37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ΨΩΜΙ


Αλεύρι – μαγιά – νερό – αλάτι – φωτιά. Κακοχρησιμοποιημένο και μετά παρεξηγημένο από τη γενιά μας. Το ξαναανακαλύψαμε τα τελευταία χρόνια σε διάφορες μορφές και ποικιλίες. Καιρός να το αποκαταστήσουμε.

Στα νεανικά μου χρόνια άκουγα πως οι ευρωπαίοι δεν τρώνε ψωμί και ότι μόνο εμείς οι έλληνες τρώμε υποχρεωτικά με το φαγητό ψωμί. Κοίτα τώρα πώς έγινε αυτό.

Προπολεμικά το ψωμί με μια συνοδεία από ελιές, από κρεμμύδι, από ντομάτα ή από τυρί ήταν πλήρες φαγητό. Ψωμί – τυρί. Ψωμί – ελιές. Ακόμα και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, στην επαρχία λέγανε σήμερα θα φάμε ψωμί και τυρί. Αυτό ήταν το φαγητό. Τα φασόλια ήταν άλλο φαγητό. Η φακή άλλο. Έτσι τουλάχιστον μου διηγιότανε ο συμφοιτητής μου Θανάσης Μιχελής από τη Λαμία.

Εμείς εδώ μεγαλώσαμε αλλιώς. Ότι και να τρώγαμε, συνοδεύαμε με ψωμί. Ένα ψωμί που είχε χάσει την αρχική του χάρη αφού καλό ψωμί εθεωρείτο το άσπρο και δη το «πολυτελείας». Αυτό το ψωμί ήταν πραγματικά περιττό. Μας πάχαινε. Η συμβουλή να γίνουμε ευρωπαίοι και να μην τρώμε ψωμί είχε νόημα τότε.

Η συχωρεμένη η μάνα του φίλου και συμφοιτητή μου Μπότση που συγκατοικούσε με τον αδερφό του στους Αμπελόκηπους, τους έστελνε από το Κυριάκι Βοιωτίας το ζυμωτό ψωμί της, ντομάτες, ελιές και τυρί για να βγάζουνε το δεκαπενθήμερο. Συνήθως  τη δεύτερη βδομάδα δεν είχε μείνει τίποτα και έπεφτε πείνα. Ο Μπότσης έλεγε γι αυτούς που έχουν παραξενιές στο φαΐ μια φράση : «Άμα πεινάσεις…».

Ο ανεψιός μου ο Αντρέας, ένα γερό παιδί που δεν αρρωσταίνει ποτέ μου έλεγε ότι στη Μυτιλήνη έτρωγε ένα μήνα συνέχεια σκέτο ψωμί. Στη μάνα μου που είχε αναιμία της έλεγε ο γιατρός να τρώει ψωμί. Ψωμί από το φούρνο, όχι αυτό το συσκευασμένο για το τοστ.

Σήμερα σε κάθε οικογένεια, σχεδόν απαραίτητα υπάρχει και κάποιος που έχει περισσότερο χρόνο. Συνταξιούχος ή άνεργος. Ας φτιάχνει ψωμάκι. Και όταν λέμε ψωμάκι εννοούμε ζυμωτό. Με τα χεράκια του.

Το ζυμωτό που το τυλίγεις με την πετσέτα και κρατάει πολλές μέρες, το καψαλίζεις και του ρίχνεις από πάνω αγνό ελαιόλαδο ή το αλείφεις με κοπανιστή. Και τέλος πάντων όπως τραβάει η όρεξη του καθενός.

Ψωμί κύριοι. Δεν είναι συνοδευτικό. Είναι πλήρες φαγητό.

Πελεκάνος Ερημικός

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας δεν έχει χιούμορ αλλά του αρέσει να κάνει πλάκα. Του αρέσει να κάνει αλλά γίνεται θηρίο όταν του κάνουνε.


Σίγουρα η μεγάλη πλειοψηφία - σχήμα λόγου - των ολίγων που έχουν το κουράγιο να παρακολουθούν το blog νομίζει ότι κάνω πλάκα. Όχι κύριοι - δεν κάνω πλάκα. Ο ρέγγος είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα μου. Είναι αυτό που λέμε, μαθήματα επιβίωσης.


Κατ' αρχήν ο ορισμός. Επιβίωση είναι να μπορείς να την βγάλεις και να μην ψοφήσεις. Πρώτη προϋπόθεση της επιβίωσης είναι η μάσα. Η σωστή μάσα που μας απαλλάσσει και από έξοδα γιατρών και φαρμάκων.


