37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ

2 σχόλια:

ΤΕΩΣ Σ. είπε...

ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ


ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου

Είναι αργά
μου λες ψιθυριστά
λες κι έχεις γίνει
ένα με το σκοτάδι.

Τόση αγάπη
πως χωράει σ' ένα φιλί
όλου του κόσμου τα καλά
σε ένα χάδι.

Σίμωσε και κοιμήσου τώρα
έξω ζυγώνει το πρωί
κι ο ήλιος καμμιά χαραμάδα
θα ζητάει μέσα να μπει.

Τα χείλη κρύωσαν
το κορμί χαλάρωσε
κι οι δυο κοιτάζουμε
την κάφτρα του τσιγάρου.

Κι οι δυο ακούμε
το ρολόι να μετρά
τα δευτερόλεπτα
στην αγκαλιά ο ένας του άλλου.

Θηρίον το Αλύπητον είπε...

Κατά γενική ομολογία άφησε το στίγμα του ο Νίκος. Καλό του ταξίδι.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)