ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, ένας τόπος στα Πιέρια Όρη βρέθηκε στο επίκεντρο μιας θλιβερής επικαιρότητας όταν έπεσε εκεί ένα αεροσκάφος των ουκρανικών αερογραμμών.

Έτυχε να περάσω από τα Σκοτεινά κάποια χρόνια πριν από το δυστύχημα και ανατρίχιασα από την ατμόσφαιρα του πέτρινου χωριού και του αποπετρωμένου χρόνου, ενός τοπίου βγαλμένου θαρρείς από τη ζώνη του λυκόφωτος, ξένου προς το φυσικό φως μέρα – μεσημέρι. Από κάθε γωνιά περίμενες να προβάλουν φασματικές σκιές, καταδικασμένες να ζουν κοντά αλλά και τόσο μακριά από κάθε τι το ανθρώπινο.

Την περασμένη Κυριακή, την ώρα που το φάντασμα ενός τραγικού Ολυμπιακού, ελεεινού, εκνευριστικού και αξιολύπητου, πάλευε με μια ομάδα, μόνο κατ’ ευφημισμό πρώτης κατηγορίας, για να αποσπάσει ισοπαλία, πήρα ένα τηλεφώνημα από έναν παλιό φίλο που είχε χρόνια να φανεί. Μίλησα με τον Τάκη που μέσα σε άλλα ακατάληπτα λόγια – μάρτυράς μου ο ΑπΙφ που με συντρόφευε στην ολυμπιακή δοκιμασία – μου μίλησε για τον άνεργο που είναι το φάντασμα της κοινωνίας. Ο Τάκης, ένας από τους αξιολογότερους και εξυπνότερους ανθρώπους της γενιάς μου, ήταν προφανώς σουρωμένος, αυτό όμως δε μ’ έκανε να γελάσω και να διασκεδάσω όπως θα έκανα άλλοτε. Το φάντασμα της κοινωνίας καρφώθηκε στο μυαλό μου.

Ένας άλλος φίλος, ο Πάνος, φαίνεται να μπαίνει σε κατάσταση εφεδρείας, σε ηλικία πενηντατριών ετών. Ο Πάνος είναι η ψυχή του Μαγνητικού Σταθμού Πεντέλης, αυτός που τον έβγαλε από την ανυποληψία και τον έβαλε στη χορεία των έγκυρων μαγνητικών σταθμών της υφηλίου.

Ο Πάνος έκανε το λάθος να μην πάρει το πτυχίο του φυσικού για μόλις τρία μαθήματα. Θεώρησε ότι αφού είχε δουλειά που την έκανε άριστα, σα να είχε δύο και τρία πτυχία, το τυπικό χαρτί του ήταν άχρηστο. Στα καθ’ ημάς όμως, όπου το μόνο που δε μπορεί να αξιολογηθεί είναι η ποιότητα της δουλειάς, γιατί τόσα χρόνια ο καθένας μπορεί να πάρει χίλια χαρτιά επάρκειας, ακόμη και από τον παπά της ενορίας, με αποτέλεσμα κάθε μαρτυρία και αξιολόγηση, από οπουδήποτε και αν προέρχεται, να θεωρείται αναξιόπιστη, το μόνο αξιόπιστο κριτήριο που απομένει είναι το τυπικό. Τα τυπικά προσόντα. Εκεί την πάτησε ο Πάνος.

Τα Σκοτεινά δεν είναι πια στα Πιέρια. Είναι πανταχού παρόντα, εντός μας κι εκτός μας. Και μ’ έχει στοιχειώσει εκείνο το φάντασμα της κοινωνίας του σουρωμένου Τάκη.

Πελεκάνος Ερημικός