37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

FUTURO


Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, όταν ακόμα είχα την επιθυμία και τη διάθεση να φτάχνω βιντεάκια, είχα σχεδιάσει ένα βιντεοταινιάκι με τίτλο FUTURO.

Σε χοντρές γραμμές το θέμα ήταν το εξής : Σε ένα όχι απώτερο μέλλον θα ενσκήψει μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις θα κλείσουν. Η μόνη επιχείρηση που θα ευημερεί θα είναι εξαγωγική και θα αφορά φουτουριστικά γλυπτά, κατασκευασμένα από φτηνά υλικά. Ιδιοκτήτης της εταιρείας και καλλιτέχνης – κατασκευαστής των γλυπτών είναι ένας εκκεντρικός, ηλικιωμένος αρχιτέκτονας που έχει ένα μοναδικό μόνιμο υπάλληλο, τον τσιγγάνο Θανάση.

Ο Θανάσης, με τα δύο πόδια σταυρωμένα πάνω σ’ ένα παλιό γραφείο, δέχεται πρώην γιάπηδες που φοράνε κάτι ταλαιπωρημένα Armani και Prada και κρατάνε για φιγούρα τους παλιούς, πανάκριβους, δερμάτινους χαρτοφύλακες, παραγεμισμένους με άχρηστα παλιόχαρτα.

Η μοναδική διαπραγμάτευση που κάνουν οι άμοιροι πρώην γιάπηδες είναι για την σαλτσούλα του σάντουιτς που αποτελεί την πληρωμή τους.

Δοκιμαστικά της σκηνής αυτής έχουν γίνει και τα έχω στο αρχείο μου όπου φαίνεται και η ημερομηνία.

Κύριοι, το FUTURO είναι εδώ.

Πελεκάνος Ερημικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)