37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

KKE : ΜΑΓΑΖΙ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ


Το ΚΚΕ της Παπαρήγα βρήκε την ευκαιρία, στη δεδομένη συγκυρία, να αποκαλυφθεί πλήρως, ως ένα σταλινικό ΚΚ πρωτοκομμουνιστικού τύπου ή τύπου Βόρειας Κορέας. Δεχόμενο πίεση και από δεξιά (ΔΗΜΑΡ) και από αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αλλά κι από δεξιοαριστερά (ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ) θεωρεί ότι πρέπει να έχει έναν καθαρό λόγο ώστε να εξασφαλίσει την γνωστή συσπείρωσή του της τάξης του 8%.

Το ΚΚΕ λέει : Έξω από την ΕΕ, έξω από το ΝΑΤΟ, λαϊκή εξουσία με σοβιέτ και μονοκομματικό σύστημα. Αναπολεί τον Στάλιν, θαυμάζει το καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Ανατριχίλα φυσικά, για κάθε δημοκρατικό και ελεύθερο άνθρωπο.

Πιστεύει το ΚΚΕ ότι είναι εφαρμόσιμο ένα τέτοιο πρόγραμμα στις σημερινές συνθήκες και με τον σημερινό παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων; Ούτε κατά διάνοιαν. Μόνιμο μέλημα του ΚΚΕ είναι να διατηρεί τις δυνάμεις του ώστε να εξασφαλίζει την βιωσιμότητα των επιχειρήσεών του και την απρόσκοπτη μισθοδοσία της γραφειοκρατίας του. Ποντάρει πολύ στον εκβιασμό που ασκεί σε όλες τις κυβερνήσεις μέσα από τον δικτατορικό έλεγχο κάποιων δυναμικών συνδικάτων (π.χ. ναυτεργατών). Η εκβιαστική αυτή πολιτική οδηγεί τις κυβερνήσεις σε μια στάση ανοχής. Αυτή η επίδειξη δύναμης του εξασφαλίζει την συνέχεια γιατί συσπειρώνει τον κόσμο του. Από την άλλη και οι κυβερνήσεις επιζητούν από το ΚΚΕ μεγαλύτερη ανοχή. Του δίνουν λοιπόν ανταλλάγματα, συχνά οικονομικά (περίπτωση Γερμανού).

Αυτή είναι η πολιτική του ΚΚΕ. Επαναστατικός βερμπαλισμός, εκβιασμός και συναλλαγή. Σε όλες τις βαθμίδες της ελληνικής κοινωνίας.

Τι σημαίνει ψήφος στο ΚΚΕ; Σημαίνει επικρότηση της πολιτικής των εκβιασμών, της ακαμψίας, της κωλυσιεργίας, του σαμποτάζ. Ο προστατευτισμός των κλειστών επαγγελμάτων να συνεχιστεί, το κράτος να παραμείνει πλαδαρό με υπεράριθμους υπαλλήλους, η εργατική αριστοκρατία να συνεχίσει να απολαμβάνει τα σκανδαλώδη προνόμια της. Τίποτα να μην προχωράει και το όνειρο της ανάκαμψης να γίνει εφιάλτης. Υπάρχει θετική πλευρά της ψήφου στο ΚΚΕ; Καμία.

Πελεκάνος Ερημικός

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕ

Μεγάλος αλήτης.

Πελεκάνος Ερημικός

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Είναι γεγονός ότι είμαι από κείνους που ισχυρίζονταν ότι οι έλληνες στις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις λειτουργούν λογικά, μέσα από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ο φόβος τους προστατεύει.

Σήμερα όμως η ελληνική κοινωνία είναι ένα τεράστιο αντηχείο. Μέσα σ’ αυτό το αντηχείο το κάθε τι ενισχύεται παραμορφωτικά. Ο φόβος γίνεται φοβία. Ο φόβος είναι θετικό συναίσθημα γιατί μας κάνει προσεχτικούς. Η φοβία είναι αρρώστια που μπορεί να οδηγήσει και στην αυτοκτονία. Και η αυτοκτονία μπορεί να είναι ατομική αλλά μπορεί να είναι και συλλογική.

