ΕΓΓΕΝΕΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ...

Χωρίς καμιά αμφιβολία η ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη απ’ όσες έχουν αναφανεί μέχρι σήμερα στην οικουμένη. Ο δε πλούτος της έγκειται ιδιαίτερα στο πλήθος λέξεων που νοηματοδοτούν αφηρημένες έννοιες.
Είναι όμως απορίας άξιο, γιατί, όταν δημιουργήθηκε το νεοελληνικό μας κράτος, επιλέξαμε ακριβώς αυτή την αρχέγονη και καθ’ όλα φορτισμένη λέξη, για να σηματοδοτήσουμε την έννοια μιας οργανωμένης και αυτεξούσιας κοινωνίας.

Η λέξη «κράτος» σημαίνει την ισχύ, τη δύναμη. Θα πρόσθετα δε, την ωμή δύναμη.
Σε όλα τα άλλα έθνη, που δημιούργησαν κράτος, κατά την πρώιμη ακμή του νεωτερισμού, χρησιμοποιήθηκαν άλλες, ηπιότερες – λέξεις – όροι για να νοηματοδοτήσουν την οργανωμένη πολιτική οντότητα μιας συντεταγμένης πολιτείας.
Βασικότερος όλων ο όρος “state”, που στην ελληνική απόδοση σημαίνει «κατάσταση» .

Φανταστείτε λοιπόν σήμερα να λέγαμε: “United Forces of America”…

Κατά τη γνώμη μου αυτό –συν τοις άλλοις – αποκαλύπτει και την διαφορετική αντίληψη των νεοελλήνων για το τι ακριβώς σημαίνει «κράτος» (με την έννοια που σήμερα του αποδίδουμε)… Μια ωμή δύναμη, τίποτε άλλο…
Και η δύναμη είναι εξ ορισμού ο εχθρός του αδύνατου…

(Μα την πίστη μου, μόνο μια προβοκατόρικη διάνοια θα μπορούσε να γεννήσει ένα τόσο πρόδηλα αντεξουσιαστικό όρο, για να σηματοδοτήσει μια βαθύτατα εξουσιαστική έννοια …)
Κ.Λ.