ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΚΟΥΠΑ: Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Περήφανοι οι φύλακες του Νόμου και της Τάξης επιδείκνυαν στα ΜΜΕ τα θηράματά τους. Μερικές δεκάδες εξαθλιωμένους μετανάστες που συνελήφθησαν «μετά από συντονισμένη δράση της ΕΛΑΣ του Δήμου Αθηναίων και της Νομαρχίας Αθηνών».
Και ο φωτογραφικός φακός γέμισε με τρομαγμένα βλέμματα. Όπως εκείνο το αγοράκι που ένας άνθρωπος με μπλε στολή το άρπαξε από την αγκαλιά της μάνας του για να το πάει, ποιος ξέρει που;
Κι ο φωτογραφικός φακός γέμισε οργή. Την οργή των απελπισμένων.
Των γυναικών από τη Σομαλία και τη Νιγηρία, που ήρθαν εδώ με τα παιδιά τους, καρπούς βιασμών πολλές φορές, για να γλυτώσουν από το λιθοβολισμό, μιας και οι Ισλαμιστές που έχουν νόμο κι εξουσία στον τόπο τους βαφτίζουν τη βιασμένη γυναίκα μοιχαλίδα και τη λιθοβολούν. Με απόφαση δικαστηρίου φυσικά.
Των ανδρών και γυναικών από το Αφγανιστάν, που είναι ένοχοι γιατί γεννήθηκαν σε μια περιοχή της γης, την όποία οι μεγάλοι του κόσμου θέλουν να ελέγξουν. Γιατί όποιος την ελέγχει, ελέγχει την Κεντρική Ασία και τα πετρέλαιά της.
Όμως το είπαν τα ανθρωποειδή της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. ΄«Οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην Ελλάδα».
Το είπε και ο νικητής των Ευρωεκλογών, αυτός που ισχυρίζεται ότι πλούτισε πουλώντας γάλα - αλήθεια πώς και δεν απόκτησαν ανάλογη περιουσία όλοι οι γαλατάδες της εποχής του; -ο κ. Καρατζαφέρης.
το είπε και ο υφυπουργός των Εσωτερικών ο κ. Μαρκογιαννάκης, οι πολιτικοί φίλοι του οποίου στα Χανιά διαγκωνίζονταν να εξυπηρετήσουν ένα πληρωμένο φονιά (περί Βλάστού ο λόγος)
Το είπε, λίγο πιο ευγενικά - α! όλα κι όλα! προ παντός οι καλοί μας τρόποι - ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥς ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ. θαρρείς κι οι κυνηγημένες γυναίκες από τη Νιγητρία και τη Σομαλία μπορούν να έχουν χαρτιά. Θαρρείς και όλοι αυτοί οι φτωχοδιάβολοι που ήρθαν εδώ για να γλυτώσουν από τους πολέμους που οι κυβερνήσεις μας ανοίξανε.- μη ξεχνιόμαστε Έλληνες αξιωματικοί πολεμούν στο Αφγανιστάν - ,μπορούν να έχουν χαρτιά.
Καλή δύναμη αγόρι με τα φοβισμένα μάτια, στα χέρια του Αστυνομικού!

Γιάννης Χρ.
Υ.Γ. Αλήθεια, αν αποελάσουμε όλους τους «μετανάστες χωρίς χαρτιά» ποιος θα ξεσκατίζει τους ανήμπορους γέροντες; Ή μήπως .στο πλαίσιο της μείωσης του κόστους της κοινωνικής πολιτικής θα τους ρίξουμε στον Καιάδα; Ποιος θα δουλεύει στις φραουλοφυτείες των Ελληναράδων της Μανωλάδας; Ποιος θα δουλεύει στα χοιροστάσια; Γιατί οι «άνεργοι έλληνες» έχουν πολλά χρόνια να καταδεχτούν αυτές τις δουλειές

Καλό καλοκαίρι!..

Άλλοι γυρίζουν κι άλλοι φεύγουν...

Εμάς τώρα αρχίζει το καολκαίρι μας...

Άπαξ του έτους εγκαταλείπουμε το κλινόν και πλέομε με πάσα δύναμη για τις θεϊκές Κυκλάδες...

Νάξος!

Τον νησί του Απόλλωνα, της νόστιμης πατάτας και των σμαραγδένιων αμμουδιών...

Εύχομαι σε όσους τώρα γυρίζουν καλό υπόλοιπο και σε όσους τώρα την κάνουν με λαφρά πηδηματάκια, καλές διακοπές...

Άντε, καλήν αντάμωση...

...Κι από Αύγουστο χειμώνα που λένε...

Κ.Λ.

