Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ, Ο ΑΣΧΗΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥΣ

Μια μέρα λοιπόν που ο Κύριος είχε κέφια, φώναξε τους μαθητές του στο ουζερί του Απότσου (πού το θυμήθηκα;) και αφού ντερλικώσανε και ήπιανε του σκασμού, τους είπε την παρακάτω παραβολή.

Ήτουνα λοιπόν ένα πατέρας που είχε τρεις γιους. Και οι τρεις θέλανε να οδηγήσουν το αυτοκίνητο του πατέρα. Ο ένας γιος είχε οδηγήσει ένα χρόνο το αμάξι και το πήγαινε καλά. Ο δεύτερος γιος οδηγούσε αλλά είχε ένα πρόβλημα ακοής που τον έκανε λίγο επικίνδυνο. Ο τρίτος δεν είχε οδηγήσει καλά - καλά ενώ είχε και πρόβλημα άγχους και στρες με αποτέλεσμα να τα κάνει σκατά κάθε που έπιανε τιμόνι.

Ο πατέρας που δεν είχε την πολυτέλεια να θυσιάσει το αμάξι για να κάνει το κέφι των γιων του, δεν ήθελε να το δώσει ούτε στον δεύτερο ούτε στον τρίτο. Η μάνα φώναζε να δοθούν στα παιδιά ίσες ευκαιρίες. Έδωσε λοιπόν ο πατέρας στον δεύτερο το αμάξι και το τρακάρησε δυο - τρεις φορές. Τόδωσε στον τρίτο και το αποτελείωσε. Ηθικόν δίδαγμα;

Σηκώθηκε ο Πέτρος που αν και σουρωμένος μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και λέει : Εγώ βασικά Κύριος λέω πως άμα είναι σκιτζής ο οδηγός φαίνεται και τότε δεν του δίνεις αμάξι αλλά τον πούλο.

Τότε οι υπόλοιποι μαθητάδες άρχισαν να σφυρίζουν και να επευφημούν τον Πέτρο κραυγάζοντας επιδοκιμαστικά : Τον πούλο, τον πούλο!

Για να επιστρέψουμε τώρα στα δικά μας : Ο Κοστάντσο είναι τερματοφύλακας, έχει μια ιστορία πίσω του αλλά έχει και μια βασική και πολύ μεγάλη αδυναμία στην ψηλή έξοδο. Ο Μέγιερι σου δίνει την εντύπωση, σχεδόν σε κάθε φάση, ότι δεν ξέρει τι να κάνει. Κατά κανόνα οι αντιδράσεις του φανερώνουν πανικό.

Δεν πιστεύω ότι μπορεί ένας τερματοφύλακας που προπονείται στον Ολυμπιακό να μην ξέρει τα βασικά. Είναι φανερό όμως ότι δεν έχει ούτε ψυχραιμία ούτε αυτοπεποίθηση. Θα μου πείτε είναι νέος. Νέος είναι και ο Καπίνο, νέος ήταν και ο Ελευθερόπουλος.

Σήμερα άλλωστε διάβασα ότι και ο Σάββας έχει την ίδια άποψη και την εξέφρασε παρότι με τα νέα του καθήκοντα θα μπορούσε να μην το κάνει για να μην επηρεάσει περισσότερο τους δύο τερματοφύλακες. Αυτά που γράφει ο Σαλωνίτης για τη μετά Σάββα εποχή είναι απόλυτα σωστά. Με μια διαφορά : Οι τερματοφύλακες που πέρασαν εκείνα τα δέκα και πάνω χρόνια δε μπορούσαν να σηκώσουν τη φανέλα. Ούτε ο Τσανακτζής, ούτε ο Αυγητίδης, ούτε ο Ξαρχάκος, ούτε ο Κουρκουβέλας, ούτε ο Μυλωνάς, ούτε ο Κόης ούτε ο Καρυπίδης. Μόνο ο Φρονιμίδης στάθηκε αλλά αυτός έπαιξε μόνο ένα χρόνο και σταμάτησε το ποδόσφαιρο μόνος του. Ευκαιρίες είχαν όλοι τους. Αλλά μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για την πιο δύσκολη θέση στην πιο δύσκολη ομάδα. Γι αυτό και το λάθος που έγινε το καλοκαίρι με τον Πάρντο ο οποίος είχε αποδείξει, ακόμη και με βάση τα στατιστικά στοιχεία, ότι μπορούσε να σταθεί, ήταν ολέθριο. Και το είχα επισημάνει φίλε μου Τέως από τότε.

