Λογαριασμός – επιβράβευση, δύο λέξεις που δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους , θα προσπαθήσω να δείξω παραθέτοντας ιστορικά γεγονότα, ότι στην Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
ΑΝΟΙΞΗ 2001 . Ο τότε εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός Εργασίας Τ.Γιανίτσης καταθέτει ένα Νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό .
Η μάχη που ακολούθησε παραμένει στην Ιστορία ως “ Η Μεγάλη μάχη του ασφαλιστικού ”. Οι δύο στρατοί παρατάχθηκαν ως ακολούθως.
Από την μεριά των Κυβερνητικών δυνάμεων Αρχιστράτηγος ήταν ο Πρωθυπουργός Κ.Σημίτης και Επιτελάρχης ο Τ.Γιαννίτσης οι οποίοι διαθέτουν τις εξής δυνάμεις . Μικρές δυνάμεις από το Σύλλογο εκσυγχρονιστών του Πασοκ, μεμονωμένες προσωπικότητες από το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ,ανεξάρτητους τεχνοκράτες και τραπεζίτες και αρκετούς Υπουργούς της Κυβέρνησης όχι πάντως το σύνολον αυτών.
Στην μεριά των εξεγερμένων Αρχιστράτηγος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ.Πολυζωγόπουλος υψηλό κομματικό στέλεχος του Πασόκ ( του βαθέως). Εκ δεξιών με σεμνότητα όπως πάντα και λίγο ντροπαλά στην αρχή ο Κ.Καραμανλής με πολυπληθείς δυνάμεις, προϊούσης της μάχης όμως ο ενθουσιασμός ολοένα και μεγάλωνε. Αντιθέτως εξ ΄ ευωνύμων ο ενθουσιασμός περίσσευε από την πρώτη στιγμή. Στο κέντρο της αριστερής πτέρυγας μικρή παρεούλα των 40-50 ατόμων του Συνασπισμού κατελάμβαναν χώρο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το πλήθος τους και πέριξ αυτής γκρουπάκια των 3-4 ατόμων ,τα μετέπειτα ονομασθέντα συνιστώσες του Σύριζα. Εξ ΄αριστερών επίσης αλλά σε μία απόσταση αρκετών χιλιομέτρων , σε μια ομολογουμένως παγκόσμια πρωτοτυπία στις τακτικές πολέμου , το τιμημένο ΚΚΕ με τα λάβαρα και τις κόκκινες σημαίες να κυματίζουν υπερήφανα και με επικεφαλής την καλή μας συντρόφισσα Αλέκα προστάτιδα των εργατών και πασών των δεινοπαθούντων λαϊκών μαζών .Εδώ οι μαχητές είναι αγέλαστοι και βλοσυροί μόνο η τρεμάμενη φωνή μιας βουλευτού ακούγεται να σιγοψέλνει τον ύμνο «Τη υπερμάχω». Στο κέντρο της παράταξης πέριξ του Μεγάλου Αρχιστρατήγου διάσπαρτα μπουλούκια του βαθέως και του ρηχού Πασόκ καθώς επίσης σε συμπαγή μάζα τα τρομερά τάγματα εφόδου “ Ιερές Αγελάδες ΔΕΚΟ “”. Η ονομασία τους προέρχεται από τον καιρό της ειρήνης ,διότι τρώνε και πίνουν χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, μερικά δε παραρτήματα όπως το “ Ιερές αγελάδες ΔΕΗ ” είναι μέχρι σήμερα ανίκητα.Ακολουθούν σε απόσταση ασφαλείας ευγενείς κοινωνικές ομάδες μεταξύ των οποίων μπορεί κανείς να διακρίνει το σύνολον των μεγαλοδημοσιογράφων της χώρας .
Από την πρώτη ημέρα των μαχών η υπεροχή των δυνάμεων του Πολυζωγόπουλου ήταν εμφανής γι΄αυτό ο Σημίτης πρότεινε διάλογο και κάποιες αλλαγές. Η απάντηση όμως του αγέρωχου πολεμιστή ήταν σκληρή. Διάλογο μόνο μετά από απόσυρση του Νομοσχεδίου και με προαπαιτούμενα τους εξής όρους.Δεν συζητάμε μείωση συντάξεων ,δεν συζητάμε αύξηση των ορίων ηλικίας,δεν συζητάμε αύξηση των εισφορών και τέλος το κεφάλι του Τ.Γιανίτση επί πίνακι .Μετά από λίγες ακόμη μέρες άχρηστων μαχών ο Κ.Σημίτης απεδέχθη όλους τους όρους του Χ.Πολυζωγόπουλου.
Εκείνη την ημέρα η Ελλάδα γιόρτασε από άκρη σε άκρη ,στα Σάλωνα δεν πρόφταιναν να σφάζουν αρνιά για το μεγάλο γλεντοκόπι πού ακολούθησε .Όλη η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε μια απέραντη ταβέρνα.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2011.
Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ . Σύμφωνα με έγκυρες μελέτες η απόρριψη του Νόμου Γιανίτση έχει κοστίσει στην Ελληνική κοινωνία 70 δις Ευρώ (!!) δηλαδή ποσό κατά 20 δις μεγαλύτερο από όλα τα προσδοκώμενα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις την προσεχή τριετία.
Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ . Πριν λίγες μέρες διάβασα στις εφημερίδες ότι ο Αρχιστράτηγος της μάχης του ασφαλιστικού Χ.Πολυζωγόπουλος εξελέγη σχεδόν παμψηφεί πρόεδρος της ΟΚΕ. Να πω την αμαρτία μου δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει αυτή η ΟΚΕ ,φαντάζομαι όμως ότι θα κάνει πολύ σπουδαία πράγματα για να βάλουν επικεφαλής της έναν τόσο ένδοξο άνθρωπο με τόσο μεγάλη προσφορά στην Ελληνική κοινωνία.
ΑπΙφ
2 σχόλια:
Μια και αναφέρθηκες στα ΣΑΛΩΝΑ, είναι αυτονόητο ότι παίρνω το λόγω "επί προσωπικού" που λέγαμε στις "ηρωϊκές" μεταπολιτευτικές συνελεύσεις!
Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η ανάρτησή σου και λίγα γράφεις για τις ... αντιπαρατιθέμενες δυνάμεις!
Συμπληρώνω λέγοντας ότι η Ελλάδα έχασε δύο τρανταχτές ευκαιρίες για παράταση του "ασφαλιστικού" πέραν της πεντηκονταετίας: Τη μεταρρύθμιση Σιούφα, η οποία κουτσουρεμένη μας έφερε εδώ που είμαστε(για είκοσι χρόνια μιλούσαν τότε) και αυτήν του Γιαννίτση!
Αν θυμάσαι, τότε τα "γκάλοπ", λόγω των κινητοποιήσεων, έδειχναν και μεγάλη αξιοπιστία της ΓΣΕΕ, μετά το Στρατό!!!
Τι τα θέλετε! Ο ιστορικός του μέλλοντος, αν αποφασίσει να ασχοληθεί με την Ελλάδα, θα βάλει υπότιτλο: "Χώρα χαμένων ευκαιριών"
Γι αυτό στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο Λυγερός γράφει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρωτίστως πολιτικό!
Κι εγώ συμφωνώ. Πότε θα μάθουμε να σκεφτόμαστε προοπτικά; Μακάρι αυτή η κρίση να παίξει τον ρόλο της.
Δημοσίευση σχολίου