ΝΕΑ ΓΡΙΠΠΗ ΚΑΙ ΕΣΥ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ

Οι καθημερινές σχεδόν εμφανίσεις του Υπουργού Υγείας στα κανάλια και οι περισπούδαστες ανακοινώσεις του για τα μέτρα κατά της νέας γρίππης δεν είναι αθώες, ούτε και είναι απλώς αποτέλεσμα της παθολογικής του ανάγκης να «βγαίνει στο γυαλί».
Πίσω από αυτή κρύβεται μια θλιβερή πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα στο υπουργείο αυτό. Τότε είχε καταγγείλει την κατάσταση των νοσοκομείων ως «τριτοκοσμική» για να προκαλέσει την οργίλη αντίδραση του προκατόχου του και διακατεχόμενου από την ίδια ανάγκη για τηλεοπτικές εμφανίσεις - αλλά και αποδεδειγμένης ανάλογης ανικανότητας - Νικήτα Κακλαμάνη.
Τα ακραία περιστατικά που γίνονται γνωστά κάθε μέρα ,με οδήγησαν σε αναζήτηση εκείνων των δηλώσεων. Και εμβρόντητος διαπίστωσα ότι ήταν περίπου σαν τις προβλέψεις της τσιγγάνας όταν διαβάζει την παλάμη:δεν ήταν σαφές αν η τριτοκοσμική κατάσταση αναφέρονταν σε αυτό που παραλάμβανε ή σε αυτό που θα δημιουργούσε.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ να μην έχει πλάκες για ακτινογραφίες το Σισμανόγλειο.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ στο Λαϊκό να μην έχουν σεντόνια και να ζητούν από τους συγγενείς των ασθενών να φέρουν κλινοσκεπάσματα στο Λαϊκό (η αποκλειστική νοσοκόμος της μητέρας μου, που ήταν προνομιούχος γιατί της είχαν προσφέρει σεντόνια, μου έλεγε τότε ότι στην πατρίδα της την Ουκρανία, αυτά είναι συνηθισμένα από τότε που έπεσε ο Κομμουνισμός).
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ προγραμματισμένα χειρουργεία για βαρύτατα περιστατικά να αναβάλλονται επ' αόριστο, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών, επειδή τα νοσοκομεία δεν έχουν γάζες και αιμοστατικές λαβίδες.
Οι ελλείψεις των νοσοκομείων σε ιατρικό και - κυρίως - παραϊατρικό προσωπικό ήταν από χρόνια γνωστές. Οι δυσλειτουργίες του ΕΣΥ χρόνιες και ασφαλώς, πέραν της γενναίας χρηματοδότησης που κάθε κυβέρνηση του οφείλει, έχει ανάγκη μιας οργανωτικής μεταρρύθμισης με στόχο τον περιορισμό της γραφειοκρατείας και της σπατάλης και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Όμως περιστατικά σαν τα παραπάνω έχουν δικαίωμα ύπαρξης μόνο σε συνθήκες παρατεταμένου πολέμου. Αυτό προσπαθούν να αποκρύψουν οι ανεγκέφαλοι που μας κυβερνούν, μπουκώνοντας τα νοσοκομεία με πραγματικούς ή και υποθετικούς ασθενείς. σε προηγούμενη ανάρτηση διατύπωσα το σκεπτικισμό μου σχετικά με τα επικοινωνιακά, οικονομικά και γεωπολιτικά παιγνίδια που παίζονται γύρω από τη «νέα γρίππη». Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει κάτι το αδιανόητο. Ενάντια στις υποδείξεις ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΩΝ, που, ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι η εν λόγω νόσος είναι πιο ήπια από την κοινή γρίππη, για αντιμετώπιση της επιδημίας με έμφαση στην προσεκτική κατ' οίκον νοσηλεία των ασθενών, Υπουργείο υγείας και ΜΜΕ στέλνουν τους ανθρώπους σωρηδόν στα νοσοκομεία.
Έτσι, για τις εγχειρήσεις που αναβάλλονται, δε φταίει το ότι οι προμηθευτές έχουν παγώσει τις παραδόσεις ιατρικού υλικού επειδή έχουν να πληρωθούν από το 2004, αλλά η νέα γρίππη. για τα σεντόνια, τις γάζες, τις πλάκες για τις ακτινογραφίες που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ φτασίει η νέα γρίππη. Κατά τα λοιπά, θα παραγγείλουμε 2 εκ. δόσεις TAMIFLU για το φθινόπωρο. Κάνοντας κάποιους ακόμα πιο πλούσιους. Και βυθίζοντας το ΕΣΥ ακόμα πιο πολύ στη χρεοκοπία.

Γιάννης Χρ.

Η ΝΕΑ ΓΡΙΠΠΗ: ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

Σε 700 ανέρχονται πλέον οι θάνατοι που έχει προκαλέσει η γρίπη των χοίρων ή «νέα γρίπη», όπως ονομάστηκε μετά από τις έντονες αντιδράσεις της βιομηχανίας εκτροφής χοίρων, σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται ότι τα κρούσματα που έχουν καταγραφεί παγκοσμίως είναι περισσότερα από 126.000 και ότι δεν έχει πλέον νόημα να καταγράφουμε τα κρούσματα, αλλά μόνο τους θανάτους.
Στα ρεπορτάζ των τηλεοπτικών δελτίων, περιδεείς παρουσιαστές «ανησυχούν» επειδή δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα εμβόλιο για το «νέο φονικό ιό που απειλεί τους πάντες» και υπουργοί ανακοινώνουν τις προμήθειες εκατομμυρίων δόσεων TAMIFLU, του αμφιλεγόμενου σκευάσματος που επιβλήθηκε ως «θαυματουργό εμβόλιο» κατά της προηγούμενης «παγκόσμιας απειλής», της γρίπης των πουλερικών. Η οποία όμως, μέσα σε έξι χρόνια έχει προσβάλει παγκοσμίως 423 ανθρώπους και έχει προκαλέσει 258 θανάτους.
Και τότε, όπως και τώρα, ο ΠΟΥ είχε καλέσει όλες τις χώρες να πάρουν μέτρα κατά της εξάπλωσης της «επικίνδυνης νόσου» που «απειλούσε να εξελιχτεί σε πανδημία». Υπό την απειλή της διεθνούς απομόνωσης, οι χώρες στις οποίες είχαν εμφανιστεί κρούσματα της γρίπης των πουλερικών υποχρεώθηκαν να αγοράσουν δεκάδες εκατομμύρια δόσεις εμβολίων προκειμένου να εμβολιάσουν κοτόπουλα κι ανθρώπους.
Οι εταιρείες LA ROCHE και RELENZA, που έχουν τα δικαιώματα παραγωγής του TAMIFLU, και το αμερικανικό εργαστήριο GILEAD SCIENCES, που έχει την πατέντα του εν λόγω σκευάσματος, έκαναν χρυσές δουλειές (ένα κουτί TAMIFLU πωλείται προς $50). Και η περιουσία του Ντόναλντ Ράμσφελντ, κύριου μετόχου του GILEAD SCIENCES, αυξήθηκε σημαντικά.
Αν όμως η παγκόσμια κινητοποίηση για τη γρίπη των πουλερικών μπορούσε να έχει κάποιο έρεισμα λόγω του υψηλού ποσοστού θνησιμότητας των, ελάχιστων τελικά, κρουσμάτων, ποιοι λόγοι δικαιολογούν το σημερινό πανικό; Όχι πάντως η θνησιμότητα των κρουσμάτων που φθάνει μόλις το 0,6%. Κατά μείζονα λόγο που η απλή γρίπη προκαλεί κάθε χρόνο 200.000 – 500.000 θανάτους. Και που στις χώρες του Νοτίου Ημισφαιρίου, όπου έχουν καταγραφεί περισσότερα από τα μισά κρούσματα, πεθαίνουν κάθε χρόνο περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι από διάρροιες, τύφο και χολέρα, για να μη μιλήσουμε για το AIDS που κάνει θραύση.
Προς τι λοιπόν η φρενήρης προσπάθεια των φαρμακευτικών εταιρειών να παραγάγουν εμβόλιο για τη «νέα γρίπη» όταν είναι γνωστό ότι όλοι οι θάνατοι προέρχονται από επιπλοκές στο αναπνευστικό σύστημα για τις οποίες υπάρχουν εμβόλια; Μήπως γιατί το ράλι των φαρμακοβιομηχανιών για την παρασκευή εμβολίου έχει προκαλέσει ένα αντίστοιχο ράλι των μετοχών τους στα διεθνή χρηματιστήρια; Προς τι οι μαζικές αγορές δόσεων TAMIFLU όταν επισήμως «δεν είναι ακριβώς το απαιτούμενο φάρμακο; Μήπως επειδή η πατέντα του πλησιάζει στη λήξη της και πρέπει οι LA ROCHE και RELENZA να ξεφορτωθούν τα αποθέματά τους; Πολλά τα ερωτήματα στα οποία κανείς αρμόδιος δεν επιθυμεί να απαντήσει.



