ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΖΑΚ ΓΑΛΙΦΙΑΝΑΚΗ

Ο Ζακ Γαλιφιανάκης μιλάει στο ΜΕΝ 24 O ελληνικής καταγωγής κωμικός μιλάει για την παιδικά του χρόνια, τα μυστικά της τέχνης του και για τα "δηλητήρια" του Χόλιγουντ! Απίστευτα αστείος, με τις διάφορες γκριμάτσες που επιχειρεί, είρωνας, κυνικός και ενίοτε αυτοσαρκαστικός μέχρι δακρύων. Καλωσήρθατε στο προσωπικό σύμπαν του πιο ταλαντούχου κωμικού αυτή τη στιγμή στην Αμερική: του έλληνα δεύτερης γενιάς Ζακ Γαλιφιανάκη, ενός ανθρώπου που μπορεί να μην μιλάει ελληνικά, αλλά, όπως φάνηκε από την κουβέντα που κάναμε μαζί του, μπορεί κάλλιστα να σκέφτεται ωσάν κλασικός εκπρόσωπος της μεσογειακής λεκάνης... Μεγάλωσες ως κλασικός έλληνας της διασποράς ή αμερικανοθρεμμένος; Η οικογένειά μου ήταν η μόνη ελληνική οικογένεια στη μικρή πόλη που ζούσαμε, στην Νότια Καρολίνα. Οπότε καταλαβαίνεις πως μεγάλωσα ανάμεσα σε κλασικούς αμερικανούς βλάχους (rednecks). Δεν ήμασταν η τυπική ελληνική οικογένεια, αν κι υπήρχαν πολύ παραδοσιακά ελληνικά στοιχεία, όπως το ότι όλα τα ξαδέλφια ήταν πολύ δεμένα μεταξύ τους και το πως, μετά από κάθε οικογενειακό τραπέζι, όλο το σπίτι μύριζε σκόρδο και καπνό. Χρησιμοποιείς στις παραστάσεις σου ανέκδοτα που είναι 100% ελληνικά; Έχω κάνει πολλάκις αστεία σχετικά με το ελληνικό της καταγωγής μου, αλλά δεν στηρίζω το νούμερο μου μόνο σε τέτοιου είδους ανέκδοτα, γιατί είναι κάτι που με περιορίζει. Ποιος ο ρόλος της έκπληξης ως βασικό προσόν ενός stand up κωμικού; Είναι η αγαπημένη μου: λατρεύω να πηγαίνω το κοινό μου σε ένα «μέρος» που δεν περίμεναν με τίποτα. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο η τέχνη της κωμωδίας μπορεί να ακολουθεί μια φόρμουλα. Όλα πρέπει να εξαρτώνται απ' το στοιχείο της έκπληξης. Οπότε να υποθέσω πως αυτοσχεδιάζεις αρκετά και δεν έχεις τόσες πολλές ατάκες έτοιμες από πριν; Όντως έτσι είναι, αν και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόσο μεθυσμένος είναι κάποιος από κάτω ή αν υπάρχει ένα μωρό στο κοινό -ή, ακόμη καλύτερα, αν υπάρχει ένα μεθυσμένο μωρό κάπου από κάτω σου. Δεν ξέρεις πως θα ανταποκριθούν όλοι αυτοί, οπότε κυρίως χρησιμοποιώ δοκιμασμένα αστεία που ξέρω πως πάντα πιάνουν. Με ποιους κωμικούς ήρωες μεγάλωσες; Κυρίως την οικογένειά μου: ειδικά ο αδελφός και η αδελφή μου είναι ξεκαρδιστικοί. Πως καταπολεμάς το άγχος σου πριν βγεις στη σκηνή μπροστά σε τόσο κόσμο; Με ένα ποτήρι κρασί κι ένα μπολ φράουλες το μυαλό μου έρχεται στα ίσια του. Όταν ξεκινούσα την καριέρα μου τα δόντια μου συνήθιζαν να ιδρώνουν απ' την αγωνία. Γιατί τόσοι σπουδαίοι κωμικοί, όπως ο