ΦΑΠΕΣ

Ξεκινάω από την παλιά μου διαπίστωση, πριν ακόμη γίνουν οι εκλογές που έφεραν στο προσκήνιο δύσοσμα μορφώματα, ότι η βουλή που θα προκύψει δεν θα έχει σχέση με τις κοινοβουλευτικές εκπροσωπήσεις που είχαμε από τη μεταπολίτευση και δώθε. Θα είναι λούμπεν.

Πράγματι, η παρούσα βουλή είναι όμηρος της στρατιωτικού τύπου οργάνωσης του Μιχαλολιάκου. Γιατί όμως; Τι είναι αυτό που καθιστά άτονες και αναποτελεσματικές τις αντιδράσεις των άλλων κομμάτων, των μέσων και γενικότερα της συντεταγμένης πολιτείας στις καθημερινές αντιδημοκρατικές – αντικαθεστωτικές προκλήσεις της Χρυσής Αυγής;

Εδώ κάνω μια παρένθεση. Επειδή ακόμη και ο τίτλος αυτού του μορφώματος ξεγελάει γιατί παραπέμπει σε ακίνδυνα πράγματα όπως τα χρυσά αυγά ή σε επικίνδυνα μεν αλλά άλλου τύπου, όπως το χρηματιστήριο Αθηνών (ΧΑ), υιοθετώ, όχι τελείως αυθαίρετα τον τίτλο Φ.Π. που είναι τα αρχικά της Φαιάς Πανούκλας και έχει άμεση σχέση με τις φάπες.

Συνεχίζω : Η ΦΠ εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την δυναμική του Κινήματος των Πλατειών που είχε κεντρικό σύνθημα «Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή». Οι βουλευτές της ΦΠ μπήκαν μέσα στο κοινοβούλιο για να το κάψουνε. Δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει κυριολεκτικά, όπως στην περίπτωση της προβοκάτσιας του Ράιχσταγκ αλλά είμαι σίγουρος ότι οι προκλήσεις από τους «βουλευτές» και όχι τους περιφερειακούς της οργάνωσης του Μιχαλολιάκου θα κλιμακωθούν γρήγορα και πολύ επικίνδυνα.

Τα καλόπαιδα της ΦΠ είναι στα ντουζένια τους, μέσα στο τρελό παραλήρημα ενός ασυγκράτητου ενθουσιασμού. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έγιναν από τίποτα τα πάντα. Το όπλο τους είναι το σφρίγος τους. Είναι αγράμματοι και άξεστοι, ανίκανοι και απρόθυμοι να σκεφτούν. Σύμφωνοι. Είναι όμως ενθουσιώδεις φανατικοί. Το ίδιο ήταν και οι πρόδρομοι και πρότυπά τους φασίστες του Μουσολίνι και ναζιστές του Χίτλερ. Το σφρίγος τους όμως γοήτευσε και ανθρώπους του πνεύματος και μάλιστα σημαντικούς.

Η ΦΠ προβάλλει δύο πράγματα : τον φιλολαϊκό και εθνικιστικό της χαρακτήρα. Η προπαγάνδα της βασίζεται σε λόγια και σε πράξεις. Αξιοποιεί την αντιδιαστολή. Καταγγέλλει την κυβέρνηση και τα κόμματα σαν πουλημένα και προδοτικά γιατί «υποκύπτουν» στην τρόικα που «υποδουλώνει» τον ελληνικό λαό. Καταγγέλλει επίσης την ανοχή στους μετανάστες που οδηγεί σε αλλοίωση και περιθωριοποίηση του ελληνικού εθνικού στοιχείου. Καταγγέλλει την φαυλότητα και την απάθεια των πολιτικών για τα δεινά του λαού.

Η απήχηση της προπαγάνδας της δεν οφείλεται όμως στα πιστεύω και στα λόγια. Αυτά υπήρχαν και όταν το εκλογικό ποσοστό της ΦΠ ήταν ένα ελάχιστο κλάσμα της μονάδας. Η κρίση και η αγανάκτηση του κόσμου για τις συνέπειές της δημιούργησαν τις προϋποθέσεις, όπως και για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως είχε ούτως ή άλλως μικρόφωνο, μεγάλη υποστήριξη από τα μέσα, πλήρη αποδοχή από το πολιτικό σύστημα και δεν είχε ανάγκη προπαγανδιστικών πράξεων.