Γιάννης Χρ.

Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται μαζί με άλλα ενδιαφέροντα που αφορούν τα καθ' ημάς, στον ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΥΠΟ του Σαββάτου 25 Ιουλίου

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ.

Η έκδοση του πρώτου τεύχους του ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ πριν δυο εβδομάδες επεφύλλασσε για όσους - επισήμως - εργαζόμαστε ακόμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ δυο ευχάριστες εκπλήξεις και μια δυσάρεστη.
Η πρώτη ευχάριστη έκπληξη ήταν οι πωλήσεις: 10.000 φύλλα πουλήθηκαν
Η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη ήταν η έμπρακτη αλληλεγγύη των συναδέλφων του περιοδικού ΓΑΛΕΡΑ που μας υιοθέτησαν επιτρέποντας την υπέρβαση των γραφειοκρατικών εμποδίων στην έκδοση.Αλλά και τα μηνύματα συμπαράστασης που λάβαμε με αφορμή την έκδοση από όλη την Ελλάδα.
Η δυσάρεστη έκπληξη; Την επάυριο της έκδοσης του πρώτου φύλλου η εταιρεία διέκοψε την πρόσβασή μας στους υπολογιστές μας και στα τηλέφωνα.
Το μήνυμα ήταν σαφές. Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ενοχλεί. Και το καταλάβαμε ακόμα πιο καλά μετά την έκδοση του δεύτερου φύλλου του. Όταν κάποιοι - ποιοι άραγε; - φρόντισαν φρόντισαν να μη γίνει σωστή διανομή της εφημερίδας. Κι όταν την επαύριο της έκδοσης - χθες - μας περίμενε μια ανακοίνωση ότι από σήμερα δε θα επιτρέπεται η είσοδός μας στο χώρο εργασίας μας. Ανακοίνωση που ανακλήθηκε όταν απειλήσαμε με κατάληψη του κτιρίου υπό την κάλυψη της ΕΣΗΕΑ.
Στο μεταξύ, μετά από 20 ημέρες σκηρών διαπραγματεύσεων, οι εκπρόσωποί μας είχαν υποχρεώσει την εργοδοσία να βάλει το χέρι στην τσέπη και να μας δώσει, πέραν των νόμιμων αποζημιώσεων, €2.150.000. Από τα χρήματα αυτά τα €350.000 θα τα μοιραστούν ισόποσα 60 περίπου συνάδελφοι που αντιμετωπίζουν ειδικιά προβλήματα και τα υπόλοιπα €1.800.000 θα τα μοιραστούμε όλοι - πλην του διευθύνοντος συμβούλου και του διευθυντή της εφημερίδας - ισόποσα.Δε σωζόμστε, αλλά δεν είναι και λίγα.
Γιατί όμως ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ενοχλεί τόσο πολύ και ποιους ενοχλεί;
Οι πρώτοι που σίγουρα ενοχλούνται είναι οι εργοδότες μας. Το εφημεριδάκι αυτό τους υπενθυμίζει μια επιχειρηματική αποτυχία που καταρράκωσε τη δημόσια εικόνα, την οποία πετραδάκι - πετραδάκι και ξοδεύοντας πολύ χρήμα έχτιζαν επί 15 χρόνια. Επιπλέον, έχοντας παρεμφερή λογοτυπο με τον ΕΤ μειώνει την εμπορική αξία του τίτλου.
Αλλά δεν είναι οι μόνοι. Αν κρίνουμε από το γεγονός της αναπαραγωγής όλων των ρεπορτάζ του δεύτερου τεύχους του ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ χωρίς να αναφέρεται η πηγή τους, με εξαίρεση το ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ, η παρουσία μασς ενόχλησε έντονα και τους άλλους επιχειρηματίες των ΜΜΕ.
Σε κάθε περίπτωση εμείς είμαστε αντιμέτωποι με μια πρόκληση: μέσα από τον ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΥΠΟ να αποδείξουμε στους εαυτούς μας και στην κοινωνία ότι μπορούμε να να γράψουμε ποιοτικά και να ασκήσουμε αυτό που αποκαλείται ΜΑΧΙΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Κι εφ' όσον πετύχουμε αυτό το διπλό στόχο εναπόκειται στην κοινωνία να αποδείξει ότι είναι σε θέση να εκτιμήσει την προσπάθειά μας.

Γιάννης Χρ.

Οι "επαϊοντες καθηγητές" και οι πολιτικές (τους) σκοπιμότητες...

Είναι γεγονός ότι το σύνταγμά μας προβλέπει μία και μόνο περίπτωση, κατά την οποία η αντιπολίτευση δύναται να «επιβάλλει» την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών: Αυτή που προκύπτει από την διαδικασία της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας.