Θηρίον το Αλύπητον

ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΦΡΟΥΣ

Ο Μαρινάκης υπήρξε η ανέλπιστη σωτηρία του Ολυμπιακού, από τη στιγμή που ο Κόκκαλης αποφάσισε να αφήσει την ομάδα.

Προσωπικά είχα μεγάλες επιφυλάξεις για τον Βαγγέλη, επηρεασμένος από το σύντομο πέρασμά του από το βόλεϊ, ίσως – ίσως κι από το στιλ του. Ευτυχώς όμως, η μέχρι σήμερα πολιτεία του δε με δικαίωσε. Ο Μαρινάκης κινήθηκε σε γενικές γραμμές πολύ σωστά και σε μεγάλο ποσοστό αυτό οφείλεται στο ότι στήριξε τις επιλογές του προπονητή. Θα πρέπει πάντως να επισημάνουμε και ένα αδύνατο σημείο στην πολιτική του.

Ο Μαρινάκης δηλώνει οπαδός και είναι οπαδός. Είναι όμως και πρόεδρος και μεγαλομέτοχος. Με αυτές τις ιδιότητες πρέπει να λειτουργεί για το συμφέρον της ομάδας.

Όταν τάζει έξτρα πριμ για κάθε γκολ στο ματς με τον Παναθηναϊκό λειτουργεί σαν οπαδός. Αγχώνει τους παίχτες, μπερδεύει τον προπονητή και το αποτέλεσμα είναι μηδέν.

Όταν κάθεται με τους φανατικούς στην εξέδρα, στο ματς με τον Αστέρα, θέλοντας να δείξει ότι είναι ένας απ’ αυτούς, πρέπει και να τους ακούσει : Έξω ο Κοστάντσο, μέσα ο Μέγιερι, παλτό ο Ορμπάιτ, μπάζο ο Φουστέρ, παιχταράς ο Φετφατζίδης, σούπερ ο Ζαραδούκας, παρ’ τον έναν διωξ’ τον άλλον, άλλαξέ τους όλους και δε συμμαζεύεται.

Το σωστό είναι να συνεργάζεται ο πρόεδρος με τους καθ’ ύλην αρμόδιους της ομάδας και την επαφή με τους κάφρους να την αφήσει στους επικοινωνιολόγους. Αυτοί γι αυτό πληρώνονται.

Θηρίον το Αλύπητον

ΒΑΘΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΒΑΘΥΣ ΘΡΥΛΟΣ.

Βαθύ Πα.Σο.Κ. δε σημαίνει απλά παρωχημένες ιδέες. Όχι. Βαθύ Πα.Σο.Κ. είναι εκείνοι που δεν είναι σε θέση να παράξουν πολιτική, δε μπορούν να δώσουν την παραμικρή απάντηση στα προβλήματα της κοινωνίας. Τότε τι θέλουν και τι διεκδικούν; Θέλουν να έχουν τη σφραγίδα της γνησιότητας, κραδαίνουν σύμβολα, προϊστορικές διακηρύξεις και τσιτάτα, ανασταίνουν αποθαμένους αρχηγούς. Διεκδικούν το δικαίωμα της επικύρωσης. Να λένε το ναι τους και το όχι τους. Όχι να είναι αρχηγοί, προς θεού! Πρωθυπουργοί; Ούτε συζήτηση! Θέλουν να κηδεμονεύουν ασφυκτικά τον αρχηγό και να δίνουν την έγκρισή τους στον πρωθυπουργό. Φυσικά οι ίδιοι είναι ανεύθυνοι. Είναι βαρίδια. Θα τους έλεγα αρχίδια αλλά αυτά παράγουν σπέρμα.