Η ΦΠ δεν είχε αυτά τα μέσα και επέλεξε την προπαγάνδα της πράξης. Τις βιαιοπραγίες κατά μεταναστών για να υπογραμμιστεί ο εθνικιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης και να ακολουθηθεί το παράδειγμα από αγανακτισμένους ανένταχτους που στη συνέχεια θα πυκνώσουν τις τάξεις της ΦΠ. Τις βιαιοπραγίες στην τηλεόραση κατά βουλευτών για να χαρεί το Πανελλήνιο για τις σφαλιάρες που τρώνε τα σύμβολα της κοινοβουλευτικής παρακμής. Την επίθεση στον δήμαρχο Κορινθίων γιατί «συμμάχησε» με τους τσιγγάνους που παρουσιάζονται σα μάστιγα για την περιοχή.

Με αυτά και μ’ αυτά, η ΦΠ απέχτησε μικρόφωνο και μάλιστα βροντερό. Φίρμα ο Κασιδιάρης, φίρμα ο αρβανίτης ελληνάρας Μπούκουρας, να εξηγήσουνε γιατί βαρέσανε, να προβάλλουνε τις θέσεις τους, να βρίσουνε με την καρδιά τους και την ησυχία τους, να απειλήσουνε για χειρότερα στη συνέχεια που να είστε σίγουροι ότι θάρθουν. Παράλληλα δείχνουν το «φιλολαϊκό» τους πρόσωπο με συσσίτια για όσους γράφουν στην ούγια «έλληνας», με υπουργικά αυτοκίνητα για πολύτεκνες οικογένειες και άλλα θεαματικά που ασμένως σπεύδουν τώρα να προβάλουν τα μέσα.

Το χειρότερο, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει σαπίσει στη συνείδηση του κόσμου και θεωρεί ότι έχει ακόμη την παλιά αφομοιωτική του δύναμη. Πιστεύει ότι ο Κασιδιάρης, ο Μπούκουρας και ο Μιχαλολιάκος θα υποκύψουν στη σαγήνη του star system και θα ξεδοντιαστούν καταλήγοντας υλικό για την Espresso.

Κούνια που τους κούναγε λέω εγώ. Αν το πολιτικό σύστημα δεν αναστρέψει την σηπτική του διαδικασία, το πιθανότερο είναι να γίνει εύκολη λεία της ΦΠ που θα καταπιεί αμάσητο και τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος επί της ουσίας είναι το πιο γνήσιο γέννημα – θρέμμα της μεταπολίτευσης, τόσο από την πλευρά των προσώπων, όσο και από την πλευρά των αντιλήψεων. Παρεμπιπτόντως, η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στο επεισόδιο με τον δήμαρχο Κορινθίων ήταν τόσο υποτονική και χλιαρή που με βάζει σε μαύρες σκέψεις. 

Πελεκάνος Ερημικός           

ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΟ

Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙ

Η κυρία είχε περάσει τα σαράντα, όχι πολύ, να, δυο, ίσως και τρία χρόνια και καθώς ήταν αρκετά νόστιμη όταν ήταν πιο μικρή και λίγο – πολύ διατηρούσε το στιλάκι της, δεν είχε και πολλά περιττά και δεν ήταν όπως λέμε του πεταμού, καθόλου θάλεγα. Δούλευε σε νοσοκομείο, νοσοκόμα δηλαδή και η πελατεία αυτού του νοσοκομείου ήταν κυρίως ηλικιωμένοι, τι κυρίως, γιατί να μην πούμε αποκλειστικά και αν θέλουμε να είμαστε πιο ωμοί και ως εκ τούτου πιο ειλικρινείς, το ηλικιωμένοι κάντο γέροι για να είσαι μέσα.

Στο νοσοκομείο λοιπόν η κυρία νοσοκόμα είχε πέραση, επιστράτευε και την τσαχπινιά της, άφηνε τους γέρους να σοροπιάζουν αλλά για να μην την αδικήσουμε, μέχρι εκεί, τίποτα παραπάνω, όχι χειρονομίες δηλαδή και άλλες ασχημοσύνες. Ήταν το αστέρι του νοσοκομείου, γηροκομείου πες καλύτερα η κυρία νοσοκόμα και πολύ της άρεσε γιατί εδώ που τα λέμε, έξω, δεν γυρνούσαν και πολλοί να την κοιτάξουνε, οι νέοι αδιαφορούσαν και αν την σκουντούσαν κατά λάθος στο δρόμο, το πολύ – πολύ να ξεμπέρδευαν με ένα μπαρδόν.