Μπιλ Χικς και ο Τζον Μπελούσι παθαίνουν νέοι; Γιατί όταν γίνονται διάσημοι ξεχνάνε από που ξεκίνησαν και για ποιο λόγο έγιναν κωμικοί. Επίσης, αν είσαι απ' τη φύση σου αυτοκαταστροφικός, τα πολλά χρήματα μπορούν να σε αποτελειώσουν. Είναι ένα απ' τα δηλητήρια που το Χόλιγουντ προσφέρει αφειδώς, γι' αυτό κι εγώ προσπαθώ να κρατηθώ όσο το δυνατόν περισσότερο μακριά απ' αυτό. Για ποιο λόγο ένας stand up κωμικός δεν απολαμβάνει σεβασμού από πολλούς ηθοποιούς συναδέλφους του; Γιατί όταν βλέπεις τον Τζιμ Κάρει να κάνει όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια, μετά δεν μπορείς να τον δεις να υποδύεται τον ευαίσθητο ήρωα που προσπαθεί να σώσει την οικογένειά του. Ενώ είσαι υπέρ της μαριχουάνας, εντούτοις ποτέ δεν κάνεις πλάκα σχετικά με το θέμα. Δεν μπορείς να αστειεύεσαι με ένα θέμα όπως το χασίς. Είναι αλήθεια ή μύθος πως «οι έλληνες της διασποράς διαπρέπουν»; Όταν ο παππούς μου ήρθε στις Η.Π.Α. είχε ένα φοβερό κίνητρο για δουλειά, μια εκπληκτική όρεξη, όπως ακριβώς και κάθε μετανάστης, νομίζω. Αυτό που λες ισχύει άνετα και για τους Ουκρανούς ή Μεξικανούς μετανάστες, ποτέ δεν είναι θέμα εθνικότητας, αλλά καθαρά ατομικότητας του καθενός. Μεγάλωσες ως Χριστιανός Ορθόδοξος αλλά στην πορεία «έκανες νερά»... Κάποιος έχει πει πως όλες οι συζητήσεις σχετικά με τη θρησκεία καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: ο δικός μου φανταστικός φίλος είναι καλύτερος απ' τον δικό σου φανταστικό φίλο. Βαφτίστηκα ορθόδοξος, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια αναρωτιέμαι για την χρησιμότητα της οργανωμένης θρησκείας. Επίσης, όταν σου την έχει πέσει ιερωμένος, είναι δύσκολο να έχεις εμπιστοσύνη στη θρησκεία. Τι προσβάλλει την αισθητική σου; Το να βλέπω ανθρώπους να πετάνε απορρίμματα στο δρόμο. Τρελαίνομαι. Το αγαπημένο σου ελληνικό φαγητό; Το τζακάκι. Δεν είναι ακριβώς φαγητό, αλλά λατρεύω να το ετοιμάζω. Κρητικό φαντάζομαι, λόγω καταγωγής; Ακριβώς. Από ένα χωριό στη μέση του νησιού. Από πότε έχεις να πας; Πήγα πρώτη φορά στα 14 μου, μόνος μου και τελευταία φορά πριν λίγα χρόνια. Όποτε επιστρέφω στις Η.Π.Α. μου έρχεται να κάνω εμετό, επειδή η Κρήτη είναι ένα εξαιρετικά μαγνητικό, για μένα, μέρος. Ποια είναι η πιο εκνευριστική ερώτηση που θα μπορούσε να σου κάνει κάποιος; Σχετικά με τη γενειάδα μου. Κάτι τελευταίο που το έχω απορία: έχεις καμία σχέση με την ομώνυμη οικογένεια ζαχαροπλαστών που κάνει κάτι φοβερά γαλακτομπούρεκα; Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Πρέπει να μου στείλεις ένα ταψί. Δηλαδή, σχεδόν το απαιτώ. Θα ρωτήσω κι εγώ τις πηγές μου και θα μάθω.