Βαθύς Θρύλος είναι κάτι το αντίστοιχο. Δε μπορούν και δε θέλουν να είναι ούτε προπονητές ούτε πρόεδροι. Ούτε καν μικρομέτοχοι. Αντίθετα, παίρνουν τα πιο φτηνά εισιτήρια, κάνουν εκδρομές τσάμπα και έχουν και τα «τυχερά» τους. Ιδέα δεν έχουν από μπάλα. Συνήθως ούτε καν παρακολουθούν. Έχουν όμως την πρώτη και τελευταία λέξη για το ποιος παίχτης κάνει και ποιος δεν κάνει, αν ο προπονητής είναι πολύς ή λίγος.

Δυστυχώς, η τελευταία επίθεση της Π.Α.Ε. Ολυμπιακός – με ανακοίνωση παρακαλώ – στον κορυφαίο ρεπόρτερ Κώστα Νικολακόπουλο, με αφορμή το θέμα Καμενί, δείχνει ότι ο βαθύς Θρύλος έχει εντείνει την επιρροή του στη διοίκηση. Από πού κι ως πού ένας ρεπόρτερ δε μπορεί να γράψει για μια ενδεχόμενη μεταγραφή, όταν μάλιστα αναφέρονται σ’ αυτή και μέσα του εξωτερικού; Η αφορμή ήταν ασήμαντη και ηλίθια λοιπόν. Οι λόγοι είναι άλλοι. Ο Νικολακόπουλος είναι σοβαρός ρεπόρτερ, ξέρει μπάλα και γράφει αυτά που βλέπει και αυτά που ακούει. Έχει και μια σπάνια αρετή για έλληνα δημοσιογράφο : Αναλυτική σκέψη.

Οι κρετίνοι και συμφεροντολόγοι του βαθέως Θρύλου, αυτοί που ζουν από την ταΐστρα της Π.Α.Ε., γουστάρουν να περνάνε τα δικά τους. Παλιότερα, κάποια βδελυρά ενεργούμενά τους, είχαν σακατέψει στο ξύλο τον δημοσιογράφο. Τώρα προλειαίνουν το έδαφος για νέα δολοφονική επίθεση. Η κάλυψη των αλητών είναι η εφημερίδα "Πρωταθλητής", η μοναδική που είχε στο σημερινό της φύλλο, πρωτοσέλιδη, την ανακοίνωση της Π.Α.Ε.

Μαρινάκη και Π.Α.Ε., πάρτε αλλιώς το τιμόνι, πριν είναι αργά. Οι Κουντούρηδες, Τσουκαλάδες, Σακαφλιάδες και Κατσαπλιάδες δεν έχουν φίλους και δεν τόχουν σε τίποτα να πάνε από το Ωσαννά στο Σταύρωσον – Σταύρωσον αυτόν.

Θηρίον το Αλύπητον

ΕΝΑ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΚΥΛΗΣΕ ΟΜΟΡΦΑ

Παρά τις μεγάλες ελλείψεις, το ματς το χθεσινό κύλησε όμορφα. Η ομάδα, για πρώτη φορά φέτος, μπήκε προσηλωμένη στο παιχνίδι και δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να της δημιουργήσει δύσκολες καταστάσεις. Αντίθετα, εμείς κάναμε ευκαιρίες. Και θα κάναμε ακόμη περισσότερες αν οι παίκτες του κέντρου μας και ο μεσοεπιθετικός Φουστέρ είχαν καλύτερες ποιοτικές προϋποθέσεις για το κρίσιμο κοντρόλ, την κρίσιμη πάσα ή την κρίσιμη ντρίπλα.