Ποια είναι η σωστή μάσα; Δεν αρκεί να έχει τα θρεπτικά συστατικά. Πρέπει να σου εξασφαλίζει και την απόλαυση. Άνθρωποι δυσκοίλιοι που δεν αγαπάνε το φαγητό βγάζουν ηλίθια ρητά όπως το απαράδεκτο " να τρως για να ζεις και όχι να ζεις για να τρως". Αυτοί μπορεί να τρων υγιεινά αλλά θα αρρωστήσουν από την κατάθλιψη.


Υπάρχει απολαυστική μάσα χωρίς πολλά φράγκα; Ασφαλώς και υπάρχει. Η απολαυστικότερη.


Για μας τους έλληνες, η βάση είναι η ελιά και το λάδι της. Ένα από τα λίγα προϊόντα όπου το μη τυποποιημένο προϊόν εξακολουθεί να έχει το προβάδισμα ποιότητας είναι το λαδάκι. Όχι οποιοσδήποτε ντενεκές. Απαιτείται δοκιμή. Δοκιμάζεις και ξεχωρίζεις. Γεύση, πυκνότητα, χρώμα.


Τρανό παράδειγμα το λάδι Λογαρά. Κορωνέικες ελιές στα άγια χώματα της Αιγείρας συν το γνωστό μεράκι του πρώτου αγρότη Λογαρά.


Βέβαια το λάδι Λογαρά δεν το πετυχαίνεις εύκολα. Είναι Chateau. Λίγοι ντενεκέδες και περιζήτητοι. Γι αυτό καλό είναι να συμβιβαζόμαστε και με άλλα λάδια. Μπορεί φερ' ειπείν να παίζει δυνατά και το λάδι Σαλωνίτη. Δεν τόχω δοκιμάσει και δεν ξέρω.


Ξεκίνησα από το λάδι γιατί εκτός από την θρεπτική του αξία έχει και ισχυρότατη ανταλλακτική αξία. Η βάση της μαύρης αγοράς κατά την γερμανική κατοχή ήταν ο ντενεκές. Η ανταλλαγή γινόταν μόνο με χρυσές λίρες. Η ανακατανομή της οικονομικής ισχύος έγινε με μοχλό το λάδι.


Γνωστή επίσης είναι η ιστορία με τα πάμπολλα πτυχία που αποχτήθηκαν με δυο ντενεκέδες λάδι. Εμείς οι παλαιότεροι, ως μαθητές, περάσαμε την τραυματική εμπειρία των καθηγητών του ντενεκέ.


Μεγάλη η δύναμη κύριοι του λαδιού. Αύριο θα συνεχίσω με τα μαθήματα επιβίωσης.

Πελεκάνος Ερημικός

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

ΡΕΓΓΑ Η΄ ΡΕΓΓΟΣ;

Αυτό είναι το ερώτημα που με απασχολεί και όχι αν θα πάρει η Γερμανία το Ευρωπαϊκό, πότε θα γίνει καλά ο Σαμαράς ή αν θα ωριμάσει ποτέ ο Τσίπρας.

Πελεκάνος Ερημικός

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΖΕΙ;

Αν όμως το παράλογο μου φαίνεται πρόδηλο, οφείλω να το διατηρήσω με μια διαυγή προσπάθεια και να δεχτώ να ζήσω βιώνοντάς το.

Αλμπέρ Καμύ : " Ο μύθος του Σίσυφου "

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Λήθη



Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε

τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσει

ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσει,

μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.



Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε

στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·

μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,

ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.



Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.

Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,

πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.



Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,

τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:

Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.

Λορέτζος Μαβίλης
(Καθ' υπόδειξη του Γιάννη)

Κ.Λ.



Γεια...

Καλό κατευόδιο φίλε.
Ζήσαμε πολλά μαζί και είναι δύσκολος ο αποχαιρετισμός.
Η θάλασσα, το βαθύ μπλε... αυτό που ο Πλίνιος ο Νεώτερος ονομάζει μέλαν.
Σε κατάπιε...
Έτσι θέλησες, έτσι έγινε.
Απλά σκέφτομαι όσα περάσαμε μαζί, πολλά χρόνια τώρα.
Με τσάκισες, αλλά χαλάλι.
Γεια σου ρε Βασίλη...

