνω τη σύγκριση της συμπεριφοράς Κουφοντίνα, ντυμένου με το γιλέκο - ακάνθινο στεφάνι, στην πορεία προς τον Γολγοθά, με εκείνη αυτών των παιδιών των "καλών" προαστείων που κουβαλάνε άλλης φύσης προβλήματα, δημιουργημένα από σχέσεις και πρότυπα μιας καταναλωτικής κοινωνίας χωρίς όραμα.

Δεν είμαι μικροπρεπής. Αλλά δεν είμαι και τυπικά ευγενικός. Προτιμώ την αλήθεια, έστω και με τ' αγκάθια της.

αέρα πατέρα