Η επιλογή του κόουτς, ο οποίος τόπε και τόκανε να χτυπήσει το παιχνίδι, ήταν να προσθέσει ποιότητα σ' αυτόν τον κρίσιμο χώρο για νάχει ακριβώς τα στοιχεία που λείπανε. Γέστε και Φέτφα τον δικαίωσαν.

Κάτι ακόμη. Ας μην ηρωποιούμε το Μέγιερι. Εμένα προσωπικά δε μου άρεσε και δε με πείθει, γιατί ήταν κακός όταν έπρεπε να πάει αυτός προς τη μπάλα. Ευτυχώς, χθες πήγαινε η μπάλα προς αυτόν.

Θηρίον το Αλύπητον

ΑΜΑΣΗΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Αυτό που για μένα είναι σαφές ότι, όσο το πράγμα παλεύεται, η χώρα θα πορεύεται με συναινετικές κυβερνήσεις, Παπαδήμου, Χοντροδήμου ή Κλεφτοδήμου, δεν ξέρω, πάντως όχι Παπανδρέου, Σαμαρά ή Καρατζαφέρη. Τώρα, αν το πράγμα ξεφύγει από κάθε έλεγχο και έχουμε το αρμαγεδονικό 2012, μπορεί να δούμε και "κυβέρνηση" αγανακτισμένων ή αθηναϊκή κομμούνα. Πάντως κάτι Αλέκες, Αλεξάκηδες, Παλαβάνηδες και συνδικαλισταράδες του πρωκτού θα είναι κρυμμένοι στα πιο βαθειά λαγούμια.

Θηρίον το Αλύπητον

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ.

ΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩ - ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩ !!

Δύο ερωτήματα ζητούν απάντηση.

Ο Αντώνης δεν υπογράφει γιατί, όπως λέει , αυτή είναι στάση Εθνικής ευθύνης και αρκούν οι προφορικές διαβεβαιώσεις. Δηλαδή όλοι οι άλλοι πολιτειακοί παράγοντες που αποδέχονται να υπογράψουν έχουν ελαττωμένη εθνική συνείδηση ;

Όλοι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση την κ.Αλέκα ( αυτή δεν θέλει δανεικά από τους τοκογλύφους) ,δηλαδή οι αξιότιμοι κύριοι Σαμαράς, Καρατζαφέρης, Τσίπρας και Κουβέλης καθώς και η κ. Μπακογιάννη επισημαίνουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν την ανάγκη για την ταχεία εκταμίευση της έκτης δόσης , η οποία κινδυνεύει λόγω Πασόκ και Γ.Παπανδρέου. Όταν η Κοινοβουλευτική ομάδα του Πασόκ ψήφιζε όλα τα σκληρά μέτρα που απαιτούσε η Τρόικα,ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκταμίευση της έκτης δόσης ,δεν υπήρχε ο κίνδυνος στάσης πληρωμών ; Που ήσαν όλοι αυτοί οι ηγέτες να επισημάνουν τους κινδύνους που επικαλούνται τώρα ; Μήπως όλοι μαζί μάζευαν ψηφαλάκια αφήνοντας κάποιους άλλους να βγάζουν τα φίδια ( τι φίδια δηλαδή, μάλλον για δράκους πρόκειται) από τις τρύπες ;

ΑπΙφ

ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!

Άστραψε και βρόντηξε ο Ντάρκο Μίλιτσιτς κατά του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ο Σέρβος σέντερ των Τίμπεργουλβς παρουσίασε τη δική του εκδοχή για τη μη συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας χαρακτηρίζοντας ψεύτη τον ομοσπονδιακό τεχνικό.