Κ.Λ.

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Αγανακτισμένος κροίσος! (Και μετά μου λέτε ότι δεν είμαστε για το γάιδαρο καβάλα...)

Ο 21χρονος, φοιτητής του Χάρβαντ κ. Π. Αγγελόπουλος, ο οποίος το καλοκαίρι του 2011 συμμετείχε στην πλατεία Συντάγματος στο λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», με συνθήματα εναντίον του πολιτικού κατεστημένου, εμφανίστηκε και πάλι στην πολιτική και οικονομική σκηνή. Ο γιος της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου και του κ. Θόδωρου Αγγελόπουλου δημοσίευσε επιστολή με την οποία κάνει λόγο για την «κρίση του καπιταλισμού» και σημειώνει ότι τα κόμματα του κεφαλαίου επιχειρούν να ενσπείρουν τον φόβο με το δήθεν δίλημμα ευρώ ή δραχμή.
Ο κ. Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε, φαίνεται, στο πρόσωπο του νεαρού γόνου της οικογένειας Αγγελόπουλου ένα ανέλπιστο υποστηρικτή στο πολυσυζητημένο και από πολλούς αμφισβητούμενο οικονομικό του πρόγραμμα. Και μάλιστα από έναν φοιτητή του Χάρβαντ. Ο νεαρός Αγγελόπουλος εστίασε στην επιστολή σε διαπιστώσεις των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ κκ. Ι. Μηλιού, Ευ. Τσακαλώτου, Χρ. Λάσκου (μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ) καθώς και του (πολύ) κ. Ι. Βαρουφάκη.
Από το σημερινό ΒΗΜΑ
Για την αντιγραφή
Κ.Λ.

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

ΛΥΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Το πρόβλημα αυτό μας έχει βασανίσει πολύ. Τι είμαστε τελικά, Ανατολή ή Δύση; Όχι τι θέλουμε να είμαστε αλλά τι είμαστε πραγματικά.


Νομίζω ότι η απάντηση δόθηκε τελεσίδικα. Όπως συνηθίζουμε να λέμε και σωστά λέμε, στα δύσκολα βγαίνει ο αληθινός εαυτός. Και η απάντηση είναι : Είμαστε Ανατολή!


Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που φιλοσοφικά, ψυχικά και εν τέλει βιωματικά, ανήκουν στη Δύση. Αυτοί στο μέλλον θα ζουν στον αποκλεισμό και στην περιφρόνηση που ζουν οι αντίστοιχοί τους στο Ιράν και στο Αφγανιστάν.

Πελεκάνος Ερημικός

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ


Το επεισόδιο Κασιδιάρη και Σια δεν είναι ανέκδοτο. Πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού.

Το πρώτο επίπεδο ανάγνωσης αναφέρεται στη στάση των πρωταγωνιστών που δεν είναι φυσικά μόνο ο Κασιδιάρης και η Κανέλλη. Είναι όλοι οι παριστάμενοι στο πάνελ. Και εξηγούμαι :

Α) Παπαδάκης.
Γιατί κάλεσε τον Κασιδιάρη στο πάνελ; Από δημοκρατική ευαισθησία; Μα η Χρυσή Αυγή είναι δηλωμένα αντιδημοκρατική και παίζει κρυφτό με το σύνταγμα, όπως βέβαια και το ΚΚΕ. Η διαφορά είναι ότι το ΚΚΕ συμμετείχε σε όλη την ιστορική διαδρομή της μεταπολιτευτικής, πολιτισμένης, ευρωπαϊκής σε συμπεριφορά, βουλής. Ξέφυγε τώρα τελευταία. Αυτό όμως θα το αναλύσουμε μετά.

Το πρώτο κιόλας δείγμα γραφής της Χρυσής Αυγής, με το επαίσχυντο και ανεκδιήγητο εγέρθητ-ο, θα έπρεπε να κάνει ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους να μποϊκοτάρουν την παρουσία στα μέσα αυτών των λούμπεν τραμπούκων. Ο Παπαδάκης όμως ήθελε το τζέρτζελο. Αυτό απέδειξε και η στάση του στο επεισόδιο όπου η προσπάθειά του να το αποτρέψει ήταν προσχηματική.