Πρόκειται για συνταγματικό παράδοξο, αφού είναι σαφές από όλες τις διατάξεις του ισχύοντος συντάγματος, ότι αυτό έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να διευκολύνει απόλυτα την πρωθυπουργοκεντρική κατεύθυνση του πολιτεύματός μας. Σύμφωνα με τα ισχύοντα, μόνο ο πρωθυπουργός έχει τη δυνατότητα προσφυγής στις κάλπες πρόωρα, είτε επικαλούμενος «εξαιρετικής σημασίας εθνικό θέμα», είτε παραιτούμενος. (Η πτώση της κυβέρνησης από τους βουλευτές της πλειοψηφίας έχει εν τοις πράγμασι καταστεί αδύνατη, αφού το ιστορικό άγος της αποστασίας το αποκλείει)

Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, έχουν από καιρό διακηρύξει ότι κατά την επόμενη διαδικασία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας, στις αρχές του 2010, δεν θα στηρίξουν την εκλογή υποψηφίου, ακόμη κι αν αυτός είναι ο νυν πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας, προκειμένου ο τόπος να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές και να απαλλαγεί η χώρα από την χειρότερη και καταστροφικότερη κυβέρνηση που είχε από την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα.
Για κάθε νοήμονα, αυτό απλά σημαίνει, ότι το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ πρόκειται να στηρίξει την υποψηφιότητα Παπούλια για την προεδρία, για τα επόμενα πέντε χρόνια. Λέει ξεκάθαρα, ότι προτιμά να μην έχει πρόεδρο της δημοκρατίας για τα επόμενα πέντε χρόνια, τον Κάρολο Παπούλια, προκειμένου να επιτευχθεί σημαντικότερος και πιεστικότερος στόχος, η πτώση αυτής της κυβέρνησης.
(Προφανώς ο Κ. Παπούλιας δεν θα δεχτεί να είναι υποψήφιος, ούτε πριν, ούτε μετά τις εκλογές, αυτό λέει η απλή λογική αλλά και η εγνωσμένη πολιτική σοβαρότητα του ανδρός…)

Πρόσφατα ο συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης, χθες δε ο επίσης συνταγματολόγος Δ. Τσάτσος με συνέντευξή του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στράφηκαν ευθέως κατά της πολιτικής επιλογής του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, ισχυριζόμενοι ότι μια τέτοια πολιτική επιλογή είναι αντισυνταγματική. Ο λόγος; Απλός: Ισχυρίζονται ότι το σύνταγμα προβλέπει μεν την περίπτωση εκλογών όταν δεν υπάρχει ευρύτερη συναίνεση στο πρόσωπο του προέδρου της δημοκρατίας, αλλά μόνο και μόνο όταν η διαφωνία αυτή αφορά το πρόσωπο του επόμενου προέδρου και όχι για άλλους – κομματικούς, πολιτικούς κλπ – λόγους. Διότι τότε, η πρόβλεψη του συντάγματος αποτελεί απλά μια πρόφαση για τη διεξαγωγή εκλογών και «καθίσταται σκεύος τεχνάσματος» ο υποψήφιος πρόεδρος, κατά τη διαδικασία των επαναλαμβανόμενων ψηφοφοριών στη βουλή, για την εκλογή του.

Και λοιπόν;
Η διαδικασία εκλογής του επόμενου προέδρου της δημοκρατίας θα αποτελέσει ευκαιρία για να αναγκάσει η αξιωματική αντιπολίτευση την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να πάνε σε πρόωρες εκλογές. Ακριβώς έτσι όπως πράττει «αντισυνταγματικά» μέχρι σήμερα, ο εκάστοτε πρωθυπουργός, όταν, διαπιστώνοντας ότι ο άνεμος είναι ούριος στα κομματικά του πανιά, χρησιμοποιεί ως «σκεύος τεχνάσματος» άλλοτε το κυπριακό, άλλοτε το σκοπιανό ζήτημα, άλλοτε την οικονομία και άλλοτε και γω δεν ξέρω τι, προκειμένου να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές.

Σεβαστό το πρόσωπο του προέδρου της δημοκρατίας. Σεβαστός κι ο θεσμός.
Πώς λοιπόν οι δύο συνταγματολόγοι μας παρεμβαίνουν όχι μόνο άκομψα, αλλά και επιστημονικά ανεπίτρεπτα, ΠΡΙΝ εκφέρει ο ίδιος ο νυν πρόεδρος της δημοκρατίας, την όποια απόφαση του για το αν θα είναι ή όχι υποψήφιος για την επόμενη εκλογή προέδρου, από τη βουλή;
Διότι αν ο κ. Παπούλιας αρνηθεί να είναι υποψήφιος, μπορεί κανείς να δυσαρεστηθεί ή να ευαρεστηθεί, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν αποτελεί και «αντισυνταγματική στάση» η πολιτική εξώθηση κάποιου να αποστεί του ανωτάτου αξιώματος.

Και γιατί προλαβαίνουν αυτή την – όποια – απόφαση, αποκαλώντας τον, ούτε λίγο, ούτε πολύ «σκεύος τεχνάσματος» και «εργαλείο» πολιτικών σκοπιμοτήτων;
Γιατί ασεβώς υπαγορεύουν σ’ αυτόν την απόφαση που πρέπει να πάρει; Σκέπτονται τάχα πριν από αυτόν γι αυτόν;
Και το κυριότερο:
Γιατί επενδύουν την απόφασή του εντελώς αυθαίρετα, με την ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ νομική και πολιτική αιτιολόγηση;
Μέγα ατόπημα!..

Επίσης, υποδεικνύουν στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε όλα τα κόμματα (!) την πολιτική επιλογή που αυτά οφείλουν από τις περιστάσεις να κάνουν!..

Η επιλογή του ΠΑΣΟΚ είναι μια βαθύτατα πολιτική επιλογή. Και η επιτυχία της προϋποθέτει την ευρύτατη αποδοχή της από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Κατά συνέπεια, είτε το ΠΑΣΟΚ θα δικαιωθεί και θα αποτελέσει την επόμενη κυβέρνηση του τόπου, είτε θα καταψηφιστεί και φυσικά θα υποστεί μοιραία, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου, τις συνέπειες αυτής της πολιτικής ήττας.