Σήμερα εγώ φοβάμαι. Φοβάμαι την συλλογική αυτοκτονία που μπορεί να φέρει αυτή η παράνοια. Θα επικαλεστώ κι εγώ τον Θεό, όχι για να μας φωτίσει αλλά για να βάλει το χέρι του.

Πελεκάνος Ερημικός

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! (;)


Πεθαίνουν οι λαοί, οι χώρες;
Και βέβαια πεθαίνουν… Κάποια στιγμή τέλους έρχεται για το κάθε τι, αργά ή γρήγορα. Είναι νόμος της φύσης, ζωή και θάνατος…
Μέχρι τώρα, δύο από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες μας και πνευματικούς μας ταγούς έχω ακούσει να λένε – μελαγχολικά – ότι η Ελλάδα πεθαίνει: Τον Μ. Χατζηδάκη και τον Θ. Αγγελόπουλο. Κι οι δύο μας έχουν αφήσει χρόνους.

Λένε ότι οι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία που ξεπερνά την ευαισθησία των άλλων ανθρώπων. Ότι μπορούν και «οσμίζονται» το μέλλον, αυτά που έρχονται… Εξ άλλου αυτοί δεν ασχολούνται με τη διαχείριση του παρόντος, κάτι που περιορίζει το βλέμμα στο σήμερα, άντε και στο αύριο, όπως δυστυχώς συμβαίνει με τους επιχειρηματίες, τους πολιτικούς και τους άλλους τεχνικούς της εξουσίας. Η ματιά τους πηγαίνει πιο πέρα ελεύθερα και φυσικά δεν αγρεύουν ψήφους, ούτε και χιλιάρικα, για να μας κρύψουν τα δυσάρεστα…

Βέβαια θα μπορούσαμε να πούμε: Υπερβολές… Υπερβολές βγαλμένες από ψυχές ποιητικές, που έχουν μάθει να μιλάνε με πολύ συναίσθημα και λιγότερο ψυχρή σκέψη. Που μεγαλοποιούν και τραγικοποιούν αυτά που συλλαμβάνουν οι ευαίσθητες αντένες της καλλιεργημένης φύσης τους.
Πώς μπορεί να πεθάνει ένας λαός, ένα έθνος, μια ολόκληρη χώρα; Και ακόμα περισσότερο, πώς μπορεί να εξαφανιστεί ένας λαός σαν τον Ελληνικό, οι άνθρωποι του οποίου τον ελληνισμό τον κουβαλούν ακόμα και στο σχήμα των ποδιών τους (greek toe) μέχρι σήμερα; …

Κι όμως… Να που φτάσαμε και σ’ αυτό το σημείο να κάνουμε κι εμείς, οι κοινοί θνητοί, τέτοιες μαύρες, στενόχωρες σκέψεις!.. Αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση κι η φτώχεια που φέρνει. Δεν είναι τα σημάδια του θυμού, της οργής και του παραλογισμού που μοιραία επικρατούν. Τέτοιες εποχές έχει ζήσει κι άλλες φορές η χώρα μας, στο παρελθόν. Και δεν πέθανε, άντεξε, είχε μέσα της ζωή.
Αλλά να, αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει στη σημερινή κρίση. Δεν υπάρχει ζωντάνια, δεν υπάρχει δύναμη. Κι αυτό το φαινόμενο, της αυτοκτονίας, που έχει αρχίσει να φουντώνει για μένα είναι άκρως ενδεικτικό της επικίνδυνης κατάστασης στην οποία έχoυμε περιέλθει σαν χώρα.
Πολλοί φοβούνται το χάος, την ακυβερνησία, τις ταραχές, την ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια που έρχεται. Ψιλοπράγματα για την ιστορία, όλα αυτά…
Εγώ πάλι φοβάμαι την παραίτηση, τη σήψη, τη διάλυση.
Δεν με απασχολούν οι πολιτικές ή ακόμα και οι ιδεολογικές αψιμαχίες, που μπορεί να καταλήξουν ακόμα και σε πιο δυσάρεστες καταστάσεις, που οι γενιές μας δε ζήσανε αυτά τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια. Άσχημα πράγματα, αλλά όχι και προς θάνατο.
Το στέρεμα φοβάμαι… Το κενό βλέμμα…

Μπορεί απλά να χάνω κι εγώ την ψυχρή λογική μου, να με κυριεύει το συναίσθημα.
Μακάρι.
Εξ άλλου, το έχει πει κι ο Υμνητής:
“Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά!..”
Κ.Λ.