Από το νοσοκομείο της κυρίας νοσοκόμας περνούσε συχνά – πυκνά και ένα γεροντάκι, ο Ζ.Σ. που είχε καβατζάρει τα ενενήντα, κανένας δεν του έδινε πολύ σημασία ούτε ακόμα – ακόμα η γλυκιά και τσαχπίνα κυρία νοσοκόμα, γιατί αυτός παραήταν γέρος, σωστό χούφταλο. Ήταν όμως μυστήριο τρένο αυτός ο γεροντάκος γιατί στα ενενήντα του συνέχιζε να γράφει και όχι απλά να γράφει αλλά να γράφει πολύ καλύτερα από τους νεότερους συγγραφείς που δεν έφταναν ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου.

Το γεροντάκι, ο Ζ.Σ., ασήμαντο χούφταλο στον κόσμο του νοσοκομείου, γνωστότατος σε εκατομμύρια αναγνώστες που τον λάτρευαν, μεταφρασμένος σε πάμπολλες γλώσσες, έχοντας πάρει ένα όχι ευκαταφρόνητο νόμπελ και έχοντας απασχολήσει κατ’ επανάληψη σπουδαίους κριτικούς και ερευνητές, ανθρώπους του πνεύματος, αυτός ο αόρατος στο μικρόκοσμο του νοσοκομείου όπου βασίλευε η Αυτής Μεγαλειότης, η κυρία νοσοκόμα.

Και μετά από κάποια χρόνια που θα περάσουν, γιατί τα χρόνια έχουν αυτό το καπρίτσιο, να περνάνε και το χειρότερο, να αποκαλύπτουν ότι είναι ψεύτικο, φθαρτό και προσωρινό, όταν το γεροντάκι ο Ζ.Σ. θα είναι με τους αθάνατους, η κυρία νοσοκόμα θα κάνει παρέα στις γάτες και θα της κάνουνε παρέα κι αυτές γιατί στα ενενήντα της δεν θα κάνει ούτε για να τρως κουκιά και να την φτύνεις με τα τσόφλια, αν φτάσει στα ενενήντα βέβαια, πάντα με τη βοήθεια του νοσοκομείου, γηροκομείου πες καλύτερα που δε θάναι πια το βασίλειό της αλλά ένα μέρος που θα την τραβολογάνε για να ζήσει λίγο παραπάνω, γιατί αυτό ήτανε και για αθανασία να μη το συζητάμε καλύτερα.

Ο Πελεκάνος Ερημικός έγραψε με το στιλ του αγαπημένου του Ζοζέ Σαραμάγκου.  

FUTURO

Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, όταν ακόμα είχα την επιθυμία και τη διάθεση να φτάχνω βιντεάκια, είχα σχεδιάσει ένα βιντεοταινιάκι με τίτλο FUTURO.

Σε χοντρές γραμμές το θέμα ήταν το εξής : Σε ένα όχι απώτερο μέλλον θα ενσκήψει μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις θα κλείσουν. Η μόνη επιχείρηση που θα ευημερεί θα είναι εξαγωγική και θα αφορά φουτουριστικά γλυπτά, κατασκευασμένα από φτηνά υλικά. Ιδιοκτήτης της εταιρείας και καλλιτέχνης – κατασκευαστής των γλυπτών είναι ένας εκκεντρικός, ηλικιωμένος αρχιτέκτονας που έχει ένα μοναδικό μόνιμο υπάλληλο, τον τσιγγάνο Θανάση.

Ο Θανάσης, με τα δύο πόδια σταυρωμένα πάνω σ’ ένα παλιό γραφείο, δέχεται πρώην γιάπηδες που φοράνε κάτι ταλαιπωρημένα Armani και Prada και κρατάνε για φιγούρα τους παλιούς, πανάκριβους, δερμάτινους χαρτοφύλακες, παραγεμισμένους με άχρηστα παλιόχαρτα.

Η μοναδική διαπραγμάτευση που κάνουν οι άμοιροι πρώην γιάπηδες είναι για την σαλτσούλα του σάντουιτς που αποτελεί την πληρωμή τους.

Δοκιμαστικά της σκηνής αυτής έχουν γίνει και τα έχω στο αρχείο μου όπου φαίνεται και η ημερομηνία.

Κύριοι, το FUTURO είναι εδώ.

Πελεκάνος Ερημικός

ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΑΝΤΑΥΓΕΙΕΣ

ΗΡΘΕ Ο ΠΙΟΥ.

Είναι λευκός, χοντρός και απειλεί!

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!

Αντίο στο Κίνι.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΚΟΥΠΕΣ

Την ώρα που οι αντίπαλοι του αγωνίζονται να

κρατηθούν στην ζωή ο Μεγάλος Σύλλογος του

Πειραιά επεκτείνει τις δραστηριότητες του και

σε μη αθλητικά πεδία. Ανοίξτε τον παρακάτω 

σύνδεσμο και θα καταλάβετε.

http://www.greecedebtfree.org/index_gr.html

Απιφ

ΚΑΙ ΤΕΖΑ ΟΛΟΙ.

Ω ΡΕ ΜΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ!

Χωρίς μουστάρδα.

...............ΚΑΙ ΟΙ ΨΑΡΟΥΚΛΕΣ ΤΟΥ ΑΠΙΦ .

Λαχταριστές τσιπούρες πελαγίσιες έτοιμες για μεγάλες απολαύσεις.

Απιφ

ΤΑ ΦΡΕΣΚΑ..... ΠΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ

     
Απιφ

ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΜΑΓΚΕΣ!

ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΠΙΦΗΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΟΥΛΕΥΟΥΝ.

ΒΥΘΟΣ ΣΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Πριν κάτι μήνες και συγκεκριμένα το Νοέμβρη που μας πέρασε, φαινότανε ότι ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τεράστιο πρόβλημα στη νευραλγικότερη θέση της ενδεκάδας : αυτή του τερματοφύλακα.


Ο Κοστάντζο δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη και είχε γίνει αντικείμενο χλευασμού. Ο Μέγιερι που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει έδειχνε στα πρώτα παιχνίδια σα χαμένος στο διάστημα. Η ομάδα ψαχνότανε για λύση.


Μετά από λίγα παιχνίδια, ο Μέγιερι έδειξε εντυπωσιακή βελτίωση στην αγωνιστική συμπεριφορά - γιατί τα αθλητικά προσόντα ήταν σίγουρο ότι τα είχε. Ήρθε και ο πολύπειρος Κάρολ. Η θέση καλύφθηκε.


Φέτος, στα πρώτα φιλικά, ο Μέγιερι βγάζει στην κυριολεξία μάτια. Είναι εκπληκτικός. Ο Κάρολ είναι πάντα ένας πολύ καλός γκολκίπερ που θα είχε κάνει μεγαλύτερη καριέρα αν δεν είχε κάνει κάποιες χτυπητές και καταδικαστικές γκάφες στο πιο σημαντικό κομμάτι της αθλητικής του ζωής.


Ο Ολυμπιακός, αυτή τη στιγμή, έχει μια σπουδαία δυάδα τερματοφυλάκων. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πελεκάνος Ερημικός

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ

ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑπΙφ.

ΦΤΩΧΗ ΨΑΡΙΑ

Προχθές ήταν καλύτερα με Παπαγάλο - Καλκάνι - Σπάρο. Ήπιαμε ούζο. Σήμερα φάγανε οι γάτες.

ΕΛΛΗΝΙΣ ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ ΤΩΝ ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΜΑΧΩΝ ΑΚΑΠΝΩΝ.

ΠΙΠΕΡΙΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ.

Αυτές είναι οι πιπεριές απ' το μποστάνι. Θέλουν οπωσδήποτε tonotil; Πάντως ότι θέλουν πότισμα κάθε μέρα, μάλλον το θέλουν.

ΤΕΛΕΙΟ ΣΤΙΛ

ΧΑΛΑΩ ΧΑΤΙΡΙ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΑΠΙΦ;

ΠΙΠΕΡΙΕΣ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΒΕΒΑΙΩΣ.

Για να σκάσουν κάτι Απίφηδες.

ΑΛΛΟΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΚΟΠΕΛΙΑ.

ΠΕΠΟΝΙ ΚΥΡΙΟΙ.

ΠΛΑΓΙΑ

ΟΡΜΑΤΕ ΣΤΟ ΝΕΡΟ!

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΙΣΙΝΑ.

Λαχανόκηπος κύριοι!

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΑΜΠΑΝΑ;

ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

Στη δροσιά του Κινίου, μόνο τον Αλεξάκη δεν έχω καμιά όρεξη να σκέφτομαι. Και τι είπε το παιδί; Το Μνημόνιο φέρνει πιο κοντά στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ. Και θα ζήσουμε χωρίς μνημόνια. Όπως ζούσαμε πριν. Με τις δομές που έφεραν όχι το μνημόνιο αλλά την χρεωκοπία.


Αυτό το παρτσακλό παιδί, σε μια πανικόβλητη κοινωνία, απέκτησε δύναμη και απειλεί να μας κυβερνήσει. Η δροσιά έγινε παγωμάρα. Μπρρρ!

Πελεκάνος Ερημικός

ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ ΓΑΤΑ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΣΚΟΠΙΟ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΙ

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!

Πελεκάνε, ξέχασες να βάλεις στο κάδρο την Ανάπτυξη.

ΦΑΒΟΡΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