Και κάτι ακόμα:
Όταν αναιδώς, ο σημερινός πρωθυπουργός έκλεινε πρόωρα, αρχές Μαϊου τις εργασίες της βουλής, προκειμένου να αμνηστεύσει τα όποια αδικήματα των υπουργών του, καταφερόμενος υποκριτικά κατά των διατάξεων του συντάγματος που τάχα προβλέπουν σύντομη διάρκεια παραγραφής, παρέβη πολύ βιαιότερα το σύνταγμα και τους νόμους… Και για απολύτως ευτελή σκοπό: Την αμνήστευση εγκλημάτων …
Αυτό δεν ήταν «εξόφθαλμη περιφρόνηση» του νοήματος, αλλά και του γράμματος του συντάγματος;

Μήπως τελικά η εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων δεν είναι ίδιον μόνον των πολιτικών, αλλά και ενίων «επαϊόντων» καθηγητών;
Α;

Κ.Λ.

Το "ριχτάδικο" της Ρηγίλλης...

Είναι απορίας άξιο το πώς αυτή η κυβέρνηση μπορεί και στέκεται ακόμη στα πόδια της, πώς δεν καταρρέει στα εξ ων συνετέθη μια αποφράδα ημέρα του Μαρτίου του σωτηρίου έτους 2004…
Λίθοι πλίνθοι κέραμοι, ατάκτως ερρημμένοι η πολιτική της. Ερασιτεχνικός ο σχεδιασμός της – αν υπάρχει αυτός – και εντελώς ακατάλληλο το στελεχικό δυναμικό της, το οποίο δεν θα είχε (και δεν είχε) καμιά τύχη αν αίφνης έπρεπε να αναζητήσει τα προς το ζην στην ελεύθερη αγορά εργασίας.

Νομίζω ότι ποτέ στην σύγχρονη ιστορία της, η Ελλάδα, δεν αξιώθηκε μια τέτοια μοίρα, μια κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη και σε τέτοια μαύρα χάλια… Συγκρίνεται βέβαια άνετα με εκείνη του αλήστου μνήμης Ανδρουτσόπουλου, που παρέδωσε διαλυόμενη στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του θείου Καραμανλή, το καλοκαίρι του 1974, αλλά είπαμε, μιλάμε για δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις…

Είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς το τι ακριβώς πράττει αυτή η κυβέρνηση. Ποιόν ευνοεί η πολιτική της. Ποια συμφέροντα προωθεί και ποια φρενάρει. Τι στόχους έχει. Κι αν υπάρχει κάτι πέραν των δημοσκοπικών αναλύσεων που να διαβάζουν τα στελέχη της κι ο αρχηγός της… Με βασικό εργαλείο δουλειάς τους την ανεμοδούρα πορεύονται καταστρέφοντας κάθε μέρα που περνάει πολύτιμους ηθικούς πόρους της κοινωνίας μας και αφήνοντας βαριά τραύματα σε κάθε τους βήμα, πάνω στο σώμα της εθνικής μας οικονομίας…

Τελευταία οι «ηρακλείς» του νεοδημοκρατικού στέμματος εζήλωσαν τη δόξα του ΠΑΣΟΚ εκείνο το «ηρωικό» καλοκαίρι του 2002, όπου μέσα σε λίγες μόνο ημέρες Χρυσοχοϊδης και αντιτρομοκρατική διέλυσαν και συνέλαβαν μια από τις πιο διάσημες οργανώσεις ένοπλης βίας στον κόσμο, τη 17 Νοέμβρη.

Ετούτοι εδώ παρουσίασαν έναν εσμό συνοικιακών μπράβων της κακιάς ώρας, ως τη "μεγαλύτερη οργάνωση εγκλήματος" που έδρασε ποτέ στη χώρα μας. Αφήνω την γελοία «επικοινωνιακή καταιγίδα» όπου διάφοροι κακόμοιροι Σόμπολοι αγωνίζονταν να μας πείσουν για το ποιοι μετέχουν στην «ηγετική ομάδα», πού βρίσκονται οι «γιάφκες της οργάνωσης», ποια τα «περιφερειακά μέλη» και ποια ήταν η αργκό των μελών στις συζητήσεις μεταξύ τους… Η «επικοινωνιακή καταιγίδα» εξελίχθηκε σε ηλιόλουστο καλαμπούρι όταν άρχισαν να βγαίνουν ένα – ένα, μέσα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες, τα «μπουμπούκια» της ένδοξης δεξιάς παράταξης, που είναι αλήθεια, ποτέ δεν έλειψε από τους αγώνες του υποκόσμου για μια Ελλάδα των απατεώνων και της ρεμούλας (βλέπε ιστορία – μαυραγορίτες, δοσίλογοι, αλητήριοι ταγματαλήτες, συμμορίτες, καρφίτσες κλπ)…

Το φοβερό της όλης υπόθεσης είναι ότι τελικά όλοι αυτοί θα πάνε σε δίκες επί δικών, χωρίς να έχει λυθεί στο ελάχιστο το «μέγα μυστήριο» της απαγωγής Παναγόπουλου, που αποτέλεσε και τη θρυαλλίδα για την εργώδη αυτή προσπάθεια ασφάλειας και ΕΥΠ. Χωρίς στοιχεία ποιοι θα καταδικαστούν; Και πού βρίσκονται τα λύτρα; Ποιοι οργάνωσαν στ’ αλήθεια αυτή την τόσο άψογη από άποψη αποτελέσματος απαγωγή; Μήπως ο Βλαστός και τα υπόλοιπα «μπουμπούκια»; Ούτε οι ίδιοι που τους κατηγορούν δεν το πιστεύουν ότι αυτοί το έκαναν. Ή ότι το έκαναν μόνοι τους…
Και αυτό το "ριχτάδικο" της κυβέρνησης, απέτυχε ως συνήθως...

...Και για άλλη μια φορά η ασυναρτησία, η έλλειψη πολιτικής στόχευσης και η ανικανότητα γεννούν και πάλι στη σκέψη του αφελούς, το αυθόρμητο ερώτημα:
Πώς στέκονται ακόμα και δεν έχουν καταρρεύσει;

(- Ελικό... ελικό, ρε μαλάκα...
- υλικό για πουλιά;
- όχι ρε μαλάκα! ελικό! τόπιασες;
- Ααα... τι υλικό;
- Ελικόπτερο ρε μαλάκα!!!)