«Ήθελα να παίξω στην εθνική και είναι ψέματα αυτά που λέει ο Ίβκοβιτς πως δεν απαντούσα στα τηλεφωνήματά του. Έχει μεγαλώσει κι έχει γίνει εγωιστής. Είχαμε διαφωνίες στο παρελθόν, αλλά πίστευα πως μπορούσαμε να τις λύσουμε. Τον σέβομαι επειδή είναι μεγάλος σε ηλικία, αλλά είναι ψεύτης. Ήξερε πως ήμουν διαθέσιμος για την εθνική, αλλά κανένας από την ομοσπονδία δεν επικοινώνησε μαζί μου ή δεν θέλησε να μάθει πώς είμαι και για τους τραυματισμούς μου. Δε μπορώ να ακούω από κάποιον να το παίζει πατριώτης και ήρωας ενώ πληρώνεται για αυτό που κάνει, ενώ εμείς οι παίκτες πηγαίνουμε τσάμπα», τόνισε ο Μίλιτσιτς.

Για την αντιγραφή : Θηρίον το Αλύπητον

Ο ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ Ν.Δ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ ΧΕΙΜΩΝΑ.

ΤΟΝ ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑ ΤΟΝ ΕΚΡΑΞΕ Ο ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ, ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ;

ΔΕΝ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΑΜΕ ΒΡΕ, ΣΤΡΙΠΤΙΖΟΥΜΕ!

ΜΑΣΚΑΡΑ ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑ!

SHOW ME THE MONEY

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΛΙΝ!

Εκεί που βρίσκουν τους καθηγηταράδες που προτείνουν να επιστρέψουμε στη δραχμή.

Θηρίον το Αλύπητον

ΠΑΠΠΟΥΛΙΑΔΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ήσουν η ελπίδα μας (τους), τώρα πήδα, πήδα, πήδα μας. Καημένοι Αγγελόπουλοι!

Θηρίον το Αλύπητον

MIDNIGHT IN PARIS (2011)

Σίγουρα από τις καλύτερες ταινίες του Γούντι Άλεν.

Θηρίον το Αλύπητον

ΦΟΥΦΟΥΤΟΣ

ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΓΛΕΙΜΜΕΝΟ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ.

ΟΙ ΦΟΥΦΟΥΤΟΙ

Ας βάλουν τον Φούφουτο πρωθυπουργό...

Μανώλης (Το Μανωλιό το πήρανε σ' ένα καράβι μούτσο).

ΤΡΑΜΠΑΡΙΦΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ

Βρε Αντώνη Τραμπαρίφα, βάλε τη διπλή ταρίφα!

Θηρίον το Αλύπητον

ΜΙΛΩ

Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους.

Μανόλης Αναγνωστάκης

(Στίχος που τον θυμάται κάθε μέρα το θηρίον το αλύπητον)

Τι είναι Δημοκρατία;

Τι είναι δημοκρατία;

Είναι η ισχύς των φωνασκούντων;

Είναι η χυδαία δύναμη του καλοταϊσμένου συνδικάτου;

Είναι μια διαδήλωση εκατό χιλιάδων ανθρώπων;

Είναι το χάος που προξενούν κάποιες εκατοντάδες άνθρωποι σε μια πλατεία;

Είναι η οργή του «αδικημένου» και οι καταλήψεις;

Είναι όλα αυτά μαζί;

Ναι, μπορεί, αλλά δημοκρατία είναι επίσης να μπορώ να εκφράζομαι κι εγώ, που δεν απεργώ, δεν φωνάζω, δεν οργίζομαι, δεν προξενώ χάος, δεν ασκώ βία, δεν κρεμάω την χυδαιότητά μου στα μανταλάκια.

Να εκφραστώ κι εγώ, ο απλός πολίτης που δεν θέλω εκλογές, αλλά επιθυμώ να τηρηθεί το Σύνταγμα και οι νόμοι του κράτους.

Να μιλήσω κι εγώ που όλον αυτό τον καιρό, όσο όλοι οι άλλοι ασκούν τα «δημοκρατικά τους δικαιώματα», προσπαθώ να δουλέψω αλλά δεν με αφήνουν, που προσπαθώ να φτάσω στη δουλειά μου αλλά δεν μπορώ, που έχουν βγάλει κάλους τα πόδια μου από τον ποδαρόδρομο.

