37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ


Δεν είναι η φοβερή ερημία του στύλου όπου δεν έχει άνθρωπο να μιλήσει.

Δεν είναι εκείνοι που δε μπορούν και δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν στο ύψος του στύλου και ενώ τάχα τον θαυμάζουν, εύχονται ολόψυχα να πέσει
.
Είναι εκείνη η τρομερή στιγμή που ο Πελεκάνος Ερημικός συνειδητοποιεί την αλήθεια.

Πελεκάνος Ερημικός

1 σχόλιο:

TEΩΣ Σ. είπε...

.....ποια τα χαρακτηριστικα της αληθειας οπου δεν μοιραζονται και μπολιαζουν την μοναξια?

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)