Κ.Λ.

Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

Τους τελευταίους μήνες έχω κατ' επανάληψη αναφερθεί, μέσα από αυτό το blog, στη διαπλοκή ενός σύγχρονου Παρακράτους και Κυβέρνησης, που για πρώτη φορά ήρθε στο προσκήνιο με το παραδικαστικό και το παραεκκλησιαστικό κύκλωμα, αλλά αναδείχθηκε με την Υπόθεση Βατοπεδίου. Ξέρω πολύ καλά ότι ακόμα και άνθρωποι που με γνωρίζουν καλά, αντέδρασαν με χαμόγελα συγκατάβασης στις απόψεις μου αυτές.
Ήρθε όμως η σύλληψη των απαγωγέων του Παναγόπουλου που αποκάλυψε τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

1. Την προσπάθεια μεταγωγής του Βλαστού από τις Φυλακές Τρικάλων στις Φυλακές Αλικαρνασού μεθοδεύονταν από το το Διευθυντή των Φυλακών Αγυάς, ο οποίος συνεργάζονταν γι αυτό με τη σύζυγο του Μαρκογιαννάκη (ο οποίος την προηγούμενη φορά που υπήρξε Υπουργός - συμπτωματικά στην ίδια θέση - υποχρεώθηκε σε παραίτηση όταν αποκαλύφθηκε προσπάθειά του να προστατεύσει ναρκεμπόρους). Ο εν λόγω διευθυντής είχε τοποθετηθεί στη θέση αυτή το 1991 (επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη).
   
2. Ο υπόδικος επιχειρηματίας Τρομπούκης ήταν επί δυο εκλογικές αναμετρήσεις υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος του ψηφοδελτίου της ΝΔ στην Αμφιλοχία. Η τότε Δήμαρχος και μέχρι προχθές διευθύντρια του Υφυπουργού Υγείας Σαλμά, υποχρεώθηκε προχθές σε παραίτηση διότι, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για την παρουσία του εν λόγω κυρίου στο ψηφοδέλτιό της.

Η υπόθεση έχει να βγάλει πολλή βρώμα ακόμα. Είναι άγνωστο πόσοι και πόσα θα βγουν. Κι αν για τον Υφυπουργό Υγείας κανείς προς το παρόν δε μπορεί να προσάψει κάτι, δεν ισχύει το ίδιο και για τον Υφυπουργό Εσωτερικών, ο οποίος έχει τη σύζυγό του υπάλληλο στο γραφείο του, και η οποία, κατά το Διευθυντή των Φυλακών Αγυάς, του είχε υποσχεθεί πως η μεταγωγή θα γίνει μετά τις εκλογές.
Το όλο σκηνικό παραπέμπει πλέον στην Ιταλία της δεκαετίας του '80 και στην Τουρκία της δεκαετίας του '90. Όπου Υπουργοί και ανώτεροι Δημόσιοι Υπάλληλοι ηγετικά στελέχη της Αστυνομίας και των Μυστικών Υπηρεσιών, συναγελάζονταν με τους αρχηγούς των οικογενειών του οργανωμένου εγκλήματος.
Εντύπωση μου προκαλεί επίσης η διαροή όλων αυτών των πληροφοριών. Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ότι κάποιοι αξιωματικοί της Ασφάλειας, έχοντας αποφασίσει ότι η επόμενη Κυβέρνηση θα είναι του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισαν να του προσφέρουν τις «καλές τους υπηρεσίες» ευελπιστώντας ότι αυτές θα συνεκτιμηθούν όταν η επόμενη κυβέρνηση. Ίδωμεν.

Γιάννης Χρ.

ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΜΜΕ Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ;