(Παρατήρησα ότι έχει έναν ολόκληρο μήνα ο Πελεκάνος Ε. να αναρτήσει καμιά Ζιζέλ "που όσο υπάρχουν, η αισιοδοξία δεν χάνεται"... Μπορεί να συντελεί κι αυτό στην όλη δυσθυμία...)  

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ


Το διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι πασίδηλο. Ή δημιουργείται μια ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που ακολουθεί τον δρόμο της Ευρώπης και της δημοκρατίας ή παραμένουμε σε μια ασταθή κατάσταση η οποία εγκυμονεί κινδύνους που ούτε μπορούμε να φανταστούμε.
Σήμερα τα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές και συμφωνούν σ’ αυτή την προοπτική κάνουν προεκλογικό αγώνα με ένα και μόνο στόχο: να εξασφαλίσουν ευνοϊκό συσχετισμό δυνάμεων στη νέα βουλή. Αυτό το θεωρώ φυσικό. Τα περί αυτοδυναμίας, μόνο ως καλαμπούρια μου ακούγονται. Εδώ και πολύ καιρό επιμένω στην αναγκαιότητα κυβέρνησης συνεργασίας, πολύ πριν μας το φωνάξουν με κάθε τρόπο οι εταίροι και σύμμαχοί μας.
Ευχής έργο θα είναι να ψηφίσουν οι έλληνες κόμματα με βάση αυτό το κριτήριο. Επιθυμία – αν και μοιάζει με όνειρο καλοκαιρινής νύχτας – είναι να μην ψηφιστούν για βουλευτές αυτοί που φρόντισαν να καλύψουν τον κώλο τους με κούφιες διαμαρτυρίες αλλά εκείνοι που δεν φοβούνται να αναλάβουν ευθύνες.
Οι έλληνες έχουμε μια λατρεία για την λέξη ενότητα και μια αλλεργία για την πράξη ενότητα. Μπορούμε να συζητάμε χρόνια για ενότητα η οποία όμως πάντα περιέχει και ένα αλλά. Αυτό το αλλά καταργεί την πράξη ενότητα.
Η μοναδική γνήσια ενότητα επιτεύχθηκε στο αλβανικό έπος. Και η μοναδική χωρίς αλλά πρόσκληση για ενότητα ήταν η επιστολή Ζαχαριάδη, ανεξάρτητα φυσικά από την ποιότητα του ανδρός. Το θαύμα έγινε.
Η επόμενη ημέρα των εκλογών θα είναι η ευκαιρία για το θαύμα. Ελπίζω οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων να έχουν κάνει ήδη τις απαιτούμενες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Είμαι σίγουρος ότι εξωθεσμικοί ισχυροί παράγοντες που όλοι γνωρίζουμε θα έχουν πάρει τις σχετικές πρωτοβουλίες. Η επόμενη ημέρα έχει σαν πρώτο ζητούμενο την άμεση αποφασιστικότητα στη λήψη των μέτρων που τώρα σέρνονται. Αυτά που ακούσαμε και θα ακούσουμε για τα προγράμματα των κομμάτων πετάξτε τα από τώρα στα σκουπίδια. Αποφασιστικότητα για τα μέτρα και για την αντιμετώπιση των αντιδράσεων. Εκεί παίζονται όλα.

Πελεκάνος Ερημικός

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Ψηφίστε ό,τι σας φωτίσει ο θεούλης...

"Διακόσιες χιλιάδες περιπτώσεις ασφαλισμένων που ελάμβαναν παροχές χωρίς να τις δικαιούνται, ανακάλυψε το υπουργείο Εργασίας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, δηλαδή από το ξεκίνημα του νοικοκυρέματος των ασφαλιστικών ταμείων. Πρόκειται για περιπτώσεις χορήγησης συντάξεων σε πεθαμένους, αναπήρους - «μαϊμού», μετανάστες που ελάμβαναν παροχές που δεν δικαιούνται, οικογενειακά επιδόματα σε μη δικαιούχους, διπλό ΕΚΑΣ κλπ.

