Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΟΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Δεν θα πω κάτι άλλο από αυτό που λένε όλοι. Η πορεία του Ολυμπιακού στο μπάσκετ από τον Γενάρη και μετά ήταν απλά απίστευτη. Πέταξε έξω τις δύο τουρκικές από το TOP 16, πέταξε έξω τις σπουδαίες Σιένα και Μπαρτσελόνα, νίκησε το απόλυτο φαβορί με μια άνευ προηγουμένου ανατροπή. Φυσικά όλα αυτά τα επιτεύγματα καταγράφονται πρώτα και κύρια στο ενεργητικό του προπονητικού επιτελείου και πάνω απ' όλους του λατρεμένου μου παππούλη.


Γιατί ήταν η χθεσινή ανατροπή άνευ προηγουμένου; Όχι βέβαια γιατί ο Ολυμπιακός γύρισε από το -19. Τέτοια έχουν ξαναγίνει. Το άνευ προηγουμένου έχει να κάνει με την διαφορά κλάσης των δύο ομάδων. Πρώτη φορά πετυχαίνει τέτοια ανατροπή ομάδα πολύ μικρότερης κλάσης από την ομάδα που είχε προηγηθεί.


Πού βασίστηκε η επιτυχία του Ολυμπιακού, όχι μόνο στον χθεσινό αγώνα αλλά και στους προηγούμενους; Στην εκπληκτικά αποτελεσματική άμυνα. Που βασίζεται η καλή άμυνα; Στο καλό πλάνο, στα αθλητικά προσόντα και την καλή προπόνηση των παικτών και κυρίως στη θέληση, τη φλόγα και τον ενθουσιασμό. Εκεί υπερέχει συντριπτικά ο Ολυμπιακός όλων των αντιπάλων του, στη φλόγα και στον ενθουσιασμό.

Η φλόγα και ο ενθουσιασμός με κάνουν αισιόδοξο και για την έκβαση των πλέι οφ. Αρκούν όμως για το μέλλον;


Σε βάθος χρόνου, είναι απόλυτα φυσικό μια ομάδα να χάνει την αρχική φλόγα και τον φοβερό ενθουσιασμό. Μετά τον λόγο παίρνει η κλάση. Οι παίχτες του φετινού Ολυμπιακού έχουν αρκετές ελλέιψεις σε ατομικό επίπεδο, εκτός φυσικά του αρχηγού Σπανούλη που είναι μεγάλη κλάση.


Θέλω να πω απλά ότι δεν σημαίνει απαραίτητα πως, με τους ίδιους παίχτες, ο Ολυμπιακός του χρόνου θα κάνει περίπατο σε Ελλάδα και Ευρώπη γιατί οι μικροί θα έχουν βελτιωθεί. Του χρόνου ο ενθουσιασμός θα υπάρχει αλλά δεν θα είναι ο ίδιος και οι αντίπαλοι θα είναι πια υποψιασμένοι. Εκεί θα πρέπει να μιλήσει η κλάση. Για να μην είναι η φετινή πορεία απλά μια μεγάλη έκπληξη, αντίστοιχη της Λιμόζ του Μάλκοβιτς πριν από είκοσι χρόνια.

Πελεκάνος Ερημικός