Να εκφραστώ κι εγώ που έχει μειωθεί το εισόδημά μου στο μισό και περισσότερο,

που παλεύω να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου και αδυνατώ και καταθλίπτομαι, αλλά που δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος για να εισπράξω τη συμπάθεια και την ανοχή της κοινής γνώμης. Που τρομοκρατούμαι καθημερινά όσο οι άλλοι εκφράζονται δημοκρατικότατα και καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους, που καθυβρίζουν δημόσια, που χτυπούν ακόμα, εκλεγμένους αντιπρόσωπους του λαού, που ματαιώνουν με το έτσι θέλω παρελάσεις, που χυδαιολογούν κατά των συμβόλων αυτού του κράτους, μόνο και μόνο γιατί έτσι γουστάρουν, γιατί είναι «αγανακτισμένοι».

Γιατί αυτό «είναι δημοκρατία» κατά τη γνώμη τους…

Με το δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, μπορεί τελικά – αν ευοδώσει – να μου δοθεί κι εμένα επιτέλους, και σε όλους τους άλλους σαν κι εμένα, που είναι πολλοί, να εκφραστώ. Να μιλήσω. Να συμμετέχω. Να πω τη γνώμη μου για τη σύμβαση, για την Ευρώπη, για το ευρώ και τη δραχμή. Κι όχι να αναγκαστώ να εκλέξω κάποιους άλλους βουλευτές και φτου και πάλι από τη αρχή, σε μερικούς μήνες…

Αυτό δεν είναι δημοκρατία;

Καλά θα κάνουν λοιπόν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (γιατί σε αυτούς πλέον προσβλέπουμε και μόνον) να συνέλθουν και να μην μας εμποδίσουν το μοναδικό δικαίωμα που μας απέμεινε, ημών των άφωνων, να μιλήσουμε. Να εκφράσουμε θεσμικά τη γνώμη μας.

Εκπροσωπούν κι εμάς που τους ψηφίσαμε.

Μη σκέφτονται τέτοιες ώρες τις καρέκλες που θα χάσουν.

Ας σκεφτούν το άυλο παράσημο της ιστορίας, που θα τους απονεμηθεί σε καιρούς πιο ήρεμους και πιο τακτικούς.

Δεν είναι λίγο.

Σ’ αυτούς του εκατόν πενήντα κάτι έλαχε ο κλήρος της ιστορίας. Ας μην τον κάψουν λιποψυχώντας.

Κ.Λ.

Μπράβο Giorgo!

Ο κύβος ερρίφθη!

Οι Ελληναράδες κι άλλοι κατακαημένοι ας πάνε στην κάλπη με το πραγματικό δίλημμα ανά χείρας κι ας ψηφίσουν τι επιτέλους θέλουνε: Ευρώ και Ευρώπη, ή δραχμή και Μισίρι;

Όλα τα άλλα είναι μπαρούφες!

Για να μην παριστάνει ο καθένας τον ανεύθυνο κριτή των πάντων και για να τελειώνει μια και καλή η παραμύθα με τις ατελείωτες καταλήψεις, απεργίες, μούντζες και άλλα νεοελληνικά ευτράπελα αίσχη.

Alea jacta est! και για τους ευρωπαίους συμμάχους και φίλους μας. Για την Μέρκελ, που παριστάνει τη Θάτσερ, το Σαρκοζί, που παριστάνει το Λουδοβίκο το ΙΔ΄ και για τους τραπεζίτες της ΕΚΤ. Για τον «προβοκάτορα» Σόιμπλε και για τη Λουθηρανική ηθική του. Ας πάρουν κι αυτοί σοβαρά τις ευθύνες που τους αναλογούν κι ας μην ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα!

(Εκτός κι αν πριν προλάβουμε να ψηφίσουμε, οι Ελληναράδες καταφέρουν με τερτίπια να ρίξουν την κυβέρνηση, οπότε θα είναι σα να ψηφίσαμε ένα τεράστιο ΟΧΙ, από δω ίσαμε το Βερολίνο…)

Μπράβο Giorgo!

(Διαθέτεις cohones!)

Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν!

Κ.Λ.