ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΤΑΞΗ

Καταπιάστηκα με το ζήτημα της "επαναστατικής βίας" γιατί το θεωρώ σοβαρό. Προσοχή : Το ζήτημα όχι της δικαιολογίες για την άσκηση της βίας που τις θεωρώ τουλάχιστον αστείες, όπως τουλάχιστον βγαίνουν μέσα από τις παραληρηματικές προκηρύξεις των ομάδων.

Για να καταπιαστούμε λοιπόν με το σοβαρό ζήτημα πρέπει να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά :

Άρθρον πρώτον. Γιατί, στη συντριπτική πλειοψηφία, νέοι άνθρωποι καταφεύγουν σε αυτή τη "μορφή πάλης"; Εκεί έδωσα την απάντηση που πιστεύω. Έλλειψη νοήματος και οράματος. Αλλά για να πάει ο νέος που βιώνει την έλλειψη εκεί, πρέπει να υπάρχουν και οι υποκειμενικές ψυχικές προϋποθέσεις. Εδώ λοιπόν λέω ότι αρκετοί από αυτούς τους νέους είναι ασταθείς. Και πιστεύω ότι η συμπεριφορά των δύο νεαρών στα δικαστήρια με δικαιώνει. Απλά πράγματα. Τώρα, τα σχόλια επί των αναρτήσεων δεν ασχολούνται καθόλου με την ουσία των επισημάνσεών μου. Ίσως γιατί θεωρούνται ανάξιες σχολιασμού. Ίσως πάλι γιατί κανένας δε θέλει να σκεφτεί σοβαρά επ' αυτού. Δεν ξέρω.

Άρθρον δεύτερον. Θα μπορούσε να είναι θέμα μιας μεγάλης συζήτησης. Την αφορμή μου την έδωσε ο Τάκος που υιοθετεί την παραδοσιακή στάση της "νόμιμης αριστεράς" επί του ζητήματος. Ποια είναι αυτή; Ότι οι οργανώσεις της "επαναστατικής βίας" είτε είναι παιδάκια που παίζουν στακαμάν είτε είναι προβοκάτορες. Και είναι πάντα αντικείμενα εκμετάλλευσης "σκοτεινών δυνάμεων", της ΚΥΠ, της CIA, κλπ κλπ που τις χρησιμοποιούν κατά το δοκούν. Προσοχή τώρα : Φυσικά και δεν αρνούμαι ότι η δράση των ομάδων αυτών γίνεται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης. Αλλά οι ομάδες και οι οργανώσεις δεν υπάρχουν επειδή το θέλουν οι σκοτεινοί κύκλοι. Υπάρχουν αιτίες για την εμφάνισή τους. Τις αιτίες τις επισήμανα στο "άρθρον πρώτον".

Άρθρον τρίτον. Οι οργανώσεις αυτές ευδοκιμούν καλύτερα όταν υπάρχει πρόσφορο έδαφος. Τέτοιο είναι η οικονομική κρίση που βγάζει από τα ρούχα του και τον τελευταίο μικροαστό. Η αντίληψη που κυριαρχεί είναι "να πα να γαμηθούνε όλα" και στο πλαίσιο αυτό υπάρχει και καφενειακού επιπέδου ταύτιση με πυρήνες και ομάδες "επαναστατικής βίας" ακόμη και με σκέτους - νέτους μπαχαλάκηδες. Αυτό οι ομάδες το εισπράττουν σαν επικρότηση και αποκτούν το ψυχολογικό έρεισμα για να συνεχίσουν.

Άρθρον τέταρτον. Την κατάσταση δεν επιτρέπεται να την παίρνουμε στην πλάκα ούτε να εκφράζουμε απλά συμπάθεια στα καημένα τα παιδιά που τα τραβάνε στους ανακριτές. Κι αυτό γιατί η "δύναμη πυρός" των ομάδων δεν είναι αμελητέα. Σκοτώθηκαν άνθρωποι. Και ας μην κρυβόμαστε, θα σκοτωθούν και στο μέλλον. Όσο πιστεύουμε ότι για το έγκλημα της ΜARFIN και τα άλλα εγκλήματα ευθύνονται οι "σκοτεινοί κύκλοι" θα είμαστε αμέτοχοι. Και σε κάποιο βαθμό συνυπεύθυνοι για το κατάντημα.

αέρα πατέρα