Η βίαιη διακοπή της λειτουργίας του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ και του CITY 99.5 έφεραν για πολλοστή φορά στο προσκήνιο την «κρίση του Τύπου». Για πολλοστή φορά γίνονται οι ίδιες κι οι ίδιες διαπιστώσεις: τα ΜΜΕ πάσχουν από κρίση αξιοπιστίας, που επηρεάζει αρνητικά τη βιωσιμότητά τους.
Δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω αυτή τη διαπίστωση. Πράγματι, η ποιότητα της αρθρογραφίας και του ρεπορτάζ, έντυπου, ραδιοφωνικού, τηλεοπτικού, σπάνια μπορεί να αξιολογηθεί ως μέτρια και, δυστυχώς, σπανιότατα καλή. Όμως αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι η μείωση του ενδιαφέροντος των πολιτών για ενημέρωση.
Μια ματιά στις κυκλοφορίες των εφημερίδων αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι οι συνολικές πωλήσεις των ημερησίων εφημερίδων σήμερα μόλις που αγγίζουν το 1/3 των αντίστοιχων προ εικοσαετίας. Σε αυτό υπάρχει μια προφανής εξήγηση. Το κρατικό μονοπώλιο που επικρατούσε στην ηλεκτρονική ενημέρωση ως το 1989 καθιστούσε τις εφημερίδες μοναδικό φορέα πλουραλισμού στην ενημέρωση. Εύλογο ήταν λοιπόν, η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στη ραδιοφωνία και στην τηλεόραση να καταργήσει και το μονοπώλιο του πλουραλισμού στην ενημέρωση που κατείχαν οι εφημερίδες και, κατά συνέπεια, να μειωθεί η κυκλοφορία τους. Ας δεχθούμε αυτή την άποψη. Πώς εξηγείται όμως το ότι ενώ το 1992 οι ενημερωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί κατείχαν το 65% της ακροαματικότητας, σήμερα δεν κατορθώνουν να συγκεντρώσουν το 20%; Ας δεχθούμε λοιπόν ότι «πέρασε η μόδα τους» και ότι οι πολίτες ενημερώνονται πλέον αλλιώς. Πώς όμως; Από την τηλεόραση; Θα θέλαμε να το πιστεύουμε. Ήρθε όμως ο ALPHA και έβαλε μια εκπομπή μαγειρικής την ώρα των τηλεοπτικών δελτίων. Και, ώ του θαύματος, έσπασε όλα τα ρεκόρ της τηλεθέασης.
Από πού ενημερώνονται λοιπόν οι πολίτες; Μήπως από το διαδίκτυο οι χρήστες του οποίου αυξάνονται εκθετικά στην τελευταία δεκαετία; Πολύ θα το θέλαμε. Όμως τα διαδικτυακά ΜΜΕ είναι λίγα και, όσα από αυτά έχουν κάποια εχέγγυα ποιότητας, είναι μονοθεματικά. Οι ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων και των ραδιοφωνικών σταθμών περιορίζονται στην αναπαραγωγή της ενημέρωσης του μητρικού ΜΜΕ. Η δε αναγνωσιμότητά τους δε δικαιολογεί τη μείωση των πωλήσεων ή της ακροαματικότητας του μητρικού ΜΜΕ.
Απομένουν τα blogs. Που διεκδικούν τον τίτλο του «νέου», του «φρέσκου», του «πρωτοποριακού». Δεν επιδέχεται αμφισβήτηση το ότι τα blogs συνιστούν ένα νέο πυλώνα στην ενημέρωση. Τί το καινούριο συνεισφέρουν όμως; Αν εξαιρέσει κανείς τα διάφορα κινηματικά blogs, που δημιουργούνται για να προβάλλουν την κινητοποίηση μιας ομάδας ανθρώπων για κάποιο ζήτημα, και τα παρεΐστικα blogs, που λόγω αυτής τους της ιδιότητας έχουν το δικαίωμα να γράφουν «το μακρύ τους και το κοντό τους», τα υπόλοιπα εμφανίζουν όλες τις παθογένειες των ΜΜΕ στον υπερθετικό βαθμό. Αναρτήσεις που, καλυπτόμενες πίσω από την ανωνυμία, επιδίδονται περισσότερο σε οργανωμένη συκοφαντία παρά σε αποκαλύψεις, στερούνται κάθε αξιοπιστίας, στην καλύτερη περίπτωση, αναμασούν το ρεπορτάζ των εφημερίδων των ραδιοφώνων και της τηλεόρασης, ο λόγος τους διαπνέεται από προσωπική εμπάθεια και μισαλλοδοξία, τα ελληνικά τους είναι επιεικώς κατώτερα αυτών ενός μαθητή της Γ' Τάξης του Δημοτικού. Υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται ότι πρόκειται περισσότερο και ακραίο σύμπτωμα μιας κοινωνικής παθολογίας, παρά η διέξοδος στα αδιέξοδα.
Το συμπέρασμα που ρποκύπτει από όλα τα παραπάνω είναι τρομακτικό. Η κρίση των ΜΜΕ είναι στην πραγματικότητα σύμπτωμα μιας γενικότερης κρίσης της ελληνικής κοινωνίας. Οι πολίτες αυτής της χώρας ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ. Τους αρκούν οι έμμονες ιδέες που έχουν αποκτήσει προσδίδοντας αξία θέσφατου στις φήμες και στα κουτσομπολιά. Δεν τους ενδιαφέρει να ξέρουν τι γίνεται, δεν τους ενδιαφέρει να ξέρουν πώς γίνεται, δεν τους ενδιαφέρει να ξέρουν ποιος κάνει τι. Κι αυτό είναι ό,τι πιο επικίνδυνο μπορεί να συμβεί. Γιατί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σημαίνει πρώτα απ' όλα ανταλλαγή απόψεων. Σημαίνει ότι οι κυβερνώντες κρίνονται για όσα πράττουν ή δεν πράττουν και οι αντιπολιτευόμενοι κρίνονται για την ικανότητά τους να αναδεικνύουν νέα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Δημοκρατία χωρίς την ενημέρωση δε μπορεί να υπάρξει. Κι όταν οι πολίτες δε θέλουν να ενημερώνονται παύουν να είναι πολίτες. Είναι έτοιμοι να εναποθέσουν εν λευκώ τη διαχείριση της μοίρας τους στον πτώτο τυχόντα που θα χειραγωγήσει τους εύλογους και παράλογους φόβους τους. Ο κίνδυνος του ολοκληρωτισμού στην Ελλάδα σήμερα είναι υπαρκτός όσο ποτέ άλλοτε από τη μεταπολίτευση. Όχι γιατι κάποιες «σκοτεινές δυνάμεις» θα συνομωτήσουν εναντίον μας. Αλλά γιατί εμείς οι ίδιοι θα έχουμε απεμπολήσει τα δικαιώματά μας. σε τέτοιες ώρες ο στίχος του Ανδρέα Κάλβου αποκτά ξεχωρτή αξία: ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Γιάννης Χρ.

Μια καθυστερημένη είδηση: κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του Resistencias.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ 12 - 13

Editorial ………………………………………………………….……..………….2

ΑΜΕΡΙΚΗ
Ειδήσεις………………………………………………………………………………..3
Μια μικρή περιπλάνηση στην Κεντρική Αμερική…………………………………….8
Οι ΗΠΑ μπροστά στην κρίση……………………………………..………..………..12
Η Λατινική Αμερική απέναντι στη παγκόσμια κρίση…………………..……….......18
Κυβερνήσεις και κινήματα: μια σύνθετη σχέση………………………….....……….23
Τα κοινωνικά κινήματα απέναντι στην κρίση …………………………….………...26

ΕΥΡΩΠΗ
Γαλλία 2008-2009: ένας μικρός απολογισμός των κινητοποιήσεων…………......….29
Γαλλία: Το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα είναι γεγονός!...…………………….….32
ΝΑΤΟ: 60 χρόνια – μάταιη η καταστολή…………..………………………………..34
Κύπρος: Στροφή των Τουρκοκυπρίων ή μία αναμενόμενη εξέλιξη………………....36
Ολλανδία: Ξεχασμένη Πρωτομαγιά…………………………………………..…..….37
Ευαίσθητες καυκάσιες ισορροπίες………………………………………………..….38

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Η ανασύσταση του ISM στη Γάζα …………….…………..……………………...…40