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργού Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνη τα Ταμεία έχαναν μηνιαίως ένα ποσό της τάξεως των 750 έως 850 εκατομμυρίων ευρώ από αυτές τις παροχές και η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού σε συνδυασμό με την περικοπή της αλόγιστης δαπάνης για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα συμβάλουν αποφασιστικά στην αντιμετώπιση των οξυμένων οικονομικών προβλημάτων του ασφαλιστικού συστήματος.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως τα Ταμεία χρειάζονται μηνιαίως επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό της τάξεως του 1,2 δισ. ευρώ προκειμένου να καταβάλουν τις συντάξεις. Το ποσό αυτό αποτελεί το 45% της συνολικής μηνιαίως δαπάνης.
Ταυτοχρόνως, μετά τις εκλογές τα ταμεία θα πρέπει να καταβάλουν 1,5 δισ. ευρώ σε προμηθευτές και γιατρούς από παλαιότερες οφειλές."

"ΤΟ ΒΗΜΑ" σήμερα




Κ.Λ.

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

TΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ

Γλυκειά ταινία. Με λίγο παραπάνω ρητορεία στο σενάριο. Ο κινηματογράφος είναι πρώτα εικόνα, δεν είναι πολιτική ανάλυση ή μανιφέστο. Το μήνυμα της ταινίας είναι σωστό αλλά το σινεμά έχει τους δικούς του κανόνες.

Πελεκάνος Ερημικός

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ.

Σπάσανε το αμάξι συναδέλφου τους. Ξέρετε πού, ξέρετε ποιοι. Οι ανώνυμοι. Οι κότες. Οι επαναστάτες. Του γιαουρτιού, της μούτζας, του σπασίματος και της πορδής.

Πελεκάνος Ερημικός

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

ΕΡΝΕΣΤΟ ΒΑΛΒΕΡΔΕ

Δίδαξες καπετάνιο. Και σε ξαναπεριμένουμε για μόνιμη εγκατάσταση.

Πελεκάνος Ερημικός

ΦΡΟΟΟΟΣΩ!

Βρε καλά τόπε ο Κώστας. Όλη η ΤΟ 1 στον Κορυδαλλό θα πάει;

Πελεκάνος Ερημικός

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

ΑΝ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ :


Αυτός που δεν συκοφαντεί συναδέλφους επειδή έχουν διαφορετική άποψη.

Αυτός που δεν υποκύπτει στους τραμπουκισμούς και λέει την άποψή του.

Αυτός που δεν εμποδίζει παράνομα τους συναδέλφους του να προσέλθουν στο χώρο εργασίας τους.

Αυτός που δεν γυρίζει από γραφείο σε γραφείο κοτσομπολεύοντας.

Αυτός που δεν επαναστατεί μόνο όταν θίγεται η τσέπα του.

Αυτός που δεν κρύβεται πίσω από τους άλλους ή από τείχος ανωνυμίας για να εκφράσει απόψεις.

Αυτός που δε μετράει τους άλλους με το δικό του μπόι.

Αυτός που δεν επιχειρηματολογεί με μούτζες, άναρθρες κραυγές και γιαούρτια.

Τότε ναι, είμαι Θεός.


Πελεκάνος Ερημικός.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΜΠΛΕΚΟΥΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ;

Προσπαθώ να είμαι κουλ, όταν αντιπαρατίθενται απόψεις. Όταν θίγεται από θλιβερούς συκοφάντες η αξιοπρέπειά μου γίνομαι αντι-κουλ.

