37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΞΥΠΝΑΓΙΑΝΝΑΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΞΥΠΝΑΓΙΩΡΓΑΚΗΔΕΣ

Τι έγινε ρε ξυπναγιαννάκηδες; Μήπως σας είχε προϊδεάσει ο αέρα πατέρα; Μήπως σας είχε εξηγήσει για το φούμαρο που παίζεται απ' όλες τις μπάντες; Πως την είδατε την κολεξιόν του παππού;

Τα ίδια και με τους ξυπναγιωργάκηδες. Προσοχή όμως! Εδώ τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Ο Λεβεντοθανάσος, η Ζεϊμπεκοτόνια, ο Δημαγωγαράς, το Αλεξάκι και η Αλεκάρα, με όλη τη βλακεία τους και την ανευθυνότητά τους, είναι πιο επικίνδυνοι απ' τον Μαρμαρωμένο, τον Συνταξιούχο, τον Βαλεντίνο και τα άλλα φρούτα του Σοφού.

Εμείς γεράσαμε. Πάει στο διάολο. Αλίμονο στους νέους, όπως έλεγε κι εκείνη η παλιά ταινία.


αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)