ΑΦΡΙΚΗ
Νότια Αφρική: Αλλαγή σκηνικού, ή απλή ¨Ζουμα –νία¨; ……………….………….48
Η Ζιμπάμπουε γυρίζει σελίδα… αργά και βασανιστικά…………………….….…....50
Η ¨ουράνια¨ εξέγερση των Τουαρέγκ……………………………….………..…...…53
Παναφρικανισμός ή Ιμπεριαλισμός….……………………………….………..….…56
Σύγχρονη Αφρική και Παναφρικανισμός…………………………….………..….…60
Μια ματιά στις LGBT αντιστάσεις στην Αφρική………………………..…….….…63

ΑΣΙΑ
Το τέρμα στον βορρά της Σρι Λάνκα…………………..……………….…….……...64
Φιλιππίνες: Οι φτωχοί των πόλεων………………………….…………………...…..65
Αιματηρή νίκη του στρατού στη Σρι Λάνκα………………..………………….….…66

ΘΕΩΡΙΑ
Οικονομικές κρίσεις: Ερμηνευτικά σχήματα και κοινωνικά υποκείμενα ………….. 68
Μία λακανική ερμηνεία της χρηματοπιστωτικής κρίσης ………….……………...…73
Η οπτική των νικημένων στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής………………........75
Αυτό είναι το κλίμα του πλανήτη μας. Δεν είναι άλλη μια ευκαιρία για επενδύσεις..79
90 χρόνια από την εξέγερση των Σπαρτακιστών …………………………………....81

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ
Κύμα συλλήψεων στο τουρκικό Κουρδιστάν …………………………………..…...83

ΟΙ ΠΙΣΩ ΣΕΛΙΔΕΣ
26η Διεθνής συνάντηση νεολαιών της 4ης διεθνούς……………………………..….85
Καποέιρα: Η πάλη των τάξεων στην καποέιρα ανγκόλα………………….……...….86
Μουσική: Εις τις πρώην Ανατολικές Χώρες…………..………………….…………89
Βιβλιοκριτική: Το πολιτικό μανιφέστο του Σλάβοϊ Ζίζεκ ………………………......91
Βιβλιοκριτική: Ιρακινές αντιστάσεις…………………………….……….………….95

Τακτοποίηση: Η ζωστήρα της κυρά - Κούλας!..

Όταν ήμουν μικρός, όπως κάθε παιδάκι, έκανα κι εγώ τις σκανταλιές μου. Και φυσικά, τις περισσότερες από αυτές, τις «πλήρωνα» με το παραδοσιακό «ξύλο» της μάνας μου, που δεν ήταν άλλο, από μερικές βουρδουλιές με μια μεγάλη, φαρδιά, δερμάτινη ζώνη, την οποία είχε φυλαγμένη για τον ιερό αυτό σκοπό.
Θυμάμαι λοιπόν, ότι στο άκουσμα μιας λέξης ανατρίχιαζα!..
Όταν την άκουγα, ήξερα ότι "είχε έρθει η ώρα μου"… Να τις φάω…
Μόλις καταλάβαινε η κυρά – Κούλα ότι κάτι είχα κάνει, φώναζε:
- Θα σε «τακτοποιήσω» καλά εγώ τώρα, κερατά…
Θα με «τακτοποιούσε» σήμαινε άφθονο ξύλο με τη ζωστήρα.

Γι αυτό και τώρα, όταν ακούω ότι ο κ. Σουφλιάς θα μας «τακτοποιήσει» τους ημιυπαίθριους, κρύος ιδρώτας χύνεται στη ραχοκοκαλιά μου.
Γιατί κάθομαι και σκέφτομαι:
Τι στο καλό μπορεί να σημαίνει «τακτοποίηση» ημιυπαιθρίων;
Καινοφανής όρος και απροσδιόριστος… Νομικά ανύπαρκτος.
Και επικίνδυνος, όπως η ζωστήρα της κυρά – Κούλας, θεός σχωρέστη…

Στην ουσία δε σημαίνει τίποτα. Απλά, έρχεται το κράτος – εκβιαστής, που ξέρει ότι έχεις παρανομήσει (με τις ευλογίες του) και σου λέει:
- Μάγκα μου, έχεις κλείσει τον ημιϋπαίθριο, τον έχεις κάνει δωμάτιο, το ξέρεις και το ξέρω, άλλο αν δεν μιλάω, έτσι; Κι άμα θέλω σου κόβω τον κ@λο... σου ρίχνω ένα πολεοδομικό πρόστιμο και άντε μετά να βρεις το θαύμα σου! Αλλά επειδή είμαι μεγαλόψυχος, δεν θα το κάνω. Απλά, θα έρθεις μόνος σου, θα δηλώσεις την παρανομία και εγώ θα σου κόψω ένα κονδύλι, χίλια, δύο χιλιάρικα… κάπου εκεί και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!.. Θα «τακτοποιηθεί» το θέμα σου μια χαρά! Εφ’ άπαξ και δια παντός!..

Αμ δε!..
Κορόιδα ψάχνουν να βρούνε. Κορόιδα για να τα ξεζουμίζουν μια ζωή οι εκβιαστές που κυβερνάνε. Άλλοτε με τη μάσκα του πολεοδόμου, άλλοτε με τη μάσκα του εφοριακού, άλλοτε με τη μάσκα του δημάρχου, και πάει λέγοντας. Στο τέλος, εκείνο τον αναθεματισμένο τον ημιϋπαίθριο θα τον έχεις πληρώσει διπλό και τρίδιπλο!..

Προσωπικά δεν τρέφω καμιά ελπίδα πλέον – στα πενήντα μου – ότι το ελληνικό κράτος θα λειτουργήσει κάποτε στοιχειωδώς σοβαρά και στα πλαίσια της νομιμότητας. Ίσως, σε μια άλλη ζωή.
Εκεί που εναποθέτω προς το παρόν τις όποιες ελπίδες δικαιούται να φαντασιώνεται κάθε πολίτης, είναι στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Αν αντέξει κι αυτό… Και να πετάξει την «τακτοποίηση» του κ. Σουφλιά, στον κάλαθο των αχρήστων. Εκεί που ανήκει δηλαδή.
Αν αντέξει…
Γιατί πολύ μεγάλη βουτιά στην επετηρίδα έκανε το υπουργικό συμβούλιο χτες, ψάχνοντας να βρει τον «καλύτερο» για Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας…
Κι οι βουτιές αυτές να ξέρετε, δεν γίνονται για καλό…
Κ.Λ.