Φίλε Σαλωνίτη, λες ότι ότι δε μπορείς να σεβαστείς ένα κράτος που δεν τιμωρεί παραδειγματικά κάποιους παραβάτες. Διαφωνώ. Η ατιμωρησία παραβατών δε σημαίνει ότι θα γίνω κι εγώ παραβάτης. Συμφωνώ όμως ότι δε μπορούμε να είμαστε περήφανοι για το κράτος μας. Άμεση συνέπεια αυτού είναι να ζηλεύουμε τις ευνομούμενες πολιτείες. Νομίζω; Αν λοιπόν ζηλεύω σε τούτο τους γερμανούς, τους σκανδιναβούς κλπ γιατί με λες ευρωλιγούρη; Λογικό είναι να θέλω να μοιάσω σε αυτούς που έχουν δημιουργήσει κράτος που τους σέβεται και το σέβονται.

Φίλε Σαλωνίτη μίλησες για συντεχνιακή αντιπαράθεση. Λάθος. Ξέρω ότι παρακολουθείς το blog άρα θα πρέπει να έχεις προσέξει ότι αυτό που μάχομαι είναι ακριβώς η συντεχνιακή αντίληψη. Κάποιοι με αντίθετη άποψη, υπερασπιζόμενοι μόνο το δικαίωμα της τσέπης, αναλίσκονται σε χυδαίες προσωπικές επιθέσεις. Δήλωνα και δηλώνω ευθαρσώς ότι θέλω να αναμορφωθεί το ΙΓΜΕ και η χώρα, ακόμη κι αν είμαι ο πρώτος που θα φύγει.

Φίλε Σαλωνίτη είπες κάτι για Χάρο. Γνωρίζω ότι Χάρο λες την κυβερνητική πολιτική, εγώ ας πούμε ότι λέω Χάρο την κρίση. Δεν έχει σημασία. Σε ενημερώνω λοιπόν ότι τις συνέπειες τις έχω υποστεί από πολλού, όπως η μεγίστη πλειοψηφία των Ελλήνων. Το οικογενειακό μου εισόδημα έχει περιοριστεί στο 30% (χωρίς καμία υπερβολή) λόγω απώλειας εργασίας της συζύγου μου που είναι ελεύθερη επαγγελματίας και δευτερευόντως λόγω μειώσεως των δικών μου αποδοχών. Επιπλέον οδεύω προς μειωμένη σύνταξιν. Θα προσθέσω βεβαίως ότι ο ΑπΙφ είναι ήδη συνταξιούχος και ο Κ.Λ ελεύθερος επαγγελματίας, δεινά δοκιμαζόμενος και αυτός και η γυναίκα του που ασκεί επίσης ελεύθερο επάγγελμα. Τι νόμιζες, ότι γράφουμε στο blog από καμιά παραλία στις Μπαχάμες;

Είμουνα αρκετά κατατοπιστικός και κουλ;

Πελεκάνος Ερημικός

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ

Αν το ΙΓΜΕ είναι οι άνθρωποί του, τότε αυτοί το κατάντησαν σ' αυτό το χάλι.

Πελεκάνος Ερημικός

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΧΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΣΕΠΕΣ

Πρυταναίοι και καθηγητάδες Α.Ε.Ι. Κάποτε άκουγαν εκστατικά τον δικτάτορα Παπαδόπουλο να τους καθυβρίζει και να τους νουθετεί, χωρίς να κουνηθεί κανένας από τη θέση του, πλην του γενναίου Κοκκινόπουλου.

Σήμερα αρνούνται ένα νόμο που ψήφισαν τα 4/5 της Βουλής, ελεεινή συντεχνία, αυτοί, η πνευματική ηγεσία του τόπου, όπως οι ταξιτζήδες και οι φοτηγατζήδες.

Αν είναι κάποιος να μας σώσει, θα είναι πάλι οι ξένοι. Όπως με το Ναυαρίνο όπου διασώθηκε μια επανάσταση προδομένη από τα παιδιά της, όπως με τον ελληνοτουρικό πόλεμο του 1897, όπως μετά τη μικρασιατική πανωλεθρία, όπως με τα Ίμια. Οι ξένοι εξ Εσπερίας. Αυτοί που τους βρίζουμε, εμείς οι ψευτοτσαμπουκάδες - μια ζωή τσάμπα μάγκες.

Ουστ να μου χαθούμε! Κωλοέλληνες (τόπε ο Νιόνιος - μη βιαστείτε να τα ρίξετε στον Πελεκάνο)!


Πελεκάνος Ερημικός

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)