Καλό κατευόδιο φίλε.
Ζήσαμε πολλά μαζί και είναι δύσκολος ο αποχαιρετισμός.
Η θάλασσα, το βαθύ μπλε... αυτό που ο Πλίνιος ο Νεώτερος ονομάζει μέλαν.
Σε κατάπιε...
Έτσι θέλησες, έτσι έγινε.
Απλά σκέφτομαι όσα περάσαμε μαζί, πολλά χρόνια τώρα.
Με τσάκισες, αλλά χαλάλι.
Γεια σου ρε Βασίλη...
Κ.Λ.
37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
Κυριακή 17 Ιουνίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2012
(164)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
-
▼
Ιουνίου
(16)
- ΨΩΜΙ
- ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
- ΡΕΓΓΑ Η΄ ΡΕΓΓΟΣ;
- Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΖΕΙ;
- Λήθη
- Γεια...
- Αγανακτισμένος κροίσος! (Και μετά μου λέτε ότι δεν...
- ΛΥΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
- Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
- ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΦΤΑΙΕΙ, Ο ΓΑΠ ΚΑΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.
- Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
- ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΔΑΓΚΩΤΟ
- ΦΤΩΧΕΙΑ
- ΑΦΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- ...
- Είμαστε κορόιδα!
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (17)
-
►
2011
(777)
- ► Δεκεμβρίου (11)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (183)
- ► Ιανουαρίου (178)
-
►
2010
(2192)
- ► Δεκεμβρίου (177)
- ► Σεπτεμβρίου (202)
- ► Φεβρουαρίου (8)
-
►
2009
(221)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2008
(309)
- ► Δεκεμβρίου (44)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (36)
Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)
1 σχόλιο:
Μας άφησε κι αυτός. Τα σπασμένα κομμάτια ενός καθρέφτη που νομίζαμε πως βλέπαμε τον αντικατοπτρισμό του μέλλοντος χάνονται ένα - ένα. Άραγε ποια είναι η γεύση που μας μένει πριν αποχαιρετήσουμε; Του πόνου ή της απορίας;
Δημοσίευση σχολίου