ΔΙΑΚΟΣ ΝΑΙ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΟΧΙ.

Άκουσα τον κύριο Διάκο των οικολόγων να πιπιλίζει την καραμελίτσα της Παπαλάμπραινας, ότι και καλά τα κόμματα που κυβέρνησαν επί τριανταπέντε χρόνια είναι υπεύθυνα για την κρίση και άρα δε μπορούν να προσφέρουν λύση για το ξεπέρασμά της.

Στην κυρά Αλέκα απαντάς εύκολα πως αν ήταν το κόμμα της στο τιμόνι, η κρίση του καθεστώτος θα σήμαινε και κατάρρευση εν μία νυκτί με ανυπολόγιστες συνέπειες για το λαό που θα έκανε πολλές δεκαετίες να τις ξεπεράσει. Αυτό δε συνέβη στις γειτονικές μας σοσιαλιστικές χώρες;

Στον κύριο Διάκο τι απαντάς; Αφού τα δύο μεγάλα κόμματα δε μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση, ας μας βγάλει το κόμμα του κυρίου Διάκου με τους συμμάχους του. Ας κάνουν ένα κυβερνητικό πρόγραμμα σωτηρίας και ας ζητήσουν εδώ και τώρα εκλογές. Σαν σύνθημα ζύμωσης βρε αδερφέ!

Αλλά τι να ζητήσεις από ένα μικρό κόμμα που του προσφέρουν υπουργείο και δεν το δέχεται; Υποτίθεται ότι ακριβώς αυτή είναι η ευκαιρία που ζητάει ένα μικρό μεν, υπεύθυνο δε κόμμα. Να αναδείξει την πολιτική του, να συγκρουστεί γι αυτήν και άμα δε μπορεί να προχωρήσει να αποχωρήσει αφού πρώτα φέρει σε αντιπαράθεση τις δικές του προτάσεις και πρακτικές, όχι μόνο λόγια, με την πολιτική του ισχυρού εταίρου του.

Συγγνώμη κύριοι οικολόγοι αλλά με αυτά τα μυαλά θα είστε μια ζωή διάκοι. Ποτέ πρεσβύτεροι.

αέρα πατέρα