Β) Κανέλλη, Δούρου.
Γιατί δέχεστε κυρίες μου τη συμμετοχή σας σε πάνελ με τον λούμπεν τραμπούκο Κασιδιάρη; Μήπως επρόκειτο να γίνει συζήτηση με επιχειρήματα;  Και εντάξει, η Κανέλλη έχει στο αίμα της τον κατινίστικο καυγά. Η άλλη τι ήθελε;

Γ) Καθηγητής Παυλόπουλος.
Τα ίδια ισχύουν και γι αυτόν. Με μία σοβαρή προσθήκη : Η στάση του σε μία βιαιοπραγία που θα μπορούσε να καταλήξει και σε σοβαρότατο τραυματισμό της Κανέλλη θυμίζει σκηνές από τον δρόμο που χρησιμοποιούμε σαν παράδειγμα κοινωνικής κατάπτωσης και παρακμής. Κάποιοι χτυπούν κάποιον και οι διαβάτες αδιαφορούν. Και αυτός δεν ήταν καν διαβάτης. Ήταν συνάδελφος της Κανέλλη και στο ίδιο πάνελ. Ο άνθρωπος αυτός υπήρξε υπουργός και θέλει να ξαναγίνει. Είναι και καθηγητής της Νομικής. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι δικαιώθηκα περίτρανα για την πνευματική και ψυχική φτώχεια του τόπου.

Και τώρα ερχόμαστε στο δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Το επεισόδιο αυτό δεν ήταν τυχαίο. Μας προϊδεάζει για το τι πρόκειται να δούμε στη λούμπεν βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές. Πριν από τις προηγούμενες εκλογές είχα προβλέψει την χαμηλή ποιότητα της βουλής που επρόκειτο να προκύψει και είχα εξηγήσει τον λόγο : Η συλλήβδην απαξίωση των πολιτικών είχε αποτρέψει πολλούς σοβαρούς ανθρώπους από το να συμμετάσχουν στην εκλογική αναμέτρηση, ενώ άλλους τους καταδίκασε σε πολιτικό αφανισμό. Οι μούντζες στο κοινοβούλιο, στο σύμβολο των δημοκρατικών θεσμών που υιοθετήθηκαν χωρίς σκέψη από το πλήθος των «αγανακτισμένων» με την παρότρυνση και αριστερών κομμάτων, έφεραν τα λούμπεν στοιχεία στη βουλή.

Το «ευρωπαϊκό» πρόσωπο μας τελείωσε. Τώρα κυριαρχεί ο βαλκανικός μας εαυτός και στη βουλή θα παρακολουθούμε σκηνές από ταινίες Κουστουρίτσα.

Πελεκάνος Ερημικός

ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΦΤΑΙΕΙ, Ο ΓΑΠ ΚΑΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.


Αυτό μας είπε μέσες άκρες ο καθηγητής για να δικαιολογήσει την έλλειψη οποιασδήποτε αντίδρασης από μέρους του στο σοβαρό επεισόδιο. Το πιστεύετε; Και όμως!

Πελεκάνος Ερημικός

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Ο Παυλόπουλος παρέδωσε μαθήματα ακινησίας κατά το επεισόδιο Κασιδιάρη - Κανέλλη. Φτυστός ο πρώην αρχηγός του. Άντρας με τα ούλα του.


Πελεκάνος Ερημικός

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΔΑΓΚΩΤΟ


Κι οι σύντροφοί τούς φτύνανε και τους σταυρώναν
Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο παίρνουνε π' άκρη δεν έχει
Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει
Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους.
(Μιλώ – Μανόλης Αναγνωστάκης)

Αυτή την χαρά και την αγαλλίαση νοιώθω όταν βαδίζω με το μέτωπο ψηλά προς την αυριανή κάλπη, παρέα με τους αληθινούς συντρόφους και όχι τα λαμόγια του χθες που ψάχνουν το ρεύμα και το κύμα. Αυτούς που ποτέ δεν προσφώνησα συντρόφους γιατί γνώριζα βαθειά μέσα μου ότι το συντροφιλίκι τους ήταν για τη θέση, τη μάσα και την τσέπα.

Και ακόμα μεγαλύτερη αγαλλίαση νοιώθω όταν όλοι οι πονεμένοι για τα χρόνια που ήταν, δημοκρατικά – μην το ξεχνάμε, στην απέξω, ξεσαλώνουνε τώρα και πανηγυρίζουν αλαλάζοντες «ποιο Πα.Σο.Κ;».

Θα σας πω ποιο Πα.Σο.Κ., μη βιάζεστε.

