ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ

Με τον Αλέκο γνωριστήκαμε στο φοιτητικό αντιδικτατορικό κίνημα και ειδικότερα κατά την διάρκεια της στράτευσης που μας επέβαλε η Χούντα με τη διακοπή της αναβολής μας. Παρουσιαστήκαμε τότε στο κέντρο νεοσυλλέκτων της Καλαμάτας. Το 1975, ο Αλέκος ήρθε σαν εκπρόσωπος της ΚΝΕ στα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ για συνομιλίες με την Επιτροπή Νεολαίας. Με συνάντησε στο ασανσέρ και μου πέταξε με ειρωνική ψυχοπόνεση ένα : Εδώ είσαι συ;

Τα παιδιά της ΚΝΕ, όπως όλα τα στελέχη του ΚΚΕ, είχαν δημιουργήσει μια ψυχολογία και νοοτροπία ανωτερότητας - κατοχής της μοναδικής αλήθειας. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς σήμερα τη συμπεριφορά του παιδακιού του Αλεξακιού για να καταλάβει τι εννοώ.

Ο Αλέκος τις αγκυλώσεις αυτές δεν τις ξεπέρασε ποτέ : Πήγε - ήρθε, έγινε ευρωβουλευτής , έγινε ακτιβιστής, πρόεδρος, κατέληξε απόλυτα γραφικός : Don Maleko Palavano.

Για να αλλάξεις χρειάζεται μεγάλο θάρρος, πρέπει να ρίξεις τον παλιό σου εαυτό στην πυρά. Χρειάζεται εσωτερική ειλικρίνεια, όχι ψευτοαυτοκριτική που σε βγάζει λάδι. Το παράδειγμα του Αλέκου είναι στην τύχη. Το ίδιο ισχύει για την συντριπτική πλειοψηφία των μαρξιστών, ακόμη και αυτών που άλλαξαν στρατόπεδο, σαν τον κύριο Χρύσανθο Λαζαρίδη, τον σύμβουλο του Σαμαρά. Το στρατόπεδο αλλάζει εύκολα, η νοοτροπία όχι. Ας το σκεφτούμε.

Don Aera Patera