Α) Αυτό που διατήρησε την ελπίδα στη χώρα, αποτρέποντας με νύχια και δόντια την άτακτη χρεωκοπία. Σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης, μην το ξεχνάμε. Με κόντρα τον Σαμαρά τον ξεφτίλα που χρειάστηκε η κίνηση με το δημοψήφισμα για να ξεβρακωθεί και να συρθεί σε κυβέρνηση συνεργασίας. Κυβέρνηση που υπονόμευσε για να γίνει αυτός πρωθυπουργός, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Β) Αυτό που κατάφερε, μέσα σε συνθήκες λυσσώδους αντίδρασης λόγω της αναπόφευκτης μείωσης των εισοδημάτων αλλά κυρίως λόγω της αμφισβήτησης προνομίων των συντεχνιών, να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα του κράτους με συγχωνεύσεις οργανισμών και κυρίως με τη μεγάλη μάχη με τους νονούς των φαρμάκων. Μάχη που η συνδικαλιστική οργάνωση των νοσοκομειακών γιατρών θεώρησε ότι δεν την αφορά.

Γ) Αυτό που κίνησε διαδικασίες για τον εντοπισμό των λαμογίων σε όλα τα επίπεδα : Από τον υπουργό, μέχρι τους τυφλούς και τους κουφούς του Ι.Κ.Α. Φοροφυγάδες  σε όλη την φορολογική κλίμακα. Και αυτό όχι τυχαία αλλά με ενεργοποίηση μηχανισμών και δυνατοτήτων.

Ξέρω τι θα πουν αυτοί που θέλουν το Πα.Σο.Κ. πολιτικά νεκρό. Και τόσα χρόνια γιατί δεν τάκανε αυτά; Η απάντηση είναι αυτονόητη για τους καλοπροαίρετους. Στην Ελλάδα, αν δε μπει το αγγούρι στον κώλο δεν τρέχουμε. Αυτός λοιπόν που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την ανυπαρξία τέτοιων πρωτοβουλιών, ήταν ο ακίνητος Μπούλης. Μη ξεχνάμε ότι «κυβέρνησε» έξη ολόκληρα χρόνια. Το αγγούρι μπήκε στον κώλο επί των ημερών του. Τι έπραξε; Απολύτως τίποτα. Αλλά ξέχασα. Τον κυνηγάγανε οι μυστικές υπηρεσίες όλου του κόσμου για να τον σκοτώσουνε. Πού να προκάνει να κυβερνήσει!

Ας μη γελιόμαστε. Υπάρχει ένδεια στην πολιτική, όπως και σε όλους τους άλλους τομείς στην Ελλάδα. Αν υπάρχει όμως ένας πολιτικός χώρος και κάποια στελέχη που είναι πραγματικά υποψιασμένα για το αύριο, αυτά είναι στο Πα.Σο.Κ. Τα άλλα είναι άρες, μάρες, κουκουνάρες.

Πελεκάνος Ερημικός

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΦΤΩΧΕΙΑ

Μεγάλο ποσοστό ελλήνων βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Προφανώς της οικονομικής. Ένα ασύγκριτα μεγαλύτερο ποσοστό βρίσκεται κάτω από το όριο της πνευματικής και ψυχικής φτώχειας.

Πελεκάνος Ερημικός

ΑΦΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ


Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές τις 6ης Μαΐου υπήρχε η δέσμευση για κατώτερο μισθό  στα 1300 Εύρο. Στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα μόλις 24 μέρες αργότερα ο μισθός έγινε 751 Ευρό ήτοι μείωση 42,2% !! Εν τω μεταξύ  ο  Μανώλης Γλέζος μας ζήτησε ένα κατοστάρικο τον μήνα δανεικά  ο   Στρατούλης θέλει τις καταθέσεις μας  για την ανάπτυξη,  ο Σταθάκης θα βάλλει έκτακτη εισφορά στους πλούσιους (;;) , ο Μηλιός θα πάρει το 1% επί του τζίρου των 1000  μεγαλύτερων επιχειρήσεων και όλοι μαζί θα τα πάρουν από τους εφοπλιστές που έχουν 58 απαλλαγές φόρου. Τι καταλάβατε;
Ας πούμε ότι αυτήν την ερώτηση την καταλάβατε  όταν όμως λένε στο πρόγραμμα τους ότι απαιτούν την κατάργηση της  G8   τι καταλάβατε ;